สวัสดีค่ะฉัน ดิฉันเหนื่อยมากเลยค่ะที่ต้องเลี้ยงลูกคนเดียว เราทำเองทุกอย่างตั้งแต่งานบ้านดูแลลูกดูแลสามี สามีหาว่าฉันขีเกลียดไม่ทำอะไรเลย มีแต่อยู่บ้านนอนเฉยๆ เราเหนื่อยค่ะงานบ้านทุกอย่างเราเป็นคนทำหมด แม้แต่จานข้าวที่สามีกิน สามีก้อไม่เก็บคือกินเสร็จก้อวางไว้ตรงนั้นเลยล่ะค่ะ ลูกก้อไม่ช่วยเลี้ยงพอกินเสร็จแล้วก้อนอน คือดิฉันไม่รู้จะทำยังไง ชอบสอนลูกในทางที่ผิด ให้ท้ายลูกในิ่งที่ที่ไม่ดี ชอบต่อต้านในสิ่งที่เราสอน เราควรทำอย่างไร ตอนนี้ลูกไม่เชื่อฟังเราเลย เราขอเลิกก้อไม่ยอมไป เวรกรรมอะไรของเราก้อไม่รู้ ตอนนี้เราจะบ้าตายแล้วค่ะ เราเคยคิดน่ะค่ะว่าเอาูกไปไว้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าดีไหม เพื่อให้เขาได้มีคนสอนในสิ่งที่ถูกต้องสักเดือนสองเดือนค่อยไปรับกลับมา เวลาลูกจะกินข้าวก้อชอบพูดว่าลูกไม่กินหรอก มันอิ่มแล้ว จะอิ่มได้ยังไงยังไม่ได้กินเลย การที่เด็กมีพ่อแบบนี้อย่าให้มีดีกว่าไหมค่ะ ดิฉันไม่อยากจะฝืนอยู่ค่ะ ดิฉันอยู่ตัวคนเดียวไม่มีใครเลยค่ะตอนนี้เราควรจะอยู่เพื่อให้ลุกมีพ่อแม่คบ หรือเลิกเพื่อจะหนีจากพ่อที่สอนในสิ่งที่ผิดให้ลูก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่
ดิฉันเป็นอะไรไม่รู้ค่ะ ไม่โอเครกับลูกเลย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้