เรารู้จักผช.คนนึงทางโปรแกรมแชทค่ะ เค้าอายุ 47 เป็นพ่อหม้ายมีลูกติด เราอายุ 30 ปลายๆ โสด ไม่มีพันธะ

คุยถูกคอเลยแลกไลน์กัน ก็คุยกันตลอดประมาณเกือบเดือน ส่วนใหญ่เค้าจะเป็นฝ่ายทักมาเองตลอด และเคยเปิดกล้องดูแล้วด้วย

จนวันนึงนางอยากจริงจังอยากคบ เราเลยบอกว่าไว้เจอตัวจริงๆ กันก่อนว่าเคมีเข้ากันไหมแล้วค่อยว่ากัน นางก็เร่งเร้ารีบนัดวันจนเจอกันครั้งแรกเมื่อวาน

นัดเจอกันที่ห้างแถวบางนา เราอยู่แถวนั้นแต่นางขับรถมาจากชลบุรี ก่อนเจอนางบอกว่าให้เราตัดสินใจเองเลยว่าเจอแล้วจะไปต่อไหม จะพัฒนาความสัมพันธ์ไหม ถ้าเราไม่โอเคกับเค้า เจอกันแล้วก็แยกย้ายได้เลย

พอเจอกันเราก็เฉยๆนะ ไม่รู้สึกว่าดีหรือไม่ดี  แต่เค้าก็ไม่ค่อยตรงปกเท่าไหร่ซึ่งเราก็มองข้ามไป เราบอกเค้าตั้งแต่ก่อนเจอแล้วว่าเราหิว เพราะเราได้ทานแค่มื้อเช้ามื้อเดียว มื้อเที่ยงไม่ได้ทานเพราะมัวแต่ทำงานบ้าน เค้าก็บอกว่าค่อยมาทานมื้อเย็นกับเค้า (ทั้งที่เค้าเป็นคนไม่ทานมื้อเย็นเพราะเค้ารักษาหุ่น)

เราเลยชวนเค้าไปทาน MK Live เพราะเห็นว่ามีผักเยอะดี เพื่อสุขภาพ เค้าน่าจะทานได้
เราสั่งหมู 1 ชุด กุ้งสด 1 ชุด กุ้งทรงเครื่อง 1 ชุด สาหร่ายทรงเครื่อง และเป็ด 1 จานเล็ก
ส่วนเค้าสั่งชุดผัก และคะน้าผัดน้ำมันหอย

ระหว่างทานข้าวก็มีพูดคุยกันปกติ แต่ไม่เยอะเหมือนก่อนเจอกันนั่นเพราะเราเพิ่งเจอกันยังไม่คุ้นเคยเท่าไหร่ อ่ออ บุคคลิกเราเป็นคนนิ่งๆ อยู่เฉยๆ จะดูเหมือนหยิ่ง ซึ่งการเดทครั้งนี้เราพยายามยิ้มมากขึ้น

ตัวเค้าเองมีมานั่งใกล้ๆ แตะเนื้อต้องตัวบ้างเช่นจับบ่า จับไหล่แค่พอดูให้สนิทกันไม่มากกว่านั้น ระหว่างทานข้าวสักพักก็ dead air เราเลยหยิบโทรศัพท์มาดู และเค้าก็ทำเหมือนกัน พอทานข้าวเสร็จก็เรียกเช็คบิล ยอด 1,200 เค้าจ่ายปกติ แล้วก็เดินออกจากร้านกันไป

สักพักเค้าเอ่ยมาว่าจะเดินเล่นก่อนไหม เราถามเค้าว่าจะไปไหนต่อ เค้าบอกว่าเค้าก็กลับบ้านสิ เราก็อึ้งแปบ สักพักเดินไปถึงคิวรถแท็กซี่เค้าถามว่า จะนั่งแท็กซี่กลับบ้านเลยมั้ย (เราไม่ได้ขับรถไป) หรืออยากเดินไปส่งเค้าที่ลานจอดรถ ไปส่งเค้ากลับบ้านมั้ย ซึ่งที่จอดรถอยู่คนละฝั่ง ตอนนั้นเรารู้สึกได้ละว่าไม่รอดแน่ คงจบแค่นี้แน่ๆ เลยถามไปอีกครั้งว่าจะแยกตรงนี้เลยใช่ไหม เค้าตอบว่าใช่จะกลับบ้านแล้ว เลยแยกย้ายกันไป

หลังจากแยกกันเราส่งไลน์ไปขอบคุณเค้าที่อุตส่ามาหาตั้งไกล ขอบคุณที่เลี้ยงข้าว ถึงบ้านแล้วไลน์มาบอกด้วยนะคะ เค้าแค่ส่งสติ้กเกอร์ ok มา แค่นั้นก็เดาสถานะการณ์ออกแล้ว

พอตกดึกเราไลน์ไปหาเค้าอีกครั้งว่ายังไม่ถึงบ้านหรอดึกแล้ว ด้วยความเป็นห่วง เค้าตอบว่าใกล้แล้ว เราเลยถามต่อว่า ไล่ให้กลับบ้านแบบนั้นแปลว่าไม่โอเคใช่มั้ย เค้าบอกว่าไม่ได้ไล่ แค่อยากกลับบ้าน

จนสุดท้ายเค้านิ่งไป จากเคยทักมาก็เงียบ เราเลยส่งไลน์ไปอีกครั้งว่าสรุปไม่คุยจริงๆแล้วใช่มั้ยเราจะได้ไม่ต้องรอข้อความ เค้าตอบว่าเค้ารู้สึกว่าไม่คลิกกับเรา เราดูเฉยๆ กับเค้า ดูไม่ได้สนใจเค้าเลย ที่สำคัญเราไม่เอ่ยปากว่าจะช่วยจ่ายค่าข้าว ทั้งๆ ที่เรากินเยอะกว่าเค้า เค้าต้องการแค่เอ่ยปากสุดท้ายเค้าก็จ่ายให้อยู่ดีนะแหละ หาว่าเราไม่มีน้ำใจ (หนักสุดคือไปเล่าเรื่องเราให้อีกคนนึงฟัง หาว่าเราสั่งอาหารอย่างกับอดข้าวมาแล้ว 3 วัน แต่ดันไปเล่าให้คนที่เรารู้จักฟัง)

อ้อ...ตลอดเวลาที่กินข้าวกันเค้าบอกเค้าไม่เคยมากินแบบนี้นานหลายปีแล้วเพราะไม่ชอบ ทั้งที่ตอนแรกบอกตามใจ อยากทานอะไรได้หมด  เค้าทำน้ำซุปกระเด็นโดนเสื้อซึ่งเค้าใส่เชิ้ตสีขาว แต่มันเป็นจุดแค่นิดเดียว เราบอกว่าไม่เป็นไรหรอกไม่สังเกตก็ไม่เห็น แต่เค้าตอบกลับมาว่าเค้าเสียความมั่นใจ

เราควรเสียใจที่โดนเทแบบนี้ไหมคะ

ปล. เรารู้ตัวว่าเราก็ผิดที่ไม่ได้เอ่ยปากขอแชร์ค่าข้าว ตอนนั้นคิดว่า เค้าเป็นคนนัดเราเอง อีกอย่างเค้าเป็นผู้ใหญ่ เลยมองข้ามเรื่องเสนอตัวช่วยจ่ายค่าข้าวไป ส่วนตัวไม่ใช่คนชอบขอกินฟรี แค่ไม่ได้ออกตัว เค้าคงคิดว่าเราแย่มั้งเลยเท