ชีวิตนี้เกิดมากลัวมากที่สุดก็กลัวไม่มีพ่อกับแม่ให้กำลังใจตอนท้อๆ ตอนนํ้าตาไหล ตอนที่เหลือแค่ตัวคนเดียวหรือแม้แต่ไม่เหลืออะไรสักอย่าง ก็มีแค่แม่กับพ่อนี้แหละ ที่อยู่ข้างๆมาตลอด เอาแต่ใจแค่ไหน ดื้อ ทำตัวเถลไถลขนาดไหน ก็มีแต่พ่อกับแม่นี่แหละที่คอยตามตลอด ชีวิตนี้ถ้ามีพรให้ขอ ก็อยากจะขอแค่ให้คนที่เรารักอยู่กับเราไปตลอด วันนึงเคยไม่เข้าใจพ่อว่าตอนเด็กๆจะหวงไรนักหนา จะบังคับให้ไปเรียนทุกๆวันทำไมมันน่าเบื่อ โตมาก็พึ่งเข้าใจนี่แหละ ตอนเด็กๆโคร๊ตจะเซงแม่ ทำไมชอบห้ามไปเที่ยวนู้นเที่ยวนี้ ทำไมชอบบ่นนุ้นนี่นั่น พอมาถึงตอนนี้ ชีวิตตอนนี้ อยากให้พ่อกับแม่อยู่บ่น บ่นจนให้ลูกคนนี้รำคาญ บ่นจนให้หูชาไปเลยอะ อยากฟังเสียงจู้จี้จุกจิกเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปทุกๆวัน💚