...เพราะหน้าหนังและตัวอย่างบอกเราว่าเป็นหนังภัยพิบัติ เราก็หวังจะได้เข้าไปดูความบ้านเมืองวินาศสันตะโร ความ วายวอดของตึกรามบ้านช่อง และไปดูว่าหนังภัยพิบัติเรื่องนี้มีความสมจริงมากน้อยแค่ไหน และก็ไม่ผิดหวัง... หมายถึงในส่วนของความสมจริงนะ ฉากตึกถล่มคือสมจริงมาก ยิ่งใหญ่มาก ความตึกสูงระฟ้าค่อยๆพังถล่มลงมาเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่สมจริงมาก แต่ทั้งหมดที่กล่าวมานั้น มันแค่ 5% ของหนังเท่านั้นแหละ เพราะอีก 95% ของหนังคือดราม่าครอบครัวที่น่าเบื่อมาก และมันก็ไม่ได้ทำให้อินเลยสักนิด เพราะว่าหนังเล่าเรื่องต่อจากภาคที่แล้ว ก่อนไปดูเราไม่รู้เลยว่าหนังเคยมีภาค 1 มาก่อน ถามว่าจำเป็นต้องดูภาคแรกมาก่อนมั้ย ดูไว้ก็ดีนะ แต่ถึงไม่เคยดูก็ไม่ได้มีผลอะไรกับภาคนี้หรอก...

...หนังเปิดเรื่องด้วยตัวละครพ่อเป็นคนปลีกวิเวก เก็บกด อยู่ห่างจากสังคมเพราะมีปมอะไรบางอย่างในใจ แล้วก็ความไม่เข้าใจกันในครอบครัว ต่อมาพ่อได้ข่าวเกี่ยวกับการตายของอดีตเพื่อนร่วมงานที่เคยทำงานเกี่ยวกับธรณีวิทยาหรืออะไรสักอย่างด้วยกัน  จึงเข้าเมืองมาหาสาเหตุการตายของเพื่อน จึงได้รู้ว่ากำลังจะเกิดแผ่นดินไหวขึ้นในเมือง ขณะเดียวกันพ่อก็ต้องการจะเป็นพ่อที่ดีให้กับลูกสาวคนเล็ก และพ่อก็พยายามจะบอกให้ทุกคนรู้ว่ากำลังจะเกิดแผ่นดินไหวขึ้นแต่ไม่มีใครเชื่อ จนเหตุการณ์บานปลายไปจนทุกคนแทบจะเอาชีวิตไม่รอด...

...ทั้งๆที่เคยผ่านเหตุการณ์ภัยพิบัติครั้งรุนแรงมาแล้วจากภาคแรก แต่ทำไมตัวละครแต่ละตัวถึงงี่เง่ากันจังเลยนะ ดูแล้วขัดใจมาก หนังออกแบบให้ตัวละครทุกตัวดูโง่มาก ทั้งๆที่ทุกคนก็เกือบตายเหมือนกันหมดแต่กลายเป็นคนเป็นพ่อจิตตกอยู่คนเดียว ฉากเสี่ยงตายช่วงท้ายๆเรื่องก็ไม่ได้ทำให้มีอารมณ์ร่วมหรืออะไรเลย เพราะมุขตกลงไปบนกระจกที่ค่อยๆร้าวคือเห็นมาหลายเรื่องแล้วอ่ะ ถ้าจะมีอารมณ์ร่วมก็คือมีอารมณ์เดียว คืออารมณ์หงุดหงิดที่มีต่อความงี่เง่าของตัวละครแค่นั้นแหละ พอได้ย้อนกลับไปดูภาคเก่า ยิ่งรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้น เพราะตัวละครงี่เง่ามาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วอ่ะ แต่ภาคแรกสนุกกว่านะ สนุกมาก ปูเรื่องไม่นาน แล้วสาดความมันส์มาเต็มเลย...