เราคุยกับผู้ชายคนนึง มาสักพัก เค้าดูแล เอาใจใส่ ตามใจ เหมือนกับว่าเปนแฟนกัน เราคุยกันมา เกือบ 2 ปี เราถึงตกลงเปนแฟนกัน แต่ระยะเวลา เกือบ2ปีนั้น เราจับติดว่าเค้าคุยกับคนอื่นตลอด ทักไปคุยกับคนโน้น คนนี้ เปนสิบๆครั้ง เราก็ยังให้อภัย เพราะอยู่หอเดียวกัน เรียนห้องเดียวกัน เราผูกพันธ์กับเค้ามาก รักมาก ยอมทำให้ทุกอย่าง ซักผ้า หุงข้าว นู้นนี่ พอตกลงเปนแฟนกัน เป็นช่วงฝึกงาน ก็ฝึกกันคนละที่ แต่ไม่ไกลกัน เราไปหาที่ห้องได้ แต่ เค้าก็ยังทำตัวแบบเดิม แอบคุยไปทั่ว เพราะมีสังคมใหม่ ผญ ที่เข้ามาหา ก็เปนคนที่พร้อมทุกอย่าง มีงานทำ มีเงิน มันเรยทำให้เค้ายิ่งไม่เหมือนเดิม พอไม่อยากคุยกับเรา เค้าก็ขอห่าง พอเค้าอยากคุย เค้าก็กลับมา จนวันนึงเราไปที่ห้องเค้า ไปเกบเสื้อผ้า หลังจากที่เค้าหายไป ไม่ตอบแชทไม่คุย เกือบอาทิต (เพราะบางคืนเราก็ไปนอนห้องเค้า เสื้อผ้า ก็เลยยุห้องนั้นสะบางส่วน )เราเลยบอกเค้าว่า ถ้าการที่คบกันมันไม่มีความสุขก็เลิก แล้วเค้าก็ไม่สนใจ นอนเล่นโทสัพแบบสบายใจไม่รุสึกอะไร เราร้องไห้ออกมา แต่เค้านิ่งมาก จนครบ 1 อาทิตที่เลิกกัน รวมวันที่เค้าหายไปตั้งแต่ตอนแรกด้วยนะคะ เราสวนทางกับเค้า แล้วไปเหนในเฟสของ ผญ ที่เค้าเคยบอกว่าเปนแค่พี่ ลงรุปไปดูหนังด้วยกัน คือแบบใจเราหวิวมาก ได้แต่คิดว่าที่เคยทำให้ ที่เคยพยายามไป ไม่มีอะไรให้เค้าคิดถึงเราได้เลย แค่อาทิตเดียว เค้าก็ไปกับคนอื่นแล้ว แล้ว ผญ คนนั้นก็พร้อมไปทุกอย่าง พาเค้าไป เลี้ยงนั้น นี่ กินนั้น นี่ ตามที่ เค้าต้องการ แต่ทั้งๆที่เราเหนแบบนั้น คนอื่นก็เกลียดเค้า แต่ทำไมเรายังรุสึกรักเค้า เราเปนแบบนี้คนเดียวเหรอเปล่า ที่ยังรัก คนที่ทำให้เราเสียใจแบบเกือบบ้า เพราะตอนก่อนออกฝึก เค้าก็ขอให้มาฝึกจังหวัดเดียวกัน สุดท้าย เค้าก็ไปกับคนอื่น ไปกับคนที่เข้ามาหาเค้าในวันที่เค้าดูดี หล่อ มีกล้าม มีซิกแพ็ก จัดฟัน เค้าก็เลือกที่จะไปกับ ผญ คนนั้น แล้วก็ยังคุยกับ ผญ ที่เข้ามาหาเค้าอีกแต่แค่เค้าใช้คำอ้างว่าคือลูกค้า ไม่คิดอะไร แต่เค้าจะถ่ายสตอรี่ลงทุกครั้งที่ลูกค้าคนนั้นซื้อของมาให้ แต่นั้นแหละค่ะ ทุกการกระทำ ตั้งแต่ที่คุยกัน คบกัน จนเลิกกัน มันไม่ได้ทำให้เราเกลียดเค้าเลย เรายังรักเหมือนเดิม ยังคิดถึงตลอดเวลา 2 ปีกว่าที่รวมกับตอนเปนแฟน ที่เรายุหอเดียวกัน เรียนห้องเดียว มันผูกพันธ์ จนทำให้เรายังรักคนนี้เหมือนเดิม เราเปนคนเดียวเหรอป่าวคะ เราต้องทำยังใง ถึงจะตัดเค้าได้สักที
ทำยังใงถึงจะไม่รุสึกอะไรเหมือนเทอ