ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า สามีเราเคยมีลูกมาแล้ว1คนและเลิกกับภรรยาเก่าไป5-6ปีแล้ว ภรรยาเก่าของเขาก็มีคนใหม่ไปนานแล้ว สามีก็ส่งเสียลูกคนแรกอยู่บ้าง ส่งตามกำลังที่เขามี และตอนนี้เราท้องได้7เดือนแล้ว แต่บ้านเราค่อนข้างมีฐานะต่างจากบ้านของอีกคน ปัญหาตอนนี้คือ สามีมักจะโยนภาระที่ต้องรับผิดชอบเราและลูกให้กับพ่อแม่ของเรา มักพูดอยู่บ่อยๆว่า”บ้านเธอมีฐานะกว่าบ้านนั้นพ่อแม่คงไม่ยอมให้หลานต้องลำบากหรอก และมักทุ่มเทเงินทองให้ลูกคนแรกมากมายอยุ่เสมอ พูดง่ายๆว่าหามาได้เท่าไหร่ จะใช้จ่ายกับตัวเองและลูกคนแรกซะเกือบทั้งหมด แต่พอหมุนไม่ทันมักจะขอความช่วยเหลือจากเรา โดยชอบอ้างเรื่องฐานะอยู่เสมอว่า (ขอใช้ชื่อลูกคนแรกเขาว่า ว. นะคะ)
“บ้าน ว. เขาหาเช้ากินค่ำ ไม่มีปัญญาส่งเสีย ว. เราเป็นพ่อเราก็อยากให้ลูกมีอนาคตที่ดีกว่าเรา”
คำพูดฟังดูเป็นคนเห็นแก่ตัวมากๆ เราเองก็ลำบากใจไม่น้อย เสียความรู้สึกกับคำพูดเขาหลายครั้ง แต่เราต้องเลี้ยงลูกเองคนเดียว ไม่สามารถไปทำงานอื่นได้เลย แล้วเราจะต้องทำยังไง บางครั้งรู้สึกแย่มากไม่อยากทนกับความเห็นแก่ตัวของเขา แต่สงสารลูก ยังอยากให้ลูกมีพ่อ
เราควรทำยังไงดี ควรปรับเปลี่ยนความคิดตัวเองยังไง หรือต้องรู้สึกยังไง หรือต้องยอมรับความจริงว่าเขาไม่รักเรากับลูก