เราเลิกกะสามี และมีลูก 1คน ต่อมาเรามีแฟนใหม่ เราก็คุยกับแฟนว่า เรารับสภาพเราได้ไหม เราเป็นแม่หม้ายมีลูกติด เราไม่ได้โดนสามัทิ้งนะ แต่เราทิ้งสามีเราเอง แฟนใหม่บอกว่า เขารับเราได้ตรงที่เราเป็นหม้าย เราก็คุยกันแล้วก็บอกว่า ไม่ใช่คุณรับได้คนเดียวนะ พ่อแม่พี่น้องคุณก็ต้องรับได้ด้วยนะ เขาก็บอกว่า พ่อแม่ พี่น้องเขารับได้ ไม่ถือเรื่องนี้ แต่พอเราเข้าไปสัมผัสในบ้านเขา พ่อแม่เขาทำให้เรารู้ว่าไม่ชอบเรา  เราเข้าไปบ้านเขาหลายครั้ง พ่อเขาไม่เคยชวนเรากินข้าวเลย แต่กลับชวนคนอื่นกินทั้ง ๆ ที่เราก็นั่งอยู่ด้วย แต่เราก็พูดกับแฟนเรานะ  พอครั้งต่อไปเรามาบ้านเขาอีก คราวนี้พ่อเขาเรียกเรากินข้าว เราเข้าใจว่าคงไปคุยกัน เราก็เลยบอกว่า วันหลังไม่ต้องไปคุยกับพ่อ พ่ออยากทำอะไรให้เขาทำเลย ส่วนแม่เขาจะชอบเอาเรื่องแฟนของลูกชายตัวเองไปคุยกับชาวบ้านว่า แฟนลูกเขาดีอย่างงั้น รวยอย่างงี้ แต่พอมาถึงเรา แม่เขาไม่เคยพูดถึงเราให้ชาวบ้านฟังเลย ในความรู้สึกของเรา เหมือนไม่ชอบเรา ไม่ให้เกียจติเรา เราก็ไม่รู้ว่าเราไปทำอะไรผิด พ่อแม่พี่น้องเขาถึงไม่ชอบเรา ทั้ง ๆ ที่เรามีครบทุกอย่าง ไม่ว่าด้วยเรื่องฐานะทางสังคม ฐานะทางการเงิน เราผิดเหรอที่เราเป็นแม่หม้าย เราเลือกเกิดไม่ได้ เราเสียใจมากที่คนเป็นผู้ใหญ่ไม่มีความเมตตากับเรา ทั้ง ๆ ที่เราทำดีทุกอย่าง ให้ความช่วยเหลือทุกอย่างเท่าที่เราทำได้