เราเลิกกะสามีเก่า มีลูกติดหนึ่งคน (ผู้ชาย อายุ 9 ขวบ) เราคบกับแฟนใหม่ ซึ่งมีอายุน้อยกว่าเรา 7 ปี เป็นน้องชายเพื่อน ตัวผู้ชายเขาก็รู้นะว่า เราเคยมีลูกมีสามีแล้ว เขาก็ยอมรับตรงนี้ได้ บอกก่อนเลยว่า ฐานะผู้ชายธรรมดามาก (ชาวนา) เราเป็นคนกรุงเทพ มีฐานะทางครอบครัวดี มีบ้านอยู่ มีรถขับ โดยไม่ต้องผ่อน มีบ้านตึกแถวให้เช่า เป็นธุรกิจของครอบครัว เราคบกับแฟนใหม่ได้ 2 ปีแล้ว ครั้งแรกเราคุยกันว่า พ่อแม่ญาติพี่น้องของผู้ชาย ต้องรับรู้นะว่า เราเคยมีลูกมีสามีมาแล้ว เราไม่ใช่ตัวคนเดียว ฝ่ายชายต้องรับเราได้นะ ถ้ารับเราไม่ได้ เราก็พร้อมจะได้ เราไปบ้านเขาครั้งแรก การตอบรับของพ่อแม่พี่น้องเขาก็ธรรมดานะ ไม่ได้มีอะไรมากมาย แต่ทุกครั้งที่ไป พ่อของแฟนไม่เคยชวนกินข้าวเลย จนรุ่นน้องแฟนพาเมียมาด้วย พ่อของแฟนก็เรียกเมียของรุ่นน้องแฟนกินข้าว แต่ไม่เรียกเรากินข้าว เขาแสดงให้เรารู้ว่า เขาไม่ชอบเรา เราเป็นคนตรง ๆ เราก็บอกแฟนเลยว่า พ่อเขาไม่ชอบเรานะแบบนี้ เขาทำให้เรารู้ เราบอกไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องไปว่าเขานะ พ่ออยากทำอะไรยังไงกับเราให้เขาทำไป แต่แฟนเราคงไปคุย พอเราไปบ้านแฟนอีก พ่อของแฟนก็เรียกเรากินข้าว เราก็แปลกใจว่า เอ๊ะ....ทำไมวันนี้เรียกเรากินข้าว ชีวิตเราผ่านอะไรมาเยอะ เราก็มองออกนะว่า ที่บ้านแฟนไม่ค่อยชอบเรา แต่ทำยังไงได้ ในเมื่อลูกชายเขาจะเอาเราเป็นเมีย (ฉันเป็นแม่หม้าย ฉันผิดตรงไหนเหรอ ถึงไม่ชอบฉัน)
------เรื่องแรกเลยที่แฟนเราอคติกับลูกเรา วันเกิดลูกเราเป็นช่วงปีใหม่ เราก็พาลูกเราไปบ้านแฟนเรา เด็กก็บอกแม่ขอซื้อขนมเค้กไปจัดวันเกิดที่บ้านของเพื่อนแฟนเราได้ไหม เพราะสนิทกัน เราบอกลูกว่าได้สิ เราก็ชวนแฟนเราไปที่บ้านเพื่อนเขา เพื่อไปร้องเพลงแฮปปี้เบริ์ดเดย์ที่นั้น แฟนเราก็พาหลานของเขาไปด้วยอายุ 2 ขวบ พ่อแม่ทิ้ง ทุกคนHappy แต่แฟนเรานั่งหน้างอ ไม่พูดไม่อะไรเลย จนเรากลับบ้านไป แฟนคุยกับเพื่อนเขาว่า ทำไมต้องจัดงานวันเกิด ทำไมไม่นึกถึงความรู้สึกหลานเขาบ้าง เพื่อนเขาบอกว่า ทำไมต้องเอาความรู้สึกตัวเองไปใส่ในตัวเด็กด้วย หลานอาจจะไม่รู้สึกอะไรก็ได้นะ เพื่อนแฟนโทรมาเล่าให้ฟัง เราเลยรีบโทรไปบอกว่า "มีอะไรทำไมไม่คุยกับเราหละ คุยกันตรง ๆ เลย บอกสิว่าวันเกิดหลานอยากจัดงานวันเกิดให้หลาน เธอจะทำอะไรให้หลานได้บ้าง แค่เค้กก้อนเดียวเราซื้อให้หลานเขาได้ " แค่เรื่องวันเกิดลูกเรา แค่นี้ก็มีปัญหา
-------เรื่องที่สอง ลูกเราไม่ได้ตั้งใจ เขาดึงปลั๊กที่ชาร์จแบตมือถือออกจากตัวโทรฯไง แล้วเขาก็เอาสายวางไว้หลังตู้ มันก็เกือบมาโดนหัวแฟนเรา เราก็เลยพูดกับลูกว่า ลูกครับที่ชาร์จโทรฯเกือบโดนหัวพี่เขานะ วันหลังต้องระวังนะลูก พอหลังจากนั้น แฟนพูดเลยว่า ดูสิของมันจะโดนหัวเขา ลูกยังไม่ขอโทษเลย เราก็พูดกับแฟนเราว่า เราขอโทษนะ เราไม่ดีเองที่เราไม่ได้สั่งสอนลูกเราตรงนี้ ไม่เป็นไร ยังไงเราจะสอนลูกเรา เราพูดแค่นี้แหละ แฟนเราบอกเราว่า นี่เธอว่าฉันผิดเหรอ เป็นทำนองว่า เราพูดกะแนะกะแหน เราบอกว่านี่เราพูดธรรมดานะ
------ครั้งสุดท้ายเราก็ทะเลาะกัน เรื่องหลานแฟน เราไม่เคยคิดอคติกับหลานเขาเลย เราคิดว่าเด็กไม่รู้เรื่อง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเด็กเลย เพียงแต่เราทำอะไรพูดอะไรด้วยเหตุผลตลอด คอยเตือนเขาตลอดด้วยความรักและหวังดีมาตลอด แต่เขากลับมองว่าเราไม่ดี ทั้ง ๆ ที่เราดีกับเขา ดีกับครอบครัวเขามาตลอด
--------แฟนเราทำกับเราไว้เยอะ ครอบครัวเขาก็แสดงให้เรารู้ว่าเขาไม่ชอบเรา
------ณ. วันนี้เราเลยเลิกกะแฟน เราเลือกลูกเรา รักเราก็ต้องรักลูกเราด้วย
แฟนใหม่อคติกับลูกชายเรา
------เรื่องแรกเลยที่แฟนเราอคติกับลูกเรา วันเกิดลูกเราเป็นช่วงปีใหม่ เราก็พาลูกเราไปบ้านแฟนเรา เด็กก็บอกแม่ขอซื้อขนมเค้กไปจัดวันเกิดที่บ้านของเพื่อนแฟนเราได้ไหม เพราะสนิทกัน เราบอกลูกว่าได้สิ เราก็ชวนแฟนเราไปที่บ้านเพื่อนเขา เพื่อไปร้องเพลงแฮปปี้เบริ์ดเดย์ที่นั้น แฟนเราก็พาหลานของเขาไปด้วยอายุ 2 ขวบ พ่อแม่ทิ้ง ทุกคนHappy แต่แฟนเรานั่งหน้างอ ไม่พูดไม่อะไรเลย จนเรากลับบ้านไป แฟนคุยกับเพื่อนเขาว่า ทำไมต้องจัดงานวันเกิด ทำไมไม่นึกถึงความรู้สึกหลานเขาบ้าง เพื่อนเขาบอกว่า ทำไมต้องเอาความรู้สึกตัวเองไปใส่ในตัวเด็กด้วย หลานอาจจะไม่รู้สึกอะไรก็ได้นะ เพื่อนแฟนโทรมาเล่าให้ฟัง เราเลยรีบโทรไปบอกว่า "มีอะไรทำไมไม่คุยกับเราหละ คุยกันตรง ๆ เลย บอกสิว่าวันเกิดหลานอยากจัดงานวันเกิดให้หลาน เธอจะทำอะไรให้หลานได้บ้าง แค่เค้กก้อนเดียวเราซื้อให้หลานเขาได้ " แค่เรื่องวันเกิดลูกเรา แค่นี้ก็มีปัญหา
-------เรื่องที่สอง ลูกเราไม่ได้ตั้งใจ เขาดึงปลั๊กที่ชาร์จแบตมือถือออกจากตัวโทรฯไง แล้วเขาก็เอาสายวางไว้หลังตู้ มันก็เกือบมาโดนหัวแฟนเรา เราก็เลยพูดกับลูกว่า ลูกครับที่ชาร์จโทรฯเกือบโดนหัวพี่เขานะ วันหลังต้องระวังนะลูก พอหลังจากนั้น แฟนพูดเลยว่า ดูสิของมันจะโดนหัวเขา ลูกยังไม่ขอโทษเลย เราก็พูดกับแฟนเราว่า เราขอโทษนะ เราไม่ดีเองที่เราไม่ได้สั่งสอนลูกเราตรงนี้ ไม่เป็นไร ยังไงเราจะสอนลูกเรา เราพูดแค่นี้แหละ แฟนเราบอกเราว่า นี่เธอว่าฉันผิดเหรอ เป็นทำนองว่า เราพูดกะแนะกะแหน เราบอกว่านี่เราพูดธรรมดานะ
------ครั้งสุดท้ายเราก็ทะเลาะกัน เรื่องหลานแฟน เราไม่เคยคิดอคติกับหลานเขาเลย เราคิดว่าเด็กไม่รู้เรื่อง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเด็กเลย เพียงแต่เราทำอะไรพูดอะไรด้วยเหตุผลตลอด คอยเตือนเขาตลอดด้วยความรักและหวังดีมาตลอด แต่เขากลับมองว่าเราไม่ดี ทั้ง ๆ ที่เราดีกับเขา ดีกับครอบครัวเขามาตลอด
--------แฟนเราทำกับเราไว้เยอะ ครอบครัวเขาก็แสดงให้เรารู้ว่าเขาไม่ชอบเรา
------ณ. วันนี้เราเลยเลิกกะแฟน เราเลือกลูกเรา รักเราก็ต้องรักลูกเราด้วย