เรื่องมีอยู่ว่า เรามีสมาชิกในครอบครัวอยู่ 4 คน คือ พ่อ แม่ พี่ชาย และเรา พ่อของเราเป็นคนใช้อารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่ ไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่น ไม่ฟังเหตุผล ชอบลงไม้ลงมือทุบตี ส่วนพี่ชายก็เป็นคนที่ชอบกวนประสาทเราตอนเราอารมณ์ดี ยุให้เรากับพ่อแตกคอกัน และชอบสนับสนุนพ่อให้ด่าเรา จนวันนึง ช่วงเราวัยรุ่น (อายุประมาณ 16-18 ปี) เราโดนพ่อว่าเรื่องเรื่องไม่เป็นหลายๆเรื่องทุกวัน เช่น เรากินข้าวอยู่ดีๆก็เดินมาด่าว่าเราว่า"เห้อเมื่อไหร่จะโตๆ และรับผิดชอบตัวเองได้ซะที... ไม่ต้องมาพึ่งกู เห้อ" ซึ่งตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้ทำอะไรท่านเลย และเราก็เป็นเด็กที่ตั้งใจเรียน ใฝ่ดี มาโดยตลอด มันเลยทำให้เรากลายเป็นคนคิดมาก เครียดและยำคิดยำทำ
หลังจากนั้นเราก็ตั้งใจเรียนสามารถติดมหาลัยดังแถวสามย่านได้ และติดคณะที่เราชอบ ซึ่งเป็นคณะที่คนต้องการเข้าสูง แต่พอไปบอกพ่อพ่อกลับบอกว่า"ติด อะไรของเนี่ย" อีกทั้งพี่ชายก็ชอบซำเติมเรา ทั้งๆที่เค้าก็ไม่ได้เก่งอะไรมาก แต่ชอบคิดว่าตัวเองเก่ง ส่วนแม่ก็ชอบเอาความลับเราไปพูดให้พ่อฟัง  จากนั้นเราเลยกลายเป็นคนเก็บตัวอยู่แต่ในห้องไม่กล้าปรึกษาหรือหวังอะไรจากคนในครอบครัวอีก และกลายเป็นคนเครียดมาก (จำได้ว่าตอนนั้นแทบบ้า)
หลังจากนั้นผมก็เก็บตัวอยู่ในห้องไม่ค่อยสุงสิงกับคนในครอบครัว จนพ่อของผมหาว่าผมกวนตีน จากนั้นก็ลงไม้ลงมือกับเราและไล่ผมออกจากบ้าน แต่เราก็ไม่ไป
หลังจากนั้นพ่อก็หาเรื่องด่าเราในเรื่องไม่เป็นเรื่องทุกวัน จนทำให้เราเป็นคนคิดมาก เครียด ยำคิดยำทำ มองโลกในแง่ร้าย อีกทั้งการเรียนเรายังเสียเพราะพ่ออีกด้วย แต่เราไม่สามารถเถียงท่านได้ เนื่องจากท่านเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ และไม่ฟังเหตุผล
จนมาถึงวันนี้การเรียนเราแย่ลงมาก เรากลายเป็นคนไม่หวังอะไรในครอบครัวอีกเลย และคิดว่าถ้าเราไม่มีพ่อ และพี่ชายที่คอยกวนประสาทและหาเรื่องเรา เราคงได้ดีมากกว่านี้
เราควรทำยังไงกับชีวิตต่อไปของเราดี?