ไงผมชื่อเบสท์ อายุ15ผมจะเล่าอะไรให้ฟังผมจะบอกอะไรให้ ผมไม่ยอมแพ้หรอก ถึงผมไม่มีโอกาสซักนิด ผมนี่แหละจะสร้างมันขึ้นเอง
ถ้าเราทำมันเรื่อยๆ เดี๋ยวมันก็ตอบเเทนเราเอง
มันอาจจะเป็นแค่เล็กน้อย มันก็ยังดีกว่าที่เราไม่ทำ ผมว่าอะไรที่เราได้มันมาง่ายๆเรามักจะไม่เห็นคุณค่าของมัน แต่ถ้าเราได้มันมาอย่างยากลำบาก ถึงเราจะได้มันเเค่เล็กน้อยเเต่บอกเลยว่า มันมีคุณค่ามาก ผมบอกไว้เลยว่าไคที่กำลังแอบชอบไคซักคนอยู่ อย่าไปยอมแพ้ หลายคนอาจมีโอกาสมากกว่าผม ผมบอกเลยว่า ผมทั้งโดนบล็อกเฟส ลงทุนสมัคเฟสใหม่เขาก้ไม่รับ
ได้เเต่กดไลค์ ไม่กล้าทักไป กลัวโดนบล็อกอีก
เห็นมั้ยว่าผมแทบไม่มีโอกาส แต่ผมก็ยังพยายามไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งความพยายามก็ตอบแทนผม หลายๆคนอาจคิดว่าการ ที่เขารับแอดเรามันเป็นเรื่องที่ง่าย แต่ผมที่พยายามมา3ปี มันไม่ง่ายซักนิด แอบชอบตั้งแต่ม.1
ตอนม.1เขาก็มีแฟน ตอนม.2ก็ได้คุยกันบ้างสองเดือนครั้งมั้ง ม.2เทอมสองเล่าให้เพื่อนฟัง
เพื่อนแซว เขาอายจนบล็อกเฟสผม ม.3เทอมหนึ่งไม่ได้คุยกันเลย ม.3เทอมสอง ใกล้จะจบ
ต้องทำอะไรซักอย่าง วันวาเลนไทน์ ผมเอาดอกไม้ไปให้เขา ไม่ได้หวังอะไร กลับบ้านมาตอนเย็น เขาทักมาบอกผมว่า ขอบคุณเด้ออ
ผมก็ดีใจสิค้าบบ จากนั้นวันปัจฉิมเขาก็รับแอดผม ผมก็ไปขอถ่ายรูปด้วย เขาก็ไม่เห็นว่าจะไม่อยากถ่ายกับเรา ถ่ายเสร็จผมก็เอาดอกไม้ให้
555มันพึ่งเริ่มผมก็แค่ต้องพยายามต่อไป ตลอด3ปีที่พยายามมา ทำเพื่อเเค่ให้เขารับแอด
5555 เป็นกำลังใจผมหน่อย