คือจับได้ว่าแฟนนอกใจแอบไปนัดเจอกับคนอื่น วันนั้นเขานัดกันไปที่ตลาดนัด เราเลยขอดูมือถือแฟน สุดท้ายถึงรู้ว่าเขานัดเจอกับคนอื่น เราเลยเอามือถือแฟนนัดเจอเพื่อคุยกับคนที่แฟนเรานัดเจอ...สุดท้ายเราก็นั่งคุยกับคนที่นัดเจอกับแฟน เราถามว่า เคยมีอะไรกันไหม เจอกันที่ไหน เจอกันบ่อยไหม เคยสัมผัสหรือทำอะไรกันหรือเปล่า คนที่นัดเจอกับแฟนเราบอกว่าไม่มีอะไรกัน เราก็จบเรื่องไป แต่เราไม่เข้าใจทำไมต้องโกหกเราว่ามาออกกำลังกาย แต่มานัดเจอกับคนอื่น หลังจากนั้นเราพยายามคุยกับแฟนดีๆปรับความเข้าใจกัน แต่เขาก็เฉยชาใส่เรา แล้วมาวันนี้แฟนเราเขาบอกว่าคนที่เขานัดเจอรู้จักกับเพื่อนที่ทำงานเขา แล้วคนที่เขานัดเจอไปเล่าให้เพื่อนที่ทำงานเขาฟังว่าเราถามว่าอะไร....เขาบอกเราว่าเขารู้สึกอายมาก ที่เพื่อนที่ทำงานเขาถามว่าเราเป็นบ้าอะไร เราเลยด่าแฟนเรากลับไปว่าระหว่างคนที่นอกใจแฟนตัวเองไปนัดเจอกับคนอื่น กับคนที่อยากรู้ความจริงเลยเข้าไปถามตรงๆและไม่ใช้ความรุนแรงกับคนที่เขานัดเจอ ใครสมควรอายมากกว่ากัน // เราทนอยู่กับเขามาเป็นเดือนแล้ว เพราะเขายังไม่มีที่ไป พึ่งออกจากงานจะทำความเข้าใจเขา ถามเขาว่ายังรักเราอยู่ไหม ถามทุกวัน เขาก็ตอบว่าไม่หลังจากที่เจอเรื่องนั้น บางทีเขาก็ทำดีกับเรา บางทีเขาก็เฉยชา เราไม่แน่ใจว่าเขาปากไม่ตรงกับใจ หรือเขาหมดรักเราแล้วจริงๆ อยากได้คำแนะนำจากคนที่เคยผ่านเหตุการณ์ทำนองนี้ หรือข้อคิด หรือกำลังใจจากใครก็ได้ (ส่วนตัวเราเป็นคนขาดความรัก ความอบอุ่นทั้งจากครอบครัว สังคม และคนที่เรารัก เราเป็นคนโหโหร้าย พูดตรง แล้วเหมือนเป็นโรคจิตอ่อนๆ ภายนอกดูไม่สนใจใคร แต่ในใจเรารู้สึกว่าตั้งแต่เกิดมาไม่มีใครที่เข้าใจตัวเราเลย บางทีก็อยากจะไปให้พ้นๆจากที่นี่ แต่ก็คิดว่าต้องอยู่ดูแลพ่อแม่ตอนแก่ นี่อาจจะเป็นเหตุผลเดียวที่เรายังไม่ไปไหน) ขอบคุณสำหรับทุกๆคนที่เข้ามาอ่าน หรือแสดงความคิดเห็นที่ต้องการจะระบายความในใจออกมา