นานไปป่ะค่ะ20 ปีเนี้ยะ
เราเแอบชอบเพื่อนร่วมชั้นเรียนตั้งแต่ม.1 (อย่าคาำนวณเลยว่าเราอายุเท่าไหร่)😆ช่วงปีแรกๆอาจจะรู้สึกชอบเพราะเป็นช่วงฮอโมนพรุ้งพล้านมัง
เราเรียนห้องเดียวกัน2ปีพอม.3ก็แยกย้ายไปไปเรียนต่างห้องแต่โชคดีที่เราฉลาด5555+เลยได้เรียนห้องที่เรียนโซนเดียวกัน ห้องบ๋วยกับรองบ๋วย5555
3ปีกับการเรียนโรงเรียนเดียวกัน ไม่เคยพูดกันเลยแม้แต่คำเดียว 5555 ก็บอกเเล้วว่าเเอบ
แต่ภึงเราจะไม่เคยได้คุยกันแต่เราก็เคยจับมือกันน่ะ เอ้ออออเป็นไงล้าาาา
เราต้องโดยสารรถสองเเถวกลับบ้านทุกวัน และอิรถสองเเถวเนี้ยะมันมีท้านรถที่ให้คนโหนได้ใช่ป่ะใครนึกไม่ออกลองให้อากู๋หามห้ดูน่ะ ทุกเย็นเราจะรอเวลาเพื่อจะได้กลับรถคันเดียวกับเค้า (เรากับเค้ามักจะขึ้นรถโดยสารที่คิวต้นทาง เราเลยรู้ว่าเค้าจะขึ้นคันไหน) พอเค้าจะทำท่าว่าตะกลับบ้านเราก็รีบขึ้นรถคันที่กำลังจะออก แล้วเลือกนั่งม้านั่งข้างด้านซ้ายมือข้างนอกสุดทุกครั้งเพราะส่วนใหญ่เค้าจะยืนโยนรถฝั่งซ้าย
เล่ามาถึงขนาดนี้ยังไม่รู้ใช่มั้ยว่าเราจับมือกันได้ยังไง. 555ใกล้แล้วๆเดี๋ยวบอก
เป็นนักเรียนก็ต้องมีกระเป๋านักเรียนใช่ป่ะ แล้วคนที่ต้องโหนท้ายรถจะเอามือไหนมาจับกระเป๋า เค้าก็ต้องฝากไว้กับคนที่นั่งในรถที่ใกบ้ที่สุด ซึ่งก็เราไงจะใครล่ะ5555 จังหวะนี้เเหละที่เราได้จับมือกัน จะเรียกว่าเราเอามือไปจับเค้าก็น่าจะใช่กว่าน่ะ เค้าไม่ได้ตั้งใจ แต่เราจงใจจับมากกกกก5555 .กระเป๋าคนอื่นเราเลี่ยงไม่รับฝากน่ะ เราทำเนียนหลับบ้างทั้งๆที่เพิ่งจะขึ้นรถนี่เเหละ555 3ปีผ่านไปทำได้เเค่แอบมอง แอบเแอบแต๊ะอั๋ง ได้แค่นี้ แค่นี้จริงๆ
พอม.ปลายเค้าก็ไปเรียนโรงเรียนอื่นแต่บางวันเจอบ้างไม่เจอบ้างตามคิวรถ หรือบางทีก็เจอกันตามห้าง ไม่มีการพูดคุยไม่มีการทักทายกันเหมือนเดิมเหมือนที่ผ่านมา แต่เค้าก็อยู่ในสายตาเราเสมอ ผ่านไปอีก3ปี เจอบ้างไม่เจอกันบ้าง พอขึ้น.มหาลัยก็ต่างแยกย้ายไปเรียนกันคนละจังหวัด แต่โชคดีที่ช่วงนั้นมีHi5 ให้เราได้แอบส่องเค้า เเต่ส่องในHi5 ของเเฟนเค้าน่ะ ลืมบอกช่วงเวลา6 ปีที่ผ่านมาเค้ามีเเฟนน่ะเปลี่ยนเเฟนบ่อยมากก ส่วนเราไม่มีใครเรามุแต่เค้าคนเดียว อิอิ
หลังจากHi5 ก็น่าจะfb นิเเหละ คราวนี้เราไม่ได้ส่องแฟนเค้าเเล้ว เราส่องFBของเค้าเลย แล้วเราก็ได้เป็นเพื่อนกันในเฟสด้วยน้าาา ดีใจสุดๆ
ทุกวันนี้เราก็ยังคงแอบดูเค้าอยู่ตลอดถึงแม้ว่าตอนนี้เค้าจะมีลูกมีเมียแล้วก็ตาม แต่เราก็ยังคอยติดตามชีวิตเค้าอยู่ตลอด แค่เห็นเค้ายิ้มเราก็มีความสุขแล้ว ถึงแม้ว่ารอยยิ้มนั้นจะไม่เคยส่งมาให้เราเลยก็ตาม ทุกวันนี้เค้ามีชีวิตครอบครัวที่น่าจะมีความสุข มีเมียสวยมีลูกสาวที่น่ารัก เห็นหน้าเค้าแล้วเราอดยิ้มไม่ได้เลยจริงๆ
ลูกสาวของเค้าชื่อว่าน้องจาว่า ถ้าเรามีลูกสาวเราก็กะว่าจะตั้งชื่อเดียวกัน
แต่ลูกชายเราเราก็ตั้งชื่อเล่นเหมือนชื่อเค้าเลยน่ะ. อย่างนั้อยๆผู้ชายที่เรารักก็มีชื่อเดียวกัน
ปล.ไม่ใช่เราไม่รักแฟนเราน่ะ .เรามีสามาและรักสามีมากแต่สำหรับรักแรกเราลืมเค้าไม่ได้จริงๆอ่ะ
ใครเป็นเหมือนเราบ้างค่ะ
20ปี ถือว่านานมั้ยกับการแอบรักข้างเดียว
เราเแอบชอบเพื่อนร่วมชั้นเรียนตั้งแต่ม.1 (อย่าคาำนวณเลยว่าเราอายุเท่าไหร่)😆ช่วงปีแรกๆอาจจะรู้สึกชอบเพราะเป็นช่วงฮอโมนพรุ้งพล้านมัง
เราเรียนห้องเดียวกัน2ปีพอม.3ก็แยกย้ายไปไปเรียนต่างห้องแต่โชคดีที่เราฉลาด5555+เลยได้เรียนห้องที่เรียนโซนเดียวกัน ห้องบ๋วยกับรองบ๋วย5555
3ปีกับการเรียนโรงเรียนเดียวกัน ไม่เคยพูดกันเลยแม้แต่คำเดียว 5555 ก็บอกเเล้วว่าเเอบ
แต่ภึงเราจะไม่เคยได้คุยกันแต่เราก็เคยจับมือกันน่ะ เอ้ออออเป็นไงล้าาาา
เราต้องโดยสารรถสองเเถวกลับบ้านทุกวัน และอิรถสองเเถวเนี้ยะมันมีท้านรถที่ให้คนโหนได้ใช่ป่ะใครนึกไม่ออกลองให้อากู๋หามห้ดูน่ะ ทุกเย็นเราจะรอเวลาเพื่อจะได้กลับรถคันเดียวกับเค้า (เรากับเค้ามักจะขึ้นรถโดยสารที่คิวต้นทาง เราเลยรู้ว่าเค้าจะขึ้นคันไหน) พอเค้าจะทำท่าว่าตะกลับบ้านเราก็รีบขึ้นรถคันที่กำลังจะออก แล้วเลือกนั่งม้านั่งข้างด้านซ้ายมือข้างนอกสุดทุกครั้งเพราะส่วนใหญ่เค้าจะยืนโยนรถฝั่งซ้าย
เล่ามาถึงขนาดนี้ยังไม่รู้ใช่มั้ยว่าเราจับมือกันได้ยังไง. 555ใกล้แล้วๆเดี๋ยวบอก
เป็นนักเรียนก็ต้องมีกระเป๋านักเรียนใช่ป่ะ แล้วคนที่ต้องโหนท้ายรถจะเอามือไหนมาจับกระเป๋า เค้าก็ต้องฝากไว้กับคนที่นั่งในรถที่ใกบ้ที่สุด ซึ่งก็เราไงจะใครล่ะ5555 จังหวะนี้เเหละที่เราได้จับมือกัน จะเรียกว่าเราเอามือไปจับเค้าก็น่าจะใช่กว่าน่ะ เค้าไม่ได้ตั้งใจ แต่เราจงใจจับมากกกกก5555 .กระเป๋าคนอื่นเราเลี่ยงไม่รับฝากน่ะ เราทำเนียนหลับบ้างทั้งๆที่เพิ่งจะขึ้นรถนี่เเหละ555 3ปีผ่านไปทำได้เเค่แอบมอง แอบเแอบแต๊ะอั๋ง ได้แค่นี้ แค่นี้จริงๆ
พอม.ปลายเค้าก็ไปเรียนโรงเรียนอื่นแต่บางวันเจอบ้างไม่เจอบ้างตามคิวรถ หรือบางทีก็เจอกันตามห้าง ไม่มีการพูดคุยไม่มีการทักทายกันเหมือนเดิมเหมือนที่ผ่านมา แต่เค้าก็อยู่ในสายตาเราเสมอ ผ่านไปอีก3ปี เจอบ้างไม่เจอกันบ้าง พอขึ้น.มหาลัยก็ต่างแยกย้ายไปเรียนกันคนละจังหวัด แต่โชคดีที่ช่วงนั้นมีHi5 ให้เราได้แอบส่องเค้า เเต่ส่องในHi5 ของเเฟนเค้าน่ะ ลืมบอกช่วงเวลา6 ปีที่ผ่านมาเค้ามีเเฟนน่ะเปลี่ยนเเฟนบ่อยมากก ส่วนเราไม่มีใครเรามุแต่เค้าคนเดียว อิอิ
หลังจากHi5 ก็น่าจะfb นิเเหละ คราวนี้เราไม่ได้ส่องแฟนเค้าเเล้ว เราส่องFBของเค้าเลย แล้วเราก็ได้เป็นเพื่อนกันในเฟสด้วยน้าาา ดีใจสุดๆ
ทุกวันนี้เราก็ยังคงแอบดูเค้าอยู่ตลอดถึงแม้ว่าตอนนี้เค้าจะมีลูกมีเมียแล้วก็ตาม แต่เราก็ยังคอยติดตามชีวิตเค้าอยู่ตลอด แค่เห็นเค้ายิ้มเราก็มีความสุขแล้ว ถึงแม้ว่ารอยยิ้มนั้นจะไม่เคยส่งมาให้เราเลยก็ตาม ทุกวันนี้เค้ามีชีวิตครอบครัวที่น่าจะมีความสุข มีเมียสวยมีลูกสาวที่น่ารัก เห็นหน้าเค้าแล้วเราอดยิ้มไม่ได้เลยจริงๆ
ลูกสาวของเค้าชื่อว่าน้องจาว่า ถ้าเรามีลูกสาวเราก็กะว่าจะตั้งชื่อเดียวกัน
แต่ลูกชายเราเราก็ตั้งชื่อเล่นเหมือนชื่อเค้าเลยน่ะ. อย่างนั้อยๆผู้ชายที่เรารักก็มีชื่อเดียวกัน
ปล.ไม่ใช่เราไม่รักแฟนเราน่ะ .เรามีสามาและรักสามีมากแต่สำหรับรักแรกเราลืมเค้าไม่ได้จริงๆอ่ะ
ใครเป็นเหมือนเราบ้างค่ะ