ความรักวัยมัธยมที่ไม่เคยลืมค่ะ มันคือบทเรียนดีๆนี่เอง

ไม่เคยตั้งกระทู้เลยค่ะ อาจจะเล่าไม่เก่งต้องขอโทษด้วยหากมีข้อผิดพลาด อิอิ
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงค่ะ
เราเรียนในชนบทแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้บ้านค่ะ เมื่อก่อนช่วงประถมจะเรียนในเมือง แต่พอจะเข้ามัธยมแล้ว ก็ไม่ได้คิดอะไรมากค่ะ คิดแค่ว่า เรียนโรงเรียนนอกเมือง เราอาจจะเก่งที่สุดก็ได้ 5555
สิ่งที่เราคิดมันก็เป็นจริงค่ะ แต่ก็ไม่จริงซะทีเดียว คือเก่งอันดับต้นๆของโรงเรียนเลยก็ว่าได้ค่ะ ไม่ได้เก่งสุดๆ เพราะเราเป็นคนขี้เกียจมากกกกกก
ปกติเราก็ใช้ชีวิตเหมือนเด็กทั่วไปค่ะ จนกระทั่งเจอกับคนๆหนึ่ง
เค้าดูดีค่ะ เรียกว่าหล่อเลยหละ เรียกว่าเหมาะกับการอยู่ในเมืองมากกว่าอะ ขอแทนเค้าว่า "อ๋อง" ค่ะ
ตอนแรกก็คือเห็นผ่านๆในโรงเรียนค่ะ ไม่เคยได้เห็นหน้าชัดๆ จนวันหนึ่งค่ะ อ๋องก็เข้ามาชวนเพื่อนเค้าที่อยู่ในกลุ่มเราไปเล่นบาสด้วยกัน ซึ่งตอนนั้นเราก็นั่งอยู่กับเพื่อนประมาณ 5-6 คนค่ะ อ๋องก็เข้ามาชวนเด็กที่อยู่ในกลุ่มเรา
ครั้งนั้นหละค่ะ ที่ได้เห็นหน้าชัดๆ >//< จัดว่าหล่อค่ะ
หลังจากวันนั้น เราก็แอบมองมาตลอดค่ะ รู้ตัวอีกทีก็ชอบเค้าแล้ว 5555

ตอนนั้นช่วงมี Hi5 ค่ะ ฮิตสุดๆเลยหละ เราก็พยายามสืบค่ะว่าชื่อ Hi5เค้าชื่ออะไร จนกระทั่งได้เป็นเพื่อนกันในHi5ค่ะ
ยอมรับว่าเค้าฮอตสุดๆค่ะในโรงเรียน รุ่นพี่รุ่นน้องนี่ชอบกันตรึมๆ เราก็แอบท้อๆค่ะ แต่ก็ไม่กล้าเป็นฝ่ายเข้าหาซักเท่าไหร่ เมื่อก่อนก็เคยตามจีบผู้ชายนะคะ 5555 อายจัง อย่าว่าเรานะคะ ตอนนั้นช่วงประถมปลายค่ะแค่รู้สึกว่าชอบอะ แล้วก็จีบ แต่เหมือนกับมีบทเรียนกับตัวเองว่า อย่าพยายามเข้าหาใครอีก เพราะเค้าจะชอบหนีเรา 5555
เราก็บอกเพื่อนที่เป็นญาติสนิทกันอะค่ะ ว่าเราอะ ชอบอ๋อง (ขอแทนเพื่อนคนนี้ว่า พลอย ค่ะ) พลอยเค้าก็สนิทกับคนง่ายค่ะ เลยตีสนิทกับอ๋องได้อย่างรวดเร็ว
พอผ่านมาได้1เทอมค่ะ เพื่อนสนิทๆของเราในห้องก็จะมีอยู่2คน ที่เหลือก็แยกย้ายกันเข้ากลุ่มที่รู้สึกว่าใช่กว่า (พลอยอยู่คนละห้องค่ะ) ทั้งสองคนนี้เค้าก็รู้ค่ะ ว่าเราชอบอ๋อง พอเห็นอ๋องเค้าจะชอบแซวอะค่ะ แซวเกี่ยวกับเรา เราก็เครียดหน่อยๆ 5555 กลัวว่าเค้าจะหนีไม่มองแม้แต่หน้าอีกอะค่ะ
แต่กลับเป็นว่าเค้ากับเราเริ่มได้พูดคุยมากขึ้นโดยผ่านเพื่อนทั้งสองและพลอยค่ะ เรากับเค้าเริ่มคุยกันใน Hi5 บ้าง คือช่วงนั้น แฮปปี้สุดๆๆๆ 5555 >///<
แต่ก็แอบกลัวค่ะว่าเค้าจะเป็นแบบนี้กับคนอื่นเหมือนกัน เราก็เข้าไปส่องๆHi5เค้า สาวๆนี่มาคุยกันตรึมเลยค่ะ T^T จุดๆนั้นคือไม่มั่นใจในตัวเองเลย คือเราก็ไม่ใช่คนสวยค่ะ มีหลายๆคนที่เข้ามาจีบเค้าดูหน้าตาดีๆกว่าเราคือมีเยอะ ความกลัวนี่ครอบงำนิดๆหน่อยๆ ไม่ได้เข้าขั้นหนักค่ะ 5555

ช่วงนั้นช่วงประมาณปลายปีค่ะ เพื่อนเราทั้งสองมันก็เริ่มช่วยอย่างเต็มที่ เนื่องจากเราไม่ค่อยออกรบเอง 5555 เพื่อนเค้าก็ไปถามอ๋องค่ะแบบไม่ให้เรารู้ ว่ารู้สึกอะไรยังไงกับเรา อ๋องก็ตอบมาประมาณว่า เดี๋ยวเค้าจะมาบอกเราเอง แล้วเพื่อนเค้าก็มาบอกเราค่ะ เรานี่แบบหน้าซีดเซียวมากจุดๆนั้น
คือมันวูบไปทั้งตัว อยู่ไม่ติดที่เลย กลัวไปหมดค่ะ แต่เราก็รอนะ สุดท้ายในวันนั้นเค้าก็ไม่มาแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรกัน ใจเสียค่ะ

จนเช้าวันต่อมานั่นหละค่ะ เค้าก็มารอเราหน้าอาคารเรียนที่เราจะชอบไปนั่งประจำก่อนลงมาเข้าแถวค่ะ เพื่อนก็ดันเราลงไปค่ะ เขินไปหมด กลัวด้วย5555
เราก็คุยๆกับเค้า คือมันเขินไปหมด มันร้อนหน้าสุดๆค่ะ มือนี่เย็นเฉียบ แล้วคุยกันไปคุยกันมา เค้าก็บอกว่า "นี่ ลองคบกันดูมั้ย" โอ๊ย เขินค่ะ 5555 >///<
เราก็ตอบตกลงไป ใจมันชอบอยู่แล้วก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายค่ะ ช่วงนั้นคือแฮปปี้สุดๆ แต่ก็โดนนินทาบ่อยเหมือนกัน เพราะอ๋องเค้าก็หล่อใช่ย่อย
เด็กในโรงเรียนเค้าก็นินทาเกี่ยวกับเรา ตอนนั้นก็แบบ แล้วไงอะ อ๋องก็ชอบเรานี่นา 5555 ยิ้ม
ผ่านมาไม่กี่เดือน หลังเลิกเรียนก็คือจะไปเดินตามร้านค้าแถวหน้าโรงเรียนด้วยกันค่ะ อยู่ๆเค้าก็ถามว่า เราขอจับมือเธอได้ไหม? เค้าก็ดูเหมือนเขินๆนะคะ
เราก็บอกว่า อื้ม ในใจนี่ เขินสุดๆ พอได้จับมือเค้านี่รู้เลยค่ะว่าเค้าเขินมาก มือนี่เย็นสุดๆ 5555 ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึปล่าว
หลังจากนั้นมาหลายเดือน จนวันวาเลนไทน์ค่ะ เค้าก็ซื้อดอกไม้มาให้ บอกตามตรงว่าตอนนั้นเค้าน่ารักมาก ตอนนั่งเข้าแถวอะค่ะ เค้าก็จะอยู่อีกแถวนึง
เค้าหันหลังมามองหาเรา พอเค้าเจอหน้าเรา เค้าก็ขยับปากอะค่ะ 'เรารักเธอนะ' เขินค่ะ ยิ้มแก้มจะแตกเลยหละ

รู้สึกว่ายาวไป เดี๋ยวค่อยมาต่อนะคะ ยิ้ม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่