เหมือนทุก ๆ ครั้งแหละ เวลาที่อึดอัดไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง ก็จะมาลงที่พันทิปเนี่ย ปัญหาของเราก็เดิม ๆ แหละ สังคมออฟฟิตชีวิตติดป๊อบ
มีเรื่องให้เครียดได้ทุกวัน บางเรื่องก็ปล่อยผ่าน แกล้งลืม ๆ มันไป แต่บางเรื่องมันไม่ไหวจริง ๆ แต่ก้พูดไม่ได้ เช่น เรื่องที่จะระบายในวันนี้
ออฟฟิตเราอ่ะมีธรรมเนียมว่า ถ้าถึงวันเกิดใคร เพื่อน ๆ จะให้เค้ก 1 ก้อน (ปกติสั่ง 2 ปอนด์ )
วันนี้ก็มีวันเกิดเพื่อนคนนึง ทุกคนรู้น่ะว่าวันเกิดนาง พูดกันแต่ว่าไปซื้อเค้กยัง นั่นนี่ แต่ไม่มีคนไป ภาระเลยตกมาที่เราต้องเป็นคนไปซื้อ พอถามคนอื่นว่าจะเอาแบบไหน ก็แล้วแต่ ๆ พอสั่งมาไม่ถูกใจบอกว่าสั่งเยอะไปใครจะกินหมด แต่พอถึงเวลาเจ้าของวันเกิดตัดแบ่ง ก็พอดีคน แต่ประเด็นคือ กินกันจนอิ่มแล้ว ค่าเค้กหล่ะ มีน้องคนนึงจ่ายเรามาแค่คนเดียว อีกที่เหลือหล่ะ นิ่งงงงงงงงงงงงง เนี่ยมันเป็นซะอย่างเนี่ย เวลาฝากซื้อของอ่ะ เราหิ้วมาให้ก่อนได้น่ะ แต่เวลาจ่ายหล่ะ เงียบกริบ สิ่งที่เราสงสัยน่ะ
1.คนเรามันลืมกันได้จริง ๆ เหรอว่าต้องจ่ายตังให้เพื่อน
2.ออฟฟิต หรือที่ทำงานคนอื่นเคยเจอแบบนี้ไม๊
3.ทวงตังยังไงให้ไม่น่าเกลียด
แต่จริง ๆ เราก็คิดในใจแล้วน่ะ ไม่จ่ายครั้งนี้ก็ไม่เป็นไร ต่อไปนี้เราก็จะไม่ออกให้ก่อนแล้วแหละ เงิน 600.- ของคนทำงานออฟฟิตมันไม่ได้น้อยเลยน่ะ แต่ถ้าให้เราเอาเงิน 600.- ไปให้เด็กด้อยโอกาสเราจะไม่เสียดายเลยน่ะ แต่นี่ทุกคนทำงานมีเงินเดือนเหมือนกันหมด ในแผนกเราเงินเดือนน้อยที่สุด บางทีเราก็น้อยใจน่ะเห้ย คนอื่นมีเงินไปซื้อของแบรนเนมกัน แต่ค่าเค้กคนละแค่ 120.- จ่ายเราไม่ได้
เราเขียนคำสละสลวยไม่เป็นหรอก เราแค่อยากมาระบาย เพราะพันทิปคือเพื่อนที่เราสนิทที่สุด ขอบคุณน่ะพันทิปที่รับฟังเรามาตลอด
ปล.รึเราเป็นโรคซึมเศร้าเลยคิดมากไป
หมดไปเท่าไหร่แล้วกับคำว่า "ออกให้ก่อนดิ" แล้วไม่ได้คืน
ออฟฟิตเราอ่ะมีธรรมเนียมว่า ถ้าถึงวันเกิดใคร เพื่อน ๆ จะให้เค้ก 1 ก้อน (ปกติสั่ง 2 ปอนด์ ) วันนี้ก็มีวันเกิดเพื่อนคนนึง ทุกคนรู้น่ะว่าวันเกิดนาง พูดกันแต่ว่าไปซื้อเค้กยัง นั่นนี่ แต่ไม่มีคนไป ภาระเลยตกมาที่เราต้องเป็นคนไปซื้อ พอถามคนอื่นว่าจะเอาแบบไหน ก็แล้วแต่ ๆ พอสั่งมาไม่ถูกใจบอกว่าสั่งเยอะไปใครจะกินหมด แต่พอถึงเวลาเจ้าของวันเกิดตัดแบ่ง ก็พอดีคน แต่ประเด็นคือ กินกันจนอิ่มแล้ว ค่าเค้กหล่ะ มีน้องคนนึงจ่ายเรามาแค่คนเดียว อีกที่เหลือหล่ะ นิ่งงงงงงงงงงงงง เนี่ยมันเป็นซะอย่างเนี่ย เวลาฝากซื้อของอ่ะ เราหิ้วมาให้ก่อนได้น่ะ แต่เวลาจ่ายหล่ะ เงียบกริบ สิ่งที่เราสงสัยน่ะ
1.คนเรามันลืมกันได้จริง ๆ เหรอว่าต้องจ่ายตังให้เพื่อน
2.ออฟฟิต หรือที่ทำงานคนอื่นเคยเจอแบบนี้ไม๊
3.ทวงตังยังไงให้ไม่น่าเกลียด
แต่จริง ๆ เราก็คิดในใจแล้วน่ะ ไม่จ่ายครั้งนี้ก็ไม่เป็นไร ต่อไปนี้เราก็จะไม่ออกให้ก่อนแล้วแหละ เงิน 600.- ของคนทำงานออฟฟิตมันไม่ได้น้อยเลยน่ะ แต่ถ้าให้เราเอาเงิน 600.- ไปให้เด็กด้อยโอกาสเราจะไม่เสียดายเลยน่ะ แต่นี่ทุกคนทำงานมีเงินเดือนเหมือนกันหมด ในแผนกเราเงินเดือนน้อยที่สุด บางทีเราก็น้อยใจน่ะเห้ย คนอื่นมีเงินไปซื้อของแบรนเนมกัน แต่ค่าเค้กคนละแค่ 120.- จ่ายเราไม่ได้
เราเขียนคำสละสลวยไม่เป็นหรอก เราแค่อยากมาระบาย เพราะพันทิปคือเพื่อนที่เราสนิทที่สุด ขอบคุณน่ะพันทิปที่รับฟังเรามาตลอด
ปล.รึเราเป็นโรคซึมเศร้าเลยคิดมากไป