คือเมื่อ2ปีก่อน เริ่มมีอาการตอนนั้นอยู่ ม.5 ช่วงปิดเทอม เริ่มมีอาการปวดหัวข้างขวาจนถึงตา ปวดตา นอนไม่หลับ หลายวันติดต่อกัน สาเหตุเพราะคิดว่าดีไม่พอ ไม่มีใครเข้าใจ ทะเลาะกับครอบครัว คิดมาเรื่องเรียนกลัวอ่านหนังสือไม่ทัก เลยตัดสินใจไปหาหมอ(ไปคนเดียว เรื่องนี้เคยบอกพ่อแม่แล้วไม่มีใครสนใจ) หมอส่งไปพบจิตแพทย์เล่าทุกอย่างให้จิตแพทย์ฟังแพทย์ส่งกลับไปหาหมอทั้วไป วันนั้นคนไข้เยอะเลยตัดสินใจไม่รักษาต่อไปซื้อยาไมเกรนแทน กลับบ้านกินยาไมเกรน บวก พารา นอน เวลาผ่านไปก็เริ่มรู้สึกโอเคขึ้น เปิดเทอม ม.6 ก็ไม่เป็นไรเพราะมีเพื่อนได้คุยเล่นไม่เครียดมาก หลังจากจบ ม.6 สอบไม่ติดคณะที่อยากได้ ติดคณะไม่อยากได้ก็เลยตัดสินใจซิ่ว พอซิ่วช่วงแรกๆก็ไปทำงาน เจอกับปัญหาที่ไม่มีใครรับฟังก็กลับมาเป็นอีก แล้วก็หายไป เป็นบ่อยมาก จบใกล้สอบเข้มหาลัยอีกครั้ง ก็คือตอนนี้ ทะเลาะกับครอบครัว รู้สึกไม่มีค่า ไม่มีคนให้กำลังใจ  ไม่มีคนเข้าใจ เหมือนไม่มีใคร ทุกสิ่งที่พยายามก็เพราะอยาให้ครอบครัวสนใจ แต่ไม่มีเลยแม้แต่คำพูดดีๆ ให้ำลังใจ มีแต่ทำประชดใส่ ไม่พูดหา ทะเลาะกับเรากะเรื่องไม่เป็นเรื่อง มันหนื่อยมาอ่ะ ที่คนที่เรารักทำกับเราแบบนี้เกือบทุกคน มันกลับมาอีแล้วอาการแบบนี้ ปวดหัว ร้องไห้ คิดฆ่าตัวตาย ทรมาณ ต่อให้พยยามแค่ไหนก็ไม่สำเร็จหรอกเรารู้ดีเวลาที่เสียไป1ปีเต็มก็เป็นบทเรียน มันไปต่อไม่ไหวแล้ว  ไม่อยากอยู่กับครอบครัวถ้าอยู่ด้วยกัยต้องมาทะเลาะกันแบบนี้ไม่มีเราอยู่สะดีกว่า  แต่ตอนนี้คืออาการมันกลับมาอีไม่กี่วันก็จะสอบ เลยคิดมากจะไปหาหมอก็กลัวมีผลกระทบต่อการสอบ เลยไม่รู้จะทำไง.........