คุณยายของเรา อายุ 72 ซึ่งตั้งแต่จำความได้ ยายก็มีโรคนู่นโรคนี่อยู่ตลอด เช่น สมองตีบ (ผ่าตัดแล้ว) เส้นเลือดหัวใจตีบ (ผ่าตัดแล้ว) และด้วยความที่ยายเราเป็นคนตัวใหญ่ จึงมีอาการปวดเข่าตามประสาคนแก่ทั่วไป แต่สิ่งที่ยายจะชอบพูดคือ "ยายไม่เหมือนคนอื่น" เราก็ได้แต่บอกว่ามันเป็นปกติของสังขารที่เสื่อมไปตามวัย คนแก่คนอื่นก็เป็นเหมือนกัน แต่1-2ปีที่ผ่านมายายเราเริ่มอาการหนักเรื่อยๆ คือชอบไปหาหมอมาก (เป็นคลินิกแถวบ้าน) ซึ่งเค้าจะชอบจ่ายคล้ายๆยาชุด ซึ่งเราก็ทราบว่ายาพวกนี้ค่อนข้างที่จะเยอะ และแรงมาก สำหรับยายเราที่มียาประจำตัวทานเยอะอยู่แล้ว ซึ่งยายต้องการแค่ไปฉีดยา ซึ่งร้านหมอเรียกว่า "ยาบำรุง" จากการคาดการน่าจะเป็นพวกน้ำตาลและวิตามินต่างๆ แต่แปลกตรงที่ฉีดมายายจะบอกว่ามันดี หายปวดหัว หายปวดท้องบ้าง ซึ่งมันไม่ใช่สรรพคุณของยา เรากับแม่จึงเห็นตรงกันว่า ยายน่าจะเริ่มมีอาการ 'ป่วยจิต' จึงตัดสินใจพายายไปหาจิตแพทย์ ซึ่งจิตแพทย์บอกว่ามันผิดที่เราเลี้ยงยายมาแบบผิดๆ คือเลี้ยงไม่ให้แกอยู่ในโรคของความเป็นจริง แกขอไปหาหมอ ไปฉีดยาก็พาไป จนยายเกิดการเสพติด ทำให้สมองสั่งการร่างกายว่าตัวเองป่วย เราไม่อยากรู้สึกไม่ดีกับยาย แต่บางทียายดูทีวีอยู่ดีๆ หัวเราะหัวไห้ แต่ถ้าเห็นเราเดินมาจะแกล้งทำเป็นหลับ บ่นปวดหัวปวดท้อง ตอนนี้เรารู้สึกจิตตกมาก ไม่อยากกลับบ้าน ไม่อยากพูดคุยกับยาย แต่เราก็สงสารแม่เรามาก เนื่องจากดูแลยายอยู่คนเดียว มีเพื่อนๆท่านใดมีผู้สูงอายุที่บ้านมีอาการนี้มั่งมั้ยคะ แล้วมีวิธีรับมือยังไง เพราะตอนนี้เรารู้สึกแย่มาก และมันก็เอาไปพูดกับใครไม่ได้ด้วย