คือตอนนี้คบอยู่กับคนๆนึง ซึ่งเราเจอกันในแอพๆนึง แล้วก็พัฒนามาคุยกันต่อในไลน์ ส่งข้อความหากันทุกวัน โดยที่ไม่เคยโทรคุยกันหรือแม้แต่คอลกัน ผู้ชายเป็นคนค่อนข้างที่จะบ้างานเป็นอย่างมาก(รึเปล่าเริ่มไม่แน่ใจ) จากที่คบและคุยกันมาในระยะเวลา 4 เดือน เราไม่รู้จักแม้แต่ชื่อจริง นามสกุล เบอร์โทร หรือที่อยู่ใดๆ เคยนัดเจอกันแค่เพียงครั้งเดียวตลอดเวลาที่คบกัน เราอยากเจอเขาบ่อยๆอยากมีกิจกรรมที่คนเป็นแฟนทำบ้างซึ่งถ้าพูดถึงระยะทางบ้านเขาและเราก็ไม่ได้ไกลกันมากอยู่กทม.กันทั้งค ู่แต่ส่วนใหญ่เขามักจะตอบมาแบบว่าไม่ว่าง เราก็มักจะบอกว่างั้นเจอกันวันอาทิตย์ก็ได้ แต่มักจะเจอตอบกลับมาอีกว่า อยากพักผ่อน ทั้งที่เขาหยุดวันเสาร์-อาทิตย์ ซึ่งเราทำงานถึงวันเสาร์ ซึ่งช่วงแรกๆเราก็ไม่อะไรหรอก แต่พอนานๆเข้า มันเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดี คือคนเป็นแฟนกัน เดือนหนึ่งทานข้าวดูหนังสักครั้งเดียวก็ได้ แต่นี้คือไม่เลย บางวันเครียดเรื่องงานอยากโทรไปงอแงไปอ้อนบางคำตอบที่ได้คือ ไม่ชอบโทรหรือคอล!!! เอิ่มอะไรเนี้ยข้อจำกัดเยอะมาก บางทีอยากไปบ้านเขาเพื่อไปไหว้ญาติผู้ใหญ่เขา เขาก็จะตอบว่าเกรงใจคนที่บ้านที่จะพาเราไป แม้แต่การที่จะซื้อของให้หรืออะไรโดยการที่จะส่งไป เขาก็บอกว่าไม่ต้องลำบาก คือทุกอย่างมันมีข้อจำกัดไปหมด เริ่มเหนื่อยแล้ว ควรพอได้แล้วใช่ไหมค่ะ เพราะส่วนตัวแอบคิดมาตลอดว่าเขามีตัวจริงอยู่หรือเปล่าถึงไม่เปิดตัวใดๆ คบกันแค่ในไลน์ พอถามไปเขาก็ตอบว่าคุยและคบกับเราแค่คนเดียว ถ้าเอาจริงๆเราไม่เชื่อ เราควรตัดใจถูกต้องไหมค่ะ เหนื่อยกับความสัมพันธ์แบบนี้