5.30 น. พยาบาลมาวัดไข้ ความดันแล้วบอกให้เตรียมตัวเดี๋ยว 6.30 น. จะมารับภัทรไปห้องดมยาสลบ เมื่อคืนให้อดน้ำ อาหาร ตั้งแต่เที่ยงคืน การนอนของภัทรเหมือนตอนอยู่บ้าน คือ หายใจดังมาก กรนสนั่นห้อง อ้าปากหายใจตลอดเวลา ปลุกให้ตื่นเช้าขนาดนี้มีงอแงแน่ๆ เมื่อคืนกว่าแม่จะได้นอนเกือบตีสาม คอยจับภัทรพลิกเปลี่ยนท่าเพื่อให้หายใจสะดวกที่สุด 6.10 น.ปลุกภัทรตื่น ผิดคาดนะไม่มีงอแงเลย 7.00 น. วิสัญญีให้ภัทรดมแก๊ส หลอกล่อกันยกใหญ่แรกๆก็ยอมเอาที่ครอบๆจมูกกับปาก แต่พอได้กลิ่นแก๊สเท่านั้นแหละ ไม่ยอมอีกเลยคงไม่ชอบกลิ่นแก๊ส เลยต้องจับตัวบังคับดมกันไป ดมไม่ถึง 1 นาที ภัทรผลอยหลับไปง่ายๆ ตอนนี้พยาบาลเชิญแม่ให้ออกไปรอข้างนอก คุณหมอมาแล้วเตรียมลงมือผ่า ระหว่างรอใจคอแม่มันตื้อๆเหมือนคนหายใจไม่ออก เดินกระวนกระวายวนไป ใช้เวลาผ่านานราวๆ 1 ชม. หมอบอกสามสี่วันนี้คงงอแงมากกว่าปกติ เพราะแผลคงเจ็บ ของที่ให้กินได้อาทิตย์แรก คือ ไอติม ของเย็นๆเหลวๆ เท่านั้น พอหมดฤทธิ์แก๊สสลบเท่านั้นแหละ ฟื้นขึ้นมาดิ้นพาดๆ ชักดิ้นชักงออข่างหนัก ร้องไห้ครวญคราง คงเพราะเจ็บแผล ให้กินอะไรก็ไม่เอาแม้แต่น้ำเปล่าก็ไม่แตะ แม่ก็ได้แต่โอ๋ ปลอบ อุ้ม หลอกล่อกันไป เพร่ะหมอไม่อยากให้ร้องเยอะ กลัวแผลจะเลือดออก หมอบอกอีกสามสี่วันหานระบม ราวๆ 2 อาทิตย์แผลก็หาย เป็นแม่มันเหนื่อยนะ แต่ก็ยินดีและพร้อมจะเหนื่อย ขออภัยจัดหน้าไม่ได้เลยพิมพ์ในมือถือ