สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา หากผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะคะ
อยากปรึกษาเพื่อนๆในพันทิปค่ะ คือเรารู้สึกไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นโรคเครียด หรือ ซึมเศร้า คือก่อนหน้านี้ ก็มีปัญหาทางครอบครัวเกือบ 10 ปี เรื่องประมาณว่า แม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยงแหละค่ะ และเหมือนมีหลายๆเรื่องกระทบจิตใจมาเรื่อยๆ ทั้งเรื่องงานบ้าง เรื่องความรักบ้าง เรื่องเงินบ้าง แต่ช่วง 1 ปีหลังมานี่ เรื่องครอบครัวดีขึ้นค่ะ ไม่มีไรให้หน้าหนักใจแล้ว แต่ก็มีปัญหาชีวิตรายวันเพิ่มมาเรื่อยๆ ทั้งเรื่องงาน เรื่องเงินบ้าง
ลักษณะนิสัยที่สังเกตตัวเราเองได้ที่น่าจะเป็นภาวะในโรคนี้ คือ - ชอบที่จะอยู่คนเดียว ไม่ค่อยชอบสังสรรค์
- รู้สึกจิตตก เมื่อมีอะไรมาทำร้ายความรู้สึก
- มีอะไรกระทบจิตมจนิดหน่อย ก็รู้สึกเครียด
- เหมือนไม่ค่อยมีเรื่องแฮปปี้เข้ามาในชีวิต
- บางทีที่เครียด ๆ หรือแบบโดนกระทบกระเทือนจิตใจ มีความรู้สึกแว๊ปๆ ในหัวว่า อยากฆ่าตัวตาย แต่จริงๆ ก็ไม่กล้า แต่มันมีความรู้สึกแบบนี้มาตลอด หลายปี แต่ความจริงคือไม่กล้า ไม่อยากทำ(อันนี้ก็ไม่เข่าใจตัวเองเหมือนกัน)
- บางทีที่เสียใจร้องไห้ฟูมฟาย มากๆ จะระบายความรู้สึก ด้วยการกัดแขนตัวเองให้เจ็บ พอเจ็บแล้ว สักพักก็หยุด
- บางครั้งก็รู้สึกอยากร้องไห้ แบบหาเรื่องคิดให้ตัวเองดราม่า
- เวลาที่รู้สึกเครียดๆ ก็พยายาม ที่จะต้องนอน เพื่อให้ตัวเราเองไม่ต้องคิดอะไร
นี่เป็นอาการเบื้องต้น ค่ะ ขอคำแนะนำจากผู้รู้ หรือผู้เชี่ยวชาญด้วยนะคะ
อยากปรึกษาปัญหาโรคซึมเศร้า ขอคำแนะนำด้วยนะคะ
อยากปรึกษาเพื่อนๆในพันทิปค่ะ คือเรารู้สึกไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นโรคเครียด หรือ ซึมเศร้า คือก่อนหน้านี้ ก็มีปัญหาทางครอบครัวเกือบ 10 ปี เรื่องประมาณว่า แม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยงแหละค่ะ และเหมือนมีหลายๆเรื่องกระทบจิตใจมาเรื่อยๆ ทั้งเรื่องงานบ้าง เรื่องความรักบ้าง เรื่องเงินบ้าง แต่ช่วง 1 ปีหลังมานี่ เรื่องครอบครัวดีขึ้นค่ะ ไม่มีไรให้หน้าหนักใจแล้ว แต่ก็มีปัญหาชีวิตรายวันเพิ่มมาเรื่อยๆ ทั้งเรื่องงาน เรื่องเงินบ้าง
ลักษณะนิสัยที่สังเกตตัวเราเองได้ที่น่าจะเป็นภาวะในโรคนี้ คือ - ชอบที่จะอยู่คนเดียว ไม่ค่อยชอบสังสรรค์
- รู้สึกจิตตก เมื่อมีอะไรมาทำร้ายความรู้สึก
- มีอะไรกระทบจิตมจนิดหน่อย ก็รู้สึกเครียด
- เหมือนไม่ค่อยมีเรื่องแฮปปี้เข้ามาในชีวิต
- บางทีที่เครียด ๆ หรือแบบโดนกระทบกระเทือนจิตใจ มีความรู้สึกแว๊ปๆ ในหัวว่า อยากฆ่าตัวตาย แต่จริงๆ ก็ไม่กล้า แต่มันมีความรู้สึกแบบนี้มาตลอด หลายปี แต่ความจริงคือไม่กล้า ไม่อยากทำ(อันนี้ก็ไม่เข่าใจตัวเองเหมือนกัน)
- บางทีที่เสียใจร้องไห้ฟูมฟาย มากๆ จะระบายความรู้สึก ด้วยการกัดแขนตัวเองให้เจ็บ พอเจ็บแล้ว สักพักก็หยุด
- บางครั้งก็รู้สึกอยากร้องไห้ แบบหาเรื่องคิดให้ตัวเองดราม่า
- เวลาที่รู้สึกเครียดๆ ก็พยายาม ที่จะต้องนอน เพื่อให้ตัวเราเองไม่ต้องคิดอะไร
นี่เป็นอาการเบื้องต้น ค่ะ ขอคำแนะนำจากผู้รู้ หรือผู้เชี่ยวชาญด้วยนะคะ