เราอายุ37 ค่ะ สถานะตอนนี้คือตกงานอยู่ ด้วยความที่อายุเยอะ ความรู้ก็น้อย เราจบแค่ปวช ทำให้หางานยากมาก  แต่เราก็พยายามอยู่ค่ะไม่ได้คิดท้อถอย เพียงแต่บางครั้งเรารู้สึกเหนื่อยใจมากจริงๆค่ะ ยิ่งตอนนี้ เรามารู้ว่าแฟนเรา เค้ากลับไปคุยกับแฟนเก่า โดยให้เหตุผลที่ว่า ถ้าไม่ยอมคุยกับทางนั้น เค้าก็จะไม่ให้เจอลูก ค่ะ เค้ามีลูกด้วยกัน ซึ่งเราก็พูดตลอดว่า เราไม่มีปัญหาเรื่องคุณจะต้องดูแลลูกคุณ มันเป็นเรื่องที่ถูกต้องอยู่แล้ว เป็นเรื่องดี แต่เรามีปัญหากับการที่คุณคุยกับแม่ของลูก คุณโทรหากันทั้งวันเวลาออกไปทำงานข้างนอก ทั้งวีดีโอคอล ทั้งไลน์ ส่งข้อความบอกรักบอกคิดถึงกัน แบบนี้มันโอเคเหรอ เราไม่เข้าใจจริงๆ เพราะทางโน้นเค้าก็มีสามีใหม่แล้วเหมือนกัน แต่สิ่งที่พวกคุณกำลังทำกันอยู่อะไร เราเสียใจมากที่ต้องมารับรู้ รับสภาพกับเรื่องแบบนี้ เรารักเค้ามาก สงสารเค้าเวลาเค้าคิดถึงลูกอยากเจอลูก เราถึงต้องทนยอม แต่เราก็เจ็บปวดจริงๆ กับทุกวันนี้ เพื่อนเราแนะนำให้เราเลิกเราถอย แต่เราทำไม่ได้ค่ะ เพราะเรารักเค้ามาก และเราไม่มีที่ไป เราไม่มีพ่อไม่มีแม่ ไม่มีครอบครัว ตอนนี้เรามีแค่เค้า แต่ในทุกๆวันที่เราลืมตาขึ้นมา เราก็ต้องมานั่งทุกข์ทรมานใจ กับเรื่องที่ต้องเจอแบบนี้จริงๆ เราคิดนะว่าความตายเนี่ย มันง่ายจริงๆนะ มันคงจะสบายกว่านี้ เพราะเราไม่มีใครอยู่ข้างหลังเราอยู่แล้ว เราพยายามดิ้นรนอยู่ทุกวันนี้เพื่อใคร?