- เป็นคนที่คิดมาก มากๆ แบบคิดเล็กคิดน้อย คิดไปซะทุกเรื่อง
- เราจะชอบตั้งกฏเกณฑ์กับตัวเองไว้ว่าแบบถ้าใครทำแบบนั้นใส่เรา เราจะไม่ชอบ ห้ามทำกับเราแบบนั้นแบบนี้ เหมือนพอใครมาทำบางอย่างที่เราไม่ชอบ เราจะออกอาการไปเลยว่าแบบโกรธนะ แต่ว่าเพื่อนบางคนอ่ะ คือเหมือนถ้าเค้าโดนแบบเรา เค้าจะไม่ได้แสดงอาการที่ชัดเจนแบบเรา จนเราดูเหมือนเป็นคนโกรธง่าย ขี้โกรธไปเลย
- เราเป็นคนแบบเจ้าคิดเจ้าแค้น เหมือนเราจะเป็นคนแบบไม่ค่อยยอมคน คือเราจะไม่ยอมเสียเปรียบอยู๋ฝ่ายเดียวไรงี้ (แต่ไม่ใช่ว่าเราได้เปรียบฝ่ายเดียวนะคะ) เหมือนมีครั้งนึงที่มี เรา A B โกรธเพื่อน C (สมมติชื่อนะ) แบบเป็นเรื่องที่ C นั้นผิดจริงๆนะ แต่เหมือนพอขึ้นวันใหม่ เพื่อน A B อ่ะ แบบเค้าไม่ได้คิดมาก ไม่ได้โกรธขนาดนั้น กลับไปคุยปกติ แต่สำหรับเราอ่ะ แบบมันหายโกรธไม่ได้อ่ะ เหมือนสำหรับเราอ่ะ คิดว่าเหมือนถ้าหายโกรธไปง่ายๆ C ก็จะเป็นอยู่แบบนี้ไปตลอด มันก็จะวนลูปเดิมตลอดๆ แล้วเราก็จะยอมตลอดๆ

หลักๆของเรื่องเลยก็คือ เราควรจัดการกับความคิดของเรายังไงดี? เราไม่รู้ว่าเราคิดมากในแบบที่มากไป หรือการที่เราคิดมากนี้ มันเป็นเรื่องปกติ?

ส่วนอีกเรื่องคือเรื่องเพื่อนค่ะ คือเราเป็นคนที่ทุ่มเท ตั้งใจ เอาใจใส่กับเพื่อนมากๆ (อันนี้ไม่ได้ยอ หรือชมตัวเอง หรืออะไร) แบบให้คำปรึกษาทุกอย่าง พยายามเข้าใจเพื่อนมากๆ แคร์ทุกอย่างในเรื่องเพื่อน จนคาดหวังว่าจะมีเพื่อนทำแบบนั้นกับเราบ้าง ใส่ใจเราบ้าง แต่คือ มันก็ไม่มี เราเลยตั้งคำถามกับตัวเองว่า "แล้วที่ทำไปนี้ เพื่ออะไรวะ ทำไมที่เค้าบอกว่าหวังอะไรได้แบบนั้น ทำไมมันไม่เห็นจะได้เลย" เลยอยากจะรู้ว่า เราควรทำไงดี555555555555 ควรเลิกแคร์ไปดีไหม หรือควรคิดว่าจริงๆแล้วเราก็ไม่จำเป็นต้องไปแคร์ขนาดนั้น มันไม่ใช่เรื่องของเรา เราแค่ทำเท่าที่ทำได้? แบบนี้หรือเปล่า?

เราเป็นคนแบบมีมานานละ คิดมาก คิดแล้วคิดอีก จนเคยคิดอยากไปปรึกษาจิตแพทย์ค่ะ เผื่อคุณหมอจะมีคำพูดที่ดีๆ แนะนำทางแก้ให้เราได้...

จนอยากจะมาขอแชร์ความคิดของทุกๆคน อยากให้แนะนำวิธีผ่อนคลายให้ตัวเอง เอาตัวเองออกจากวงจรเหล่านั้นๆ อยู่แบบสบายๆ มีความสุขกับเค้าหน่อย555555 สุดท้ายแล้ว..ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะ