เรื่องนี้เป็นเรื่องของรุ่งน้อง(เป็น ผญ นะครับ)ซึ่งอยู่ ม2 ที่โรงเรียนผมนะครับ คือเรื่องมีอยู่ว่าบ้านน้องเขาเป็นบ้านที่เคร่งทุกอย่าง มันเกิดวันนี้ครับคือน้องเขากลับช้าเพราะต้องทำงานที่ รร. ตอนน้องเขากลับน้องเขาเผลอหลับเลยไม่ได้รับสายแม่จนแม่โทรไปหาครูที่ปรึกษาจนเป็นเรื่องต้องเข้าห้องปกครองเพราะปค่ว่าทำงานกลับบ้านดึก แล้วป้าของน้องเขาก็ให้น้องไปอยู่บ้านป้าซึ่งปกติน้องเขาจอยู่กับแม่ แล้วป้าของน้องเขาอ่ะครับเป็นคนที่เอาแต่ใจมากไม่เคยฟังเหตุผลเอาความคิดตัวเองเป็นหลักที่ผมพิมพ์แบบนี้เพราะผมได้เจอป้าน้องเขามากับตัวแล้วป้าน้องเขาบังคับให้น้องเขากลับบ้านทันทีที่เลิกเรียนไปทำงานบ้าน แล้วก็บังคับให้รีบนอนสำหรับคนที่อ่านถึงตรงนี้คงคิดว่ามันก็เป็นเรื่ิงปกตินะครับแต่สำหรับผมอ่ะผมไม่ชอบครับ แล้วถ้าน้องเขามีงานที่ต้องทำที่โรงเรียนแล้วต้องกลับดึกหละน้องเขาจะทำไง ตอนนี้น้องเขากลัวมากไม่กล้าทำอะไรเลยอยากหนีออกจากบ้านอย่างเดียวบ่นว่าไม่อยากอยู่แล้ว น้องเขาทำอะไรไม่ได้จริงๆเลยมันมีอยู่รั้งนึงอะครับน้องเขาโดนลุงลวนลามแล้วแทนที่ป้าจะช่วยน้องแต่กลับบอกน้องว่าห้ามบอกใครถ้าบอกมีเรื่องน้องเขาทำอะไรไม่ได้เลยตนมันผ่านมานานแล้วไปทำอะไรไม่ได้แล้วอ่ะครับ ผมแค่อยากจะรู้ว่ามันสมควรไหมที่จะต้องทำกันขนาดนี้
ลูกโตแล้วแต่ยะงบังคับนู้นนี้สมควรไหมครับ