คือพม่าตั้งแต่บุเรงนอง
ได้กวาดต้อนผู้คนจากกรุงศรีและเมืองอื่นมาเพียบ แล้วก็สู้รบกับมอญ 200 ปี
หายไป แต่ช่วง 200 ปีนั่น ลูกหลานเชลยก็น่าจะเพิ่มกำลังให้พม่า
ไม่นับรวม มอญ เชียงใหม่ ไทยใหญ่

พอมาศึกมังระ
มีพม่า ลูกหลานเชลยศึกบุเรงนอง เชียงใหม่ ไทยใหญ่ และมีคนไทยช่วยอีก
และกรุงศรีก็แพ้  พม่าก็ได้คนไปอีก  เป็นทวีคูณ

และตอนช่วงธนบุรี  ก็อดยากตายไปเยอะ เห็นว่าตายมากกว่าเสียกรุงอีก

คือสมัยรัชกาลที่ 1 ไม่น่าจะสู้พม่าได้เลยนะครับ น่าจะโดนปราบให้ราบคาบแบบ ชาวโรมันที่สูญหาย เพราะ
1.    พม่าได้เปรียบกวาดต้อนผู้คน 2 ยุค  ลูกหลานเชลยยุคบุเรงนองมาช่วยตีกรุง 2310
2.    ไทยถูกกวาดต้อนผู้คน 2 ยุคหมดเมือง
3.    สมัยกรุงธนบุรี อดตายเยอะ
สภาพแบบนี้  รัชกาลที่ 1 ไม่น่ารอดพม่ามาได้เลยนะครับ ทรงปรีชาสามารถมากที่ ทำให้ไทยไม่ต้องเป็นแบบมอญ