ประเด็นหลักอยู่ที่ไม่อยากเจอญาติที่ชอบเปรียบเทียบคุณกับคนอื่นมากกว่าค่ะ
คุณโดนเปรียบเทียบมาตั้งแต่เด็กๆ เข้าใจได้ค่ะ เป็นกันเยอะ ผู้ใหญ่สมัยก่อนจะสร้างปัญหาแบบไม่รู้ตัวเพราะอุปนิสัยของคนไทยเราที่นับญาติกัน และมักจะถือวิสาสะเอาความนับญาติมาใช้
เราอยากให้คุณ จขกท รู้ว่า ไม่ใช่คุณคนเดียวในประเทศนี้ที่โดน คุณมีพรรคพวกเยอะมาก
หาจุดเด่น หาสิ่งดีๆในตัวเองให้เจอ แล้วจงภูมิใจกับมัน
มองญาติให้เป็นแค่ญาติ เค้าไม่สามารถบงการชีวิตเราได้
มองเค้าอย่างเข้าใจ ถ้ามีเวลาลองหาข้อมูลในเนตดูนะคะ เรื่องการเปรียบเทียบ คุณจะเจอข้อความนับร้อยนับพันที่บ่นจนถึงด่าว่าประสบการ์ณการโดนเปรียบเทียบ
และจะเจอสาเหตุว่า คนที่ชอบพูดเปรียบเทียบ มักมีปมด้อย ถ้าเห็นปมคนอื่นจะรีบหยิบยกมากลบความรู้สึกตัวเอง คนที่ด้อยกว่าจึงมักเป็นเหยือ ไม่ว่าจะด้อยกว่าด้วยวัย ฐานะทางสังคมหรือตำแหน่งในตระกูล

ปล่อยคุณป้าพูดไปค่ะ (ระบุว่าคุณป้าเพราะส่วนมากจะเจอญาติในฐานะนี้พูดอ่ะค่ะ)
เราว่าใช้วิธีเกลือจิ้มเกลือ
เราก็เออออไป มองสร้อยคอ มองตะเข็บเสื้อ มองเนื้อตัวเค้าแล้วก็เปรียบเทียบกับสิ่งที่เรามีดีกว่า เราผิวสวยกว่า เราผมตรงกว่า เราเล็บสวยกว่า เราแขนยาวกว่า เราตาสองชั้น เราขนตายาว เราฟันสวย เราเด็กกว่า (โอ้ยยเจ็บเลยนะเรื่องอายุเนี่ย)
มีเยอะแยะสิ่งดีๆในตัวเรา หาจากสิ่งเล็กๆแล้วค่อยๆภูมิใจกับมันไปทีละอย่าง แววตาเราจะค่อยๆเปลี่ยนไป กล้าสบตากับญาติๆอย่างมั่นใจขึ้นค่ะ