คุณคิดยังไงกับรักที่ห่างไกล และ อายุที่แตกต่าง จะไปรอดไหม
หรือมันเป็นแค่ช่วงเวลาช่วงหนึ่ง ที่เราแค่ต้องพบกันและจากกันด้วยเหตุผลบางอย่าง
..........อนาคตไม่รู้จะเป็นยังไง.............
แต่ตอนนี้รู้แค่ว่า เราคบกันคุยกัน คอลหากันทุกวัน ทำกิจกรรมสนุกๆด้วยกัน
เช่น เล่นเกม ร้องเพลง เล่าเรื่องระหว่างวันที่เราสองคนเจอมาให้กันฟัง
เราคิดว่ามันดีกว่าบางคนที่อยู่ด้วยกันแต่กลับไม่เคยเล่าอะไรให้เราฟังเลย
และถึงแม้จะอยู่ไกล กลับรู้สึกเหมือนใกล้กัน เพราะเราแทบจะคุยกันตลอด เขาก็มีงอล มีหึงบาง
ในเกมเวลามีคนถามชี่อ และขอเบอร์เรา เพราะเพื่อนในเกม ไม่รู้ว่าเราเล่นกับแฟน
หรือบางทีก็น้อยใจเวลาเราไม่รับสาย เพราะเราทำงาน
เขาโทรหาเราทุกเวลาที่เขาว่าง ทักแชทหาทุกครั้งเวลาที่เขาว่างจากเรียน
.............มันอาจไม่สุขเท่ากับคนที่อยู่ด้วยกันทุกวัน....................
แต่มันสุขกว่าเพราะเราไม่เคยทะเลาะกัน มีแต่ใส่ใจกันมากกว่า
เราไม่เคยคิดจะชอบเขา เพราะอายุ แต่เขาทำให้เรารู้สึกดี มีความสุข จนลืมไปว่าเราอายุเท่าไหร่
............เขาถามเราเสมอว่า พี่ลืมแฟนเก่าได้ยัง............
ที่เขาถามแบบนี้เพราะ แฟนเก่า กลับมาขอคืนดี ครั้งนี้ครั้งที่3 และครั้งนี้ขอเราแต่งงาน
และตลอดเวลา2ครั้งที่เราให้โอกาสเขาเราไม่เคยคบใครใหม่เลย
เราตอบไปแบบไม่ลังเลว่าพอเถอะ เราให้โอกาสมา2รอบแล้ว ครั้งนี้ขอเป็นเพื่อนดีกว่า
เพราะเขาทิ้งเราไปกับคนใหม่2รอบแล้ว และทุกครั้งที่เขาไป มีแต่เราที่เสียใจ
ร้องให้ จมอยู่กับความทุก เราไม่คิดจะเปิดใจ
.....................จนเรามาเจอน้องคนนี้..............
.................คำตอบที่ให้คือ ......................
อย่าว่าแต่ลืมแฟนเก้าเลย ตั้งแต่ที่คุยกันมา
น้องทำให้พี่ลืมไปว่าพี่อายุ24ปี น้องแค่ 18ปี เราห่างกัน 6 ปี
มันโอเครดีนะ รักที่ไม่ต้องคาดหวัง ว่าเราจะคบกันถึงวันไหน
เพราะตอนนี้เราหวังแค่ช่วยกันประครอง กันในทุกๆวัน
ไม่ได้หวังว่าเราจะต้องได้ครอบครองกัน น้องเขาแค่ขอให้เราไม่หายไปไหน
แล้วสักวันหนึ่ง เมื่อถึงเวลาเราจะได้พบกัน คำพูดคมมากมายเด็ก18ปี

#คล้ายหนังเรื่อง30กำลังแจ๋ว แต่ไม่รู้จะจบแบบไหน