ในยามราตรีเช่นนี้ หลายคนคงเข้าสู่โหมดพักผ่อนกันไปหมดแล้ว ผมเลยย่องมาเขียนอะไรเล่นๆ เพราะพรุ่งนี้กะไปทำงานสาย ( เจ้านายไม่อยู่ ตรูจะสายให้ดู )

เจ้านาย เจ้านาย เจ้านาย เมื่อวานเช้าผมได้รับเมล์จากเจ้านาย คล้ายๆ Notice หนึ่งฉบับ และจับมาปรับทัศนคติหลังมื้อเที่ยงอีกหนึ่งยก ( เจ้านาย ผญ ) หลังมื้อเที่ยงเขาถาม มีอะไรจะคุยกับเขาไม๊ ผมก็ ถามไปว่า ก็มีอะไรจะคุยกับผมมั้ยล่ะ ( กวนมะครับ ) เจ้านายไม่รอรี บอกว่า มี ผมไม่สนใจ เดินเข้าห้องน้ำกดชักโครกแล้วค่อยออกมา ทำหน้าทะเล้น บอกว่า คุยไรคับ ( แต่รู้เต็มอกว่า โดนแน่ๆ )

Flash Back :

เมื่อเดือนตุลาคม ทางบริษัท ได้รับการแนะนำจากชาวต่างชาติ อินเดีย ผู้หนึ่ง ซึ่งถูกแนะนำต่อๆกันมาที่บริษัทผม และติดต่อกับเจ้านายผม และเจ้านายผมก็โยนมาให้ผมคุย เพราะเจ้านายผมไม่สันทัน ฟุตฟิตฟอไฟ

อินเดีย ผู้นี้ ผมขอเรียกแกว่า พี่แขก แห่ะๆ แกเริ่มต้นคุยกับผมทางอีเมล์ และ พูดว่า มีงานจากบริษัทเยอรมัน ต้องการใช้ซอฟท์แวร์แต่เป็นสาขาในประเทศไทย และ อยากให้บริษัทผม เข้าไปทำในส่วนนี้ เพราะเยอรมันเองคงมาเมืองไทยก็ไม่เข้าใจ user ได้ดีเท่า ไทยไทยด้วยกัน ว่างั้น

และพี่แขก ขอค่าคอมมิชชั่นในฐานะแนะนำลูกค้า เป็น % ซึ่งผมทราบจากหัวหน้า แต่ทำเป็นไม่รู้ และคุยกับแขกแบบคนไร้เดียงสา ซึ่ง แขกแนะนำเยอรมันให้รู้จัก คุยกันผ่านอินเตอร์เน็ต จนรู้ ขอบข่ายของงาน และ เราก็ทำใบเสนอราคาส่งไป มีเงื่อนไขว่า จ่ายเงินมาส่วนนึง ที่เหลือจ่ายตอนจบงาน

ปรากฎว่า เยอรมันส่งใบสั่งซื้อมา กำหนดเวลาจ่ายเงิน 30 วัน เครดิต หลังจากเราส่งงาน และแน่นอน บริษัทผมไม่อยากรับเลย เพราะมันเสี่ยง และคนจ่ายเงินอยู่ต่างทวีป ถ้าเบี้ยวเราจาทำอันหยังกัน ผมจึงเขียนเมล์ไปหา พี่แขก ผู้คาดหวัง คอมมิชชั่นว่า เอ่อ เราคงต้องเขียนเมล์ไปบอก เยอรมันนะ ว่า ขอตามเงื่อนไขเรา แต่ พี่แขก ตอบเมล์มาเชิงบังคับว่า I said you must accept !  หืมม อ่านแล้ว ผมขึ้นเลย และ ทุกคนในบริษัท พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ตรูไม่ทำ

หัวหน้าผม ฟังเสียงกระหึ่มของพนักงานแล้ว ตัดสินใจ โทรไปหาคนที่แนะนำพี่แขกมาให้พวกเรารู้จัก ว่าจะไม่ทำนะ แต่ปรากฎว่า หลังจากหัวหน้าผมยกหูไปได้คุยไม่ถึงห้านาที วางสายแล้ว หันมาบอกพนักงนทุกคนว่า ทำๆไปเหอะ ( อ้าว ไหนตะกี๊ท่าทางขึงขัง ทำไมกลับมาบอกให้รับทำงานซะงั้น ) และไม่พอ หัวหน้าสั่งผมว่า ให้เขียนเมล์ไปต่อว่า พี่แขก เรื่องภาษาหน่อย ซึ่งผมคิดในใจ รับงานก็คือ ยอมรับ จะไปด่าเขาทำไม ถ้าไม่ทำก็คือไม่ทำ จบ และผมก็ไม่เขียนตามใจหัวหน้า เพราะผมว่า มันดราม่าไร้สาระ นั่นคือจุดแรกของหัวหน้าที่ มองผมด้วยสายตา หมายหัวรอบแรก

สามเดือนต่อมา มกราคม พวกผมทำงานกับเยอรมันจนจบ และ เยอรมัน โอนตังค์มาเรียบร้อย

ปัจจุบัน : พี่แขก เริ่มทวงค่า คอมมิชชั่น

เริ่มจากอีเมล์มาถาม และ หนักข้อขึ้นเรื่อยๆ เมื่อทางเราดำเนินการชิลๆ เพราะไม่คิดจะซีเรียสอะไร เราทำงานสามเดือนไม่ได้สักสลึง ยังทำได้ แขกยืนรออย่างเดียวจะทวงอะไรกันนักหนา แต่...เดี๋ยวก่อน ถ้าคุณโทรมาตอนนี้ เอ๊ย ไม่ใช่ครับ แต่เดี๋ยวก่อน คนที่คุยกับพี่แขกตลอดเวลา คือ ข้าพเจ้าน้อ ไม่ใช่ใครที่ไหน ทั้ง ตอนทำงานกับเยอรมัน ข้อมูลต่างๆ จนถึง ขอพาสปอร์ต ขอเบอร์บัญชี ซึ่งคิดว่าจบแค่นั้น แต่มันไม่จบ

หัวหน้าผม ไปกับคู่หูคู่ฮา ที่ธนาคาร 5 ครั้ง โอนเงินไม่ได้ครับ เพราะ มันเป็น บริษัท โอนเข้าหา บุคคลธรรมดา และ ธนาคารที่รัก ก็บอกมาทีละอย่างว่า ต้องมีนี่ วันแรกกลับมา วันที่สองไป ธนาคารบอก ต้องมีนั่น หมดสัปดาห์ ผมถามหัวหน้าขณะที่ พี่แขกยังกระหน่ำส่งเมล์ด่าผมแทบทุกลมหายใจของมัน เอ๊ย ของพี่เขา

หัวหน้าผมบอกว่า เดี๋ยววันหยุดจะไปธนาคาร โอนให้นะ แต่แล้วผ่านไป สองชั่วโมง ผมได้คุยอีกครั้งกับหัวหน้า และ เธอพูดว่า มันงี่เง่ามากนัก แกล้งมันเลยดีกว่า ให้มันรอไป !  สตันละงานนี ผมน่ะออกหน้า พวกท่านยังจะไปแกล้งมันอีก  What about my reputation ละวะครับ เฮ้ย ผมส่งไลน์ทันที ว่าถ้ายังไงเขากรอกข้อมูลมาครบแล้ว ช่วยจัดการหน่อยนะ และนั่นคือ การเทเบนซิน ลงในกองไฟที่เขาหมายหัวผมไว้ตั้งแต่ไม่เขียนเมล์ไปด่าแขก แต่เริ่มโปรเจ็ค

และเสาร์ อาทิตย์ผ่านไป เธอมาบอกวันจันทร์ว่า เสาร์ อาทิตย์ ธนาคารไม่รับโอนเงินว่ะ ซึ่งผมก็เฉยๆ

แต่ พอเปิดเมล์ ตอนเช้าปั๊ป ผมเจอ เมล์จากหัวหน้า ก็มาเต็ม &%##@@77*^$$#$$$ ครับ โดนด่าเรื่องไลน์วันศุกร์

และ ก็ตามที่บอก หลังมื้อเที่ยงเรียกไปปรับทัศนคติอีกรอบ เฮ่ๆๆๆ  และเมื่อเป็นที่หนำใจแล้ว เพราะผมไม่ได้เถียงอะไรเลย ยิ้มอย่างเดียว นึกในใจ ตามแต่ท่านจะว่าเหอะ ป่านนี้แล้วน้อ แล้วเธอก็ไปธนาคาร ใช้เวลาไม่นาน ก็กลับมาพร้อมกับบอกว่า โอนแล้วนะ เฮ่อ ไปทำธุรกรรมจบแล้ว หมดเวรกันเสียทีพี่แขก

และวันนี้ ธนาคาร โทรมาแจ้งว่า ธุรกรรม ตอนนี้ได้กลายเป็น ธุรเวร ( อยากใส่ดอกไม้ไฟบางชนิดเข้าไปด้วยแต่กลัวจะไม่เหมาะ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตะไล )
และวันนี้ หัวหน้าก็ไปอีกครับ และเธอลืมสมุดเช็ค ( ตุ๊งแหน่ว )

สรุป 5 วันผ่านไปในการไปธนาคาร พี่แขกได้รับหลักฐานการโอนเมื่อวาน และรอคอยอย่าง ตาโต แต่ไม่รู้ชะตากรรมตัวเองเลยว่า มันไม่ผ่านอ่ะ

ธุรกรรม ธุรเวร งวดนี้ มันช่าง วิบากเหลือเกิน เสียใจด้วยนะพี่แขก รอไปอีกหน่อยละกัน ผมก็พอละ (โดนด่าพอแย้ว ) ถ้าโดนอีกคงจะเป็นการกักบริเวณและไม่อยากคิดอะไรไกลกว่านั้น

อ้อ เมื่อวานตอนผมโดนปรับทัศนคติเสร็จ เจ้านาย เดินเอางานมาให้ทำด้วยนะครับ เป็นการพิมพ์งานแบบ แอดมิน น่ะ มันช่างให้ความรู้สึกเหมือน เด็ก อนุบาล ที่เพิ่งโดนครูดุ แล้ว เอาสีเทียนกับกระดาษ มาให้วาดรูปเล่นจริงๆครับ

ก่อนกลับบ้านเมื่อวาน ผมเลยเดินไปบอกแกว่า " กลับละครับ คุณครู " และยิ้มๆส่งให้ พร้อมแอบมองสายตาหัวหน้าก่อนเดินมุดๆออกจากบริษัทไป

จบละครับ ธุรกรรม ธุรเวร ภาคพิเศษ