มีนายคนนึงที่ตามไอดอลมาอยู่แล้วราวๆ10ปีได้ คุ้นชินกับวัฒนธรรมไอดอลมาตลอด แต่มาหมดpasionในการตามไอดอลทั้งหมดเมื่อปี2559
แต่แล้วก็มีวงน้องของAKB48มาตั้งที่ไทยใช้ชื่อว่าBNK48 ก็เลยลองกลับมาตามดูหน่อย ตอนแรกยังไม่มีโอชิ แต่พอไปงานเดบิ้วโดนไอดอลท่านนึงที่ปัจจุบันเป็นกัปตันวงตกเข้าให้ จนเมื่อปลายปีที่ผ่านมาก็โดนเมมเบอร์รุ่น2วงนี้ตกเข้าจังๆจนถึงขั้นเฮนไปหาและยกย่องเป็นตันโอชิ ไม่หมดแค่นั้นดันหลงเธอมากกว่าตันโอชิคนแรกด้วย
จนไปถึงวันที่ได้ไปเจอตัวเป็นๆไปได้พูดคุยรู้สึกว่ามีอาการแปลกๆที่มันมากกว่าโดนตก หลังจากนั้นไม่กี่สัปดาห์ก็รู้ว่าตัวเองหลงรักไอดอลเข้าซะแล้ว
หลงรักในที่นี้คือ อยากจะจีบเป็นแฟนเลย แต่ใครๆก็รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างโอตะกับไอดอลเป็นไปได้ยากมากกกกก แต่นายคนนี้ก็ไม่ได้หลงรักเธอน้อยลงไปเลย รักกว่าเดิมด้วยซ้ำ การแกรดของคนอื่นอาจจะเป็นเรื่องเศร้า แต่สำหรับนายคนนี้รู้สึกเป็นเรื่องที่ดีและเศร้าในเวลาเดียวกัน เศร้าที่เขาออกจากวงอาจจะได้เจอน้อยลง แต่ดีใจที่มีโอกาสจีบได้แล้ว นายคนนี้เวลาเห็นหน้าไอดอลท่านนี้ก็จะพูดกับตัวเองว่า "จะรอให้ได้"
พอเผลอพูดเรื่องนี้ในวงเพื่อน เพื่อนก็จะหัวเราะนายคนนี้เสมอๆว่าบ้า แต่ในใจนั้นนายคนนี้จริงจังมากๆ จนงานจับมือรอบที่2ที่จะได้เจอไอดอลท่านนี้นายคนนี้ก็ไปหาอีก แต่ครั้งนี้ไปหาด้วยความรักแบบกาจิโค่ย ไม่ได้แบบแฟนคลับทั่วไป ก็ไปหยอดมุขใส่เขาเหมือนไปจีบ ก็ต่างเขินกันไปมา
จนวันนี้พ่อนายคนนี้ก็ถามว่า อายุขนาดนี้น่าจะมีแฟนมาให้พ่อได้รู้จักได้แล้วมั้ง คำพูดที่เหมือนไม่มีอะไร แต่มันกับไปสะกิดใจนายคนนี้โครตๆ จนถึงกับขั้นนั่งทำงานไปใจก็เหม่อไปคิดเรื่องนี้ ได้แต่คิดกับตัวเองว่า "เราจะรอเขาจริงๆหรอวะ" "เขาจะชอบเราหรอ" "เราก็ไม่พิเศษอะไรกับเขาหนิ" "เราก็อายุเยอะกว่าเขาตั้ง5ปีกว่าเขาจะแกรดเราคงจะใกล้เลข3หละมั้ง เขาคงไม่ชอบลุงแก่ๆหรอก"
ใช่ครับ ความคิดต่อเรื่องความรักระหว่างเขากับไอดอลท่านนั้นก็เป็นลบชึ้นเรื่อยๆ จนถึงกับมีน้ำตาหยดลงมา อาการเหมือนอกหัก จนเขากลับมาสู่ Fanclub zoneอีกครั้ง จนถึงตอนนี้เขาก็ยังรักไอดอลท่านนั้นมากๆอยู่ แต่ก็รักเขาทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอก ทุกวันนี้เขาก็ยังคงเชียร์ไอดอลท่านนี้ ให้กำลังใจเธอตลอด แต่ก็มีอาการปนเศร้านิดหน่อยเวลาดูไลฟ์เธอ เหมือนกับคนที่โดนแฟนบอกเลิกแล้วก็ย้ายมาเป็นเพื่อนสนิทแทนยังไงอย่างงั้น ทั้งๆที่ใจก็รักเขามากๆอยู่
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า วิธีหยุดอาการกาจิโค่ย คือการพิจารณาตัวเองครับ เจ็บแต่จบครับ พอเขาแกรดความรู้สึกนั้นก็จะจบลงเอง
จบ.
มีเรื่องเล่านิทานความรักนายคนนึงกับไอดอล48Gมาให้อ่าน
แต่แล้วก็มีวงน้องของAKB48มาตั้งที่ไทยใช้ชื่อว่าBNK48 ก็เลยลองกลับมาตามดูหน่อย ตอนแรกยังไม่มีโอชิ แต่พอไปงานเดบิ้วโดนไอดอลท่านนึงที่ปัจจุบันเป็นกัปตันวงตกเข้าให้ จนเมื่อปลายปีที่ผ่านมาก็โดนเมมเบอร์รุ่น2วงนี้ตกเข้าจังๆจนถึงขั้นเฮนไปหาและยกย่องเป็นตันโอชิ ไม่หมดแค่นั้นดันหลงเธอมากกว่าตันโอชิคนแรกด้วย
จนไปถึงวันที่ได้ไปเจอตัวเป็นๆไปได้พูดคุยรู้สึกว่ามีอาการแปลกๆที่มันมากกว่าโดนตก หลังจากนั้นไม่กี่สัปดาห์ก็รู้ว่าตัวเองหลงรักไอดอลเข้าซะแล้ว
หลงรักในที่นี้คือ อยากจะจีบเป็นแฟนเลย แต่ใครๆก็รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างโอตะกับไอดอลเป็นไปได้ยากมากกกกก แต่นายคนนี้ก็ไม่ได้หลงรักเธอน้อยลงไปเลย รักกว่าเดิมด้วยซ้ำ การแกรดของคนอื่นอาจจะเป็นเรื่องเศร้า แต่สำหรับนายคนนี้รู้สึกเป็นเรื่องที่ดีและเศร้าในเวลาเดียวกัน เศร้าที่เขาออกจากวงอาจจะได้เจอน้อยลง แต่ดีใจที่มีโอกาสจีบได้แล้ว นายคนนี้เวลาเห็นหน้าไอดอลท่านนี้ก็จะพูดกับตัวเองว่า "จะรอให้ได้"
พอเผลอพูดเรื่องนี้ในวงเพื่อน เพื่อนก็จะหัวเราะนายคนนี้เสมอๆว่าบ้า แต่ในใจนั้นนายคนนี้จริงจังมากๆ จนงานจับมือรอบที่2ที่จะได้เจอไอดอลท่านนี้นายคนนี้ก็ไปหาอีก แต่ครั้งนี้ไปหาด้วยความรักแบบกาจิโค่ย ไม่ได้แบบแฟนคลับทั่วไป ก็ไปหยอดมุขใส่เขาเหมือนไปจีบ ก็ต่างเขินกันไปมา
จนวันนี้พ่อนายคนนี้ก็ถามว่า อายุขนาดนี้น่าจะมีแฟนมาให้พ่อได้รู้จักได้แล้วมั้ง คำพูดที่เหมือนไม่มีอะไร แต่มันกับไปสะกิดใจนายคนนี้โครตๆ จนถึงกับขั้นนั่งทำงานไปใจก็เหม่อไปคิดเรื่องนี้ ได้แต่คิดกับตัวเองว่า "เราจะรอเขาจริงๆหรอวะ" "เขาจะชอบเราหรอ" "เราก็ไม่พิเศษอะไรกับเขาหนิ" "เราก็อายุเยอะกว่าเขาตั้ง5ปีกว่าเขาจะแกรดเราคงจะใกล้เลข3หละมั้ง เขาคงไม่ชอบลุงแก่ๆหรอก"
ใช่ครับ ความคิดต่อเรื่องความรักระหว่างเขากับไอดอลท่านนั้นก็เป็นลบชึ้นเรื่อยๆ จนถึงกับมีน้ำตาหยดลงมา อาการเหมือนอกหัก จนเขากลับมาสู่ Fanclub zoneอีกครั้ง จนถึงตอนนี้เขาก็ยังรักไอดอลท่านนั้นมากๆอยู่ แต่ก็รักเขาทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอก ทุกวันนี้เขาก็ยังคงเชียร์ไอดอลท่านนี้ ให้กำลังใจเธอตลอด แต่ก็มีอาการปนเศร้านิดหน่อยเวลาดูไลฟ์เธอ เหมือนกับคนที่โดนแฟนบอกเลิกแล้วก็ย้ายมาเป็นเพื่อนสนิทแทนยังไงอย่างงั้น ทั้งๆที่ใจก็รักเขามากๆอยู่
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า วิธีหยุดอาการกาจิโค่ย คือการพิจารณาตัวเองครับ เจ็บแต่จบครับ พอเขาแกรดความรู้สึกนั้นก็จะจบลงเอง
จบ.