สมัยที่ผมเรียนมหาลัยฯ มีเพื่อนคนนึง เธอจะเที่ยวต่างประเทศกับครอบครัวทุกปีตอนช่วงปิดเทอม ชีวิตเธอน่าอิจฉามาก
ผมเองก็เดินทางไปเยี่ยมญาติทุกซัมเมอร์ที่บ้านซ่อง สุราษฏร์ธานี บางปีไกลหน่อยก็ ท่าแซะ ชุมพร ถึงเวลาเพื่อนกลับมาจากต่างประเทศเธอจะเล่าประสบการณ์การเดินทาง พร้อมโชร์รูปถ่าย (สมัยนั้น ยังไม่มีโซเชี่ยล เลยไม่มีการอัพข้อมูลอย่างทุกวันนี้) ทริปนั้นตอนปี 3 ผมจำได้ว่าเธอไปมหานครนิวยอร์ค และข้ามฝั่งมาโตรอนโต แคนาดา เธอบอกกว่าชอบบ้านเมืองในแคนาดาเพราะเรียบร้อย เป็นระเบียบ ที่สำคัญคือบ้านไม่มีรั้วกั้นระหว่างเพื่อนบ้าน ในใจผมคิด มันจะเป็นไปได้เหรอ บ้านผมกับบ้านข้างๆ ถึงมีรั้วสูงก็มีเรื่องให้เขม่นตลอด
ภาพตัดกลับมาปัจุบัน โชคชะตาพาให้ผมมาอยู่แคนาดามายี่สิบปีแล้ว พอนึกถึงบ้านไม่มีรั้ว เลยคิดเล่นๆว่า เออเพราะอะไรนะที่เขาไม่รั้วกั้นรอบบ้าน พอหาคำตอบก็พบว่า คนส่วนใหญ่เลือกที่จะไม่กั้นรั้วหน้าบ้าน(Front yard) แต่จะกั้นรั้วหลังบ้าน (back yard) จากกฎหมายพบว่า รั้วหน้าบ้านความสูงต้องไม่สูงเกิน 1.2 เมตร และต้องไม่บังทัศนียภาพ มองไปแล้วโปร่งจะทำเป็นเหล็กดัด หรือแบบลวดสานก็ได้ ส่วนหลังบ้านเป็นแบบทึบได้ ส่วนใหญ่จะทำด้วยไม้ ความสูงไม่เกิน 1.5เมตร ถึง 2.4เมตร ขึ้นอยู่กับเขต(Zoning)
ผมมีลูกค้าเป็นคู่เกย์ เขาซื้อบ้านในย่านที่มีกลุ่มคนแก่และค่อนข้างอนุรักษ์นิยม ลูกค้าผมทำรั้วหลังบ้านใหม่สูงกว่า ก.ม.กำหนด ปรากฎว่า ลุงข้างบ้านโทรแจ้งเทศบาล เจ้าหน้าที่มาถึง สั่งรื้อและให้ทำใหม่ ลดความสูงลงมาเท่าระดับสายตา เวลาผ่านไปทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง คู่เกย์ชวนเพื่อนๆ(เกย์ก้ามปู)มาขึ้นบ้านใหม่ในช่วงหน้าร้อน ทำ บาร์บีคิว ดื่มเบียร์ ดื่มไวน์ เปิดเพลงฟังสบายใจ เหล่าสหายเกย์ถอดเสื้อออกเพราะอากาศร้อน ลุงข้างบ้านมองผ่านรั้วเข้ามา คงคิดว่าทำไมไม่มีใครชวนแกร่วมแจมด้วย ทีหลังลูกค้าผมได้ยินว่าลุงไปบ่นกับอีกบ้าน ”รู้งี้ปล่อยให้มันทำรั้วสูงดีกว่า”
ผมเองก็มีปัญหากับเรื่องกฎระเบียบของเทศบาลโตรอนโตเหมือนกัน ส่วนหนึ่งมาจาก บ้านไม่มีรั้วนี้แหละ
1.การมีร้านอาหาร ช่วงแรกๆทำงานเจ็ดวัน เลยลืมไปว่าบ้านเรามีสนามหญ้าด้วย ลืมตัดครับ วันนึงมีจดหมายมาแปะหน้าบ้าน VIOLATION NOTICE ฟังดูซีเรียสมาก มาตราอะไรสักอย่างบอกว่าหญ้าต้องไม่สูงเกิน 20 ซม. เอากับเขาซิ
2.บ้านอีกหลังที่ผมปล่อยเช่า คนเช่าจากไปโดยไม่บอกลา พร้อมค้างค่าเช่าเดือนสุดท้าย ทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า คือตุ๊กตาหมีเน่า และเฟอร์นิเจอร์เก่าๆโยนทิ้งไว้ตรงสนามหญ้าหน้าบ้าน ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ จดหมายรักจากเทศบาลมาอีกแล้ว ในจดหมายถามความสมัครใจของผมว่า คุณจะเอาของไปทิ้งเอง หรือให้เราช่วยทิ้งให้ ถ้าเราทิ้งให้ก็จะคิดไม่แพง แค่ชั่วโมงละ $150 (โหดมาก)
ทำให้ผมนึกถึงเมืองไทย ที่บางบ้านมีโซฟาเก่าวางตากแดดตากฝน ซุ้มครอบไก่ กระจาดตากปลาเค็ม รถเข็นหมูปิ้งคลุมพลาสติกล่ามโซ่กับเสาบ้าน บรรยากาศเหล่านี้แหละที่ทำให้ฝรั่งชอบมาเที่ยวบ้านเรา มันเป็น “Modern Art” แนว “Chaos Theory” ซึ่งเจ้าหน้าที่เทศบาลโตรอนโตเข้าไม่ถึง
3.งานเข้า(อีกแล้ว) ลืมเติมคลอรีน ลืมเปิดปั๊มให้น้ำหมุนเวียนในสระว่ายน้ำ ข้างบ้านเกรงใจว่าเราไม่ว่างคุย เลยไม่รบกวน สายตรงถึงเทศบาลว่าบ้านผมเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ยุง (มิน่าไม่ค่อยเห็นฝรั่งขาลาย)
4.หน้าหนาว แน่นอนครับต้องโกยหิมะตรงทางเดินหน้าบ้าน ทางเดินเข้าถึงตัวบ้าน ก็ต้องโกยให้เรียบร้อยไม่งั้นพี่ไปรษณีย์จะไม่ส่งจดหมายให้ ผมเคยเจอเหตุการณ์ว่าที่บ้านไม่มีจดหมายมาส่งเดือนกว่า แต่ข้างบ้านได้จดหมายตามปกติ เลยต้องไปตามที่สำนักงานไปรษณีย์ เขาบอกว่าบันไดไม้ขึ้นบ้านผมมันเดินแล้วโยก ไม่ปลอดภัย
ผมบอกคนในบ้านแล้วว่า อย่ากินเยอะ เธอก็ไม่ฟัง
5.บ้านฝรั่งไม่มีรั้วรอบขอบชิด ถามว่าถ้ามีงาน เพื่อนฝูงมาหาแล้วจะสนุกได้อย่างไร เท่าที่สังเกตุเขาจะทานข้าวเงียบๆ ไม่เสียงดังส่วนใหญ่อยู่ในบ้าน หลังสองทุ่มก็แยกย้ายกลับ ชีวิตน่าเบื่อนะ
ทำให้นึกถึงพี่ข้างบ้านที่เมืองไทย เวลาตั้งวงเหล้ามีแบบ unplugged ร้องสด หรือ มีคาราโอเกะ เผื่อแผ่ให้เรามีส่วนร่วม จะได้ทายว่านักร้องคนต่อไปเสียงเพราะหรือเพี้ยน โน้นครับตีสามยังไม่เลิก
6.คนไทยท่านนึงเคยกล่าวไว้ “ชีวิตฝรั่งมีกรรม ต้องคอยเก็บขี้หมา “ เพื่อนผมคนไทยในแคนาดา เลี้ยงหมาแบบธรรมชาติ แกเชื่อว่า ขี้หมาควรคืนสู่ธรรมชาติ ไม่ควรเก็บมัน ปล่อยให้เป็นปุ๋ย ผมถามว่าแล้วคนเดินมาเหยียบหล่ะ แกบอกว่าคนเราเดินต้องมีสติ???!!
ฝรั่งหมดเงินหลายพันเหรียญค่าฝึกหมา เพื่อนผมบอกหมาในอดีตคือสัตว์ป่า ไม่ต้องฝึก ทุกวันนี้ไล่กัดชาวบ้าน วิ่งตัดหน้ารถ เห่า ม่ang ทั้งวันทั้งคืน
บางทีก็นึกน้อยใจว่าเราเป็นพวกแปลกแยก ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าเรามีความเป็นไทยเยอะ
ไม่อยากใช้คำว่า มักง่าย ขี้เกียจ เห็นแก่ตัว นิสัยไม่ดี โทษแต่คนอื่น เรียกว่า
Imperfectionist ดีกว่า
“Perfect is boring” ……. Tyra Banks
บ้านไม่มีรั้ว
ผมเองก็เดินทางไปเยี่ยมญาติทุกซัมเมอร์ที่บ้านซ่อง สุราษฏร์ธานี บางปีไกลหน่อยก็ ท่าแซะ ชุมพร ถึงเวลาเพื่อนกลับมาจากต่างประเทศเธอจะเล่าประสบการณ์การเดินทาง พร้อมโชร์รูปถ่าย (สมัยนั้น ยังไม่มีโซเชี่ยล เลยไม่มีการอัพข้อมูลอย่างทุกวันนี้) ทริปนั้นตอนปี 3 ผมจำได้ว่าเธอไปมหานครนิวยอร์ค และข้ามฝั่งมาโตรอนโต แคนาดา เธอบอกกว่าชอบบ้านเมืองในแคนาดาเพราะเรียบร้อย เป็นระเบียบ ที่สำคัญคือบ้านไม่มีรั้วกั้นระหว่างเพื่อนบ้าน ในใจผมคิด มันจะเป็นไปได้เหรอ บ้านผมกับบ้านข้างๆ ถึงมีรั้วสูงก็มีเรื่องให้เขม่นตลอด
ภาพตัดกลับมาปัจุบัน โชคชะตาพาให้ผมมาอยู่แคนาดามายี่สิบปีแล้ว พอนึกถึงบ้านไม่มีรั้ว เลยคิดเล่นๆว่า เออเพราะอะไรนะที่เขาไม่รั้วกั้นรอบบ้าน พอหาคำตอบก็พบว่า คนส่วนใหญ่เลือกที่จะไม่กั้นรั้วหน้าบ้าน(Front yard) แต่จะกั้นรั้วหลังบ้าน (back yard) จากกฎหมายพบว่า รั้วหน้าบ้านความสูงต้องไม่สูงเกิน 1.2 เมตร และต้องไม่บังทัศนียภาพ มองไปแล้วโปร่งจะทำเป็นเหล็กดัด หรือแบบลวดสานก็ได้ ส่วนหลังบ้านเป็นแบบทึบได้ ส่วนใหญ่จะทำด้วยไม้ ความสูงไม่เกิน 1.5เมตร ถึง 2.4เมตร ขึ้นอยู่กับเขต(Zoning)
ผมมีลูกค้าเป็นคู่เกย์ เขาซื้อบ้านในย่านที่มีกลุ่มคนแก่และค่อนข้างอนุรักษ์นิยม ลูกค้าผมทำรั้วหลังบ้านใหม่สูงกว่า ก.ม.กำหนด ปรากฎว่า ลุงข้างบ้านโทรแจ้งเทศบาล เจ้าหน้าที่มาถึง สั่งรื้อและให้ทำใหม่ ลดความสูงลงมาเท่าระดับสายตา เวลาผ่านไปทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง คู่เกย์ชวนเพื่อนๆ(เกย์ก้ามปู)มาขึ้นบ้านใหม่ในช่วงหน้าร้อน ทำ บาร์บีคิว ดื่มเบียร์ ดื่มไวน์ เปิดเพลงฟังสบายใจ เหล่าสหายเกย์ถอดเสื้อออกเพราะอากาศร้อน ลุงข้างบ้านมองผ่านรั้วเข้ามา คงคิดว่าทำไมไม่มีใครชวนแกร่วมแจมด้วย ทีหลังลูกค้าผมได้ยินว่าลุงไปบ่นกับอีกบ้าน ”รู้งี้ปล่อยให้มันทำรั้วสูงดีกว่า”
ผมเองก็มีปัญหากับเรื่องกฎระเบียบของเทศบาลโตรอนโตเหมือนกัน ส่วนหนึ่งมาจาก บ้านไม่มีรั้วนี้แหละ
1.การมีร้านอาหาร ช่วงแรกๆทำงานเจ็ดวัน เลยลืมไปว่าบ้านเรามีสนามหญ้าด้วย ลืมตัดครับ วันนึงมีจดหมายมาแปะหน้าบ้าน VIOLATION NOTICE ฟังดูซีเรียสมาก มาตราอะไรสักอย่างบอกว่าหญ้าต้องไม่สูงเกิน 20 ซม. เอากับเขาซิ
2.บ้านอีกหลังที่ผมปล่อยเช่า คนเช่าจากไปโดยไม่บอกลา พร้อมค้างค่าเช่าเดือนสุดท้าย ทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า คือตุ๊กตาหมีเน่า และเฟอร์นิเจอร์เก่าๆโยนทิ้งไว้ตรงสนามหญ้าหน้าบ้าน ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ จดหมายรักจากเทศบาลมาอีกแล้ว ในจดหมายถามความสมัครใจของผมว่า คุณจะเอาของไปทิ้งเอง หรือให้เราช่วยทิ้งให้ ถ้าเราทิ้งให้ก็จะคิดไม่แพง แค่ชั่วโมงละ $150 (โหดมาก)
ทำให้ผมนึกถึงเมืองไทย ที่บางบ้านมีโซฟาเก่าวางตากแดดตากฝน ซุ้มครอบไก่ กระจาดตากปลาเค็ม รถเข็นหมูปิ้งคลุมพลาสติกล่ามโซ่กับเสาบ้าน บรรยากาศเหล่านี้แหละที่ทำให้ฝรั่งชอบมาเที่ยวบ้านเรา มันเป็น “Modern Art” แนว “Chaos Theory” ซึ่งเจ้าหน้าที่เทศบาลโตรอนโตเข้าไม่ถึง
3.งานเข้า(อีกแล้ว) ลืมเติมคลอรีน ลืมเปิดปั๊มให้น้ำหมุนเวียนในสระว่ายน้ำ ข้างบ้านเกรงใจว่าเราไม่ว่างคุย เลยไม่รบกวน สายตรงถึงเทศบาลว่าบ้านผมเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ยุง (มิน่าไม่ค่อยเห็นฝรั่งขาลาย)
4.หน้าหนาว แน่นอนครับต้องโกยหิมะตรงทางเดินหน้าบ้าน ทางเดินเข้าถึงตัวบ้าน ก็ต้องโกยให้เรียบร้อยไม่งั้นพี่ไปรษณีย์จะไม่ส่งจดหมายให้ ผมเคยเจอเหตุการณ์ว่าที่บ้านไม่มีจดหมายมาส่งเดือนกว่า แต่ข้างบ้านได้จดหมายตามปกติ เลยต้องไปตามที่สำนักงานไปรษณีย์ เขาบอกว่าบันไดไม้ขึ้นบ้านผมมันเดินแล้วโยก ไม่ปลอดภัย
ผมบอกคนในบ้านแล้วว่า อย่ากินเยอะ เธอก็ไม่ฟัง
5.บ้านฝรั่งไม่มีรั้วรอบขอบชิด ถามว่าถ้ามีงาน เพื่อนฝูงมาหาแล้วจะสนุกได้อย่างไร เท่าที่สังเกตุเขาจะทานข้าวเงียบๆ ไม่เสียงดังส่วนใหญ่อยู่ในบ้าน หลังสองทุ่มก็แยกย้ายกลับ ชีวิตน่าเบื่อนะ
ทำให้นึกถึงพี่ข้างบ้านที่เมืองไทย เวลาตั้งวงเหล้ามีแบบ unplugged ร้องสด หรือ มีคาราโอเกะ เผื่อแผ่ให้เรามีส่วนร่วม จะได้ทายว่านักร้องคนต่อไปเสียงเพราะหรือเพี้ยน โน้นครับตีสามยังไม่เลิก
6.คนไทยท่านนึงเคยกล่าวไว้ “ชีวิตฝรั่งมีกรรม ต้องคอยเก็บขี้หมา “ เพื่อนผมคนไทยในแคนาดา เลี้ยงหมาแบบธรรมชาติ แกเชื่อว่า ขี้หมาควรคืนสู่ธรรมชาติ ไม่ควรเก็บมัน ปล่อยให้เป็นปุ๋ย ผมถามว่าแล้วคนเดินมาเหยียบหล่ะ แกบอกว่าคนเราเดินต้องมีสติ???!!
ฝรั่งหมดเงินหลายพันเหรียญค่าฝึกหมา เพื่อนผมบอกหมาในอดีตคือสัตว์ป่า ไม่ต้องฝึก ทุกวันนี้ไล่กัดชาวบ้าน วิ่งตัดหน้ารถ เห่า ม่ang ทั้งวันทั้งคืน
บางทีก็นึกน้อยใจว่าเราเป็นพวกแปลกแยก ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าเรามีความเป็นไทยเยอะ
ไม่อยากใช้คำว่า มักง่าย ขี้เกียจ เห็นแก่ตัว นิสัยไม่ดี โทษแต่คนอื่น เรียกว่า Imperfectionist ดีกว่า
“Perfect is boring” ……. Tyra Banks