ติดหนึบมากสำหรับสารวัตรใหญ่ นอกจากบู๊มันส์แซ่บแล้ว บทถือว่าเริ่ดมาก ส่งผลให้นักแสดงแสดงออกมาได้พี๊คจริงๆ ฉากเมื่อวานนี้เราอินสุดคือ ฉากที่พี่แอ๋ว กับเปี๊ยก พยายามไม่ให้จ่าเชิดออกไปดื่มเหล้า เปี๊ยกลงทุนกราบเท้าพ่อ แล้วก็ร้องไห้
เอาอินมากเลย สะอื้น ด้วยฉาก โลเคชั่น การแต่งตัว ทั้งของจ่า พี่แอ๋ว และเปี๊ยก มันเรียลอ่ะ โหยต้องกราบคอสตูมมากๆ อารมณ์คือ จ่าจนๆ เมียก็แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าราคาถูก โทรมๆ จ่าก็ใส่เสื้อผ้าเก่าๆ เปี๊ยกก็ใส่เสื้อผ้าเหมือนอยู่บ้าน ทรงผมคือ เหมือนคนอยู่บ้านไม่ได้แต่งอะไร (อันนี้คือ เสน่ห์ของละครช่อง 7 ที่เราชอบ)
ในมิติที่ภาพมันออกมาคือ บ้านเป็นแฟลตตำรวจ เก่าๆ ครอบครัวพยายามใช้ความรักดึงจ่าออกจากเหล้า โหยย พ่อเราก็เคยติดเหล้าอ่ะ อาการก็เป็นแบบจ่าเลย แม่เราดูด้วยก็ร้องไห้ไปด้วย (พ่อเราเสียไปแล้วด้วยมะเร็งตับ เนื่องจากดื่มเหล้ามาก) จ่ากับพี่แอ๋ว เราก็เห็นหน้าบ่อยอยู๋หรอก แต่เด็กเปี๊ยกนี่สิ แสดงดีมาก
สารวัตรใหญ่นี่ถ้าไม่ได้รับรางวัลอะไรเราคงรู้สึกเฟลนะ เพราะละครคือดีมากอ่ะ มันดูแล้วเข้าถึงโลกความจริง (ปกติก็ไม่เสียน้ำตาให้ละครเรื่องไหนบ่อยนัก)
น้ำตาไหลกับฉากเปี๊ยกกราบเท้าพ่อ ไม่ให้ไปกินเหล้า (สารวัตรใหญ่)
เอาอินมากเลย สะอื้น ด้วยฉาก โลเคชั่น การแต่งตัว ทั้งของจ่า พี่แอ๋ว และเปี๊ยก มันเรียลอ่ะ โหยต้องกราบคอสตูมมากๆ อารมณ์คือ จ่าจนๆ เมียก็แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าราคาถูก โทรมๆ จ่าก็ใส่เสื้อผ้าเก่าๆ เปี๊ยกก็ใส่เสื้อผ้าเหมือนอยู่บ้าน ทรงผมคือ เหมือนคนอยู่บ้านไม่ได้แต่งอะไร (อันนี้คือ เสน่ห์ของละครช่อง 7 ที่เราชอบ)
ในมิติที่ภาพมันออกมาคือ บ้านเป็นแฟลตตำรวจ เก่าๆ ครอบครัวพยายามใช้ความรักดึงจ่าออกจากเหล้า โหยย พ่อเราก็เคยติดเหล้าอ่ะ อาการก็เป็นแบบจ่าเลย แม่เราดูด้วยก็ร้องไห้ไปด้วย (พ่อเราเสียไปแล้วด้วยมะเร็งตับ เนื่องจากดื่มเหล้ามาก) จ่ากับพี่แอ๋ว เราก็เห็นหน้าบ่อยอยู๋หรอก แต่เด็กเปี๊ยกนี่สิ แสดงดีมาก
สารวัตรใหญ่นี่ถ้าไม่ได้รับรางวัลอะไรเราคงรู้สึกเฟลนะ เพราะละครคือดีมากอ่ะ มันดูแล้วเข้าถึงโลกความจริง (ปกติก็ไม่เสียน้ำตาให้ละครเรื่องไหนบ่อยนัก)