ชีวิตสับสนมาร่วมเดือนแล้วค่ะ ไม่รู้จะหาทางออกอย่างไรดี

แต่งงานมา 15 ปี สามีไม่เคยมีปัญหาเรื่องเจ้าชู้ นอกใจ เขาเป็นคนเงียบๆ พอมีเรื่องเกิดขึ้น เราจึงรู้สึกได้ว่ามันคงเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ แล้วก็จริงๆ ค่ะ

ประเด็นมันเกิดจากว่า เพื่อนสนิทสามีที่มีครอบครัวแล้ว เคยแอบคุยกิ๊กกั๊กกับน้องคนนี้ในออฟฟิศ สามคนนี้ทำงานที่เดียวกัน คือสามีเรา เพื่อนสามี และน้องคนนี้ โดยที่เรา กับเมียเพื่อนสามีอยู่คนละที่

ปีที่แล้วที่เกิดเหตุการณ์ สามีเรารู้ว่าเพื่อนกำลังทำผิด เลยให้เพื่อนบอกเมีย แล้วเรื่องมันก็จบที่ว่า เด็กคนนี้เป็นคนเสนอตัว เป็นฝ่ายมาชอบเพื่อนสามีเรา เพราะเพื่อนสามีเรากลัวเมียจะเลิก จึงโยนความผิดทั้งหมดให้เด็กคนนี้ แล้วสามีภรรยาคู่นั้นก็ดีกัน

แต่สามีเรา เหมือนหมดใจกับเพื่อนตัวเอง ประมาณว่า ไม่เป็นลูกผู้ชาย ปล่อยให้คนมองเด็กคนนี้ไม่ดี มีอีกประเด็นที่ฝังใจสามีเราคือ ก่อนหน้านี้เพื่อนสามีเราชอบพูดดูถูกเด็กคนนี้ว่า ดำ ไม่สวย นั่นนี่ให้สามีเราฟัง สามีเราเลยรู้สึกสงสารนาง แต่พอเอาเข้าจริงๆ เพื่อนสามีเราก็ชอบนางเสียเอง

เราตะหงิดๆ ตั้งแต่ปีที่แล้ว เพราะเวลาพูดถึงเรื่องนี้ สามีเราจะแทบไม่พูดว่าผู้หญิงคนนี้ผิดเลย จะต่อว่าแต่เพื่อนตัวเอง ทั้งๆ ที่ในไลน์ที่เค้าคุยกัน ก็ทั้งสองฝ่ายที่เกินเลยทั้งคู่

หลังเกิดเรื่อง ผู้หญิงคนนี้ไม่พูดกับเพื่อนสามีเราและสามีเราอีกเลย ไม่คุย นอกจากเรื่องงานที่เลี่ยงไม่ได้จริงๆ

แต่กับเรา นางรู้จักกับเราดี ยังคคุยกันปกติ ตามประสา แต่ไม่ได้สนิทสนมกันมาก แค่เวลาที่เจอกันบ้าง

ตั้งแต่ต้นปีที่แล้ว สามีเราจะทักแชทเฟสนางบ้าง ไลน์ส่วนตัวนางบ้าง แต่นางไม่เคยอ่าน ไม่เคยตอบเลย สามีเราจะทักไปประโยคเดียวแบบค้างคาว่า ขออธิบายด้วยตัวเอง  หรือคุยกันเถอะ หรือขอถามอะไรที่ไม่ควรถามได้ไหม  อะไรแบบนี้เป็นระยะๆ แต่นางไม่ตอบ

จนล่าสุด นางไลน์ถามสามีเราว่า จะถามอะไร คิดอะไรกับนาง สามีเราตอบว่า ชอบนาง นางเป็นคนสำคัญ! คุยกันเรื่องความรู้สึก สามีเราตอบแบบอ้ำๆ อึ้งๆ บอกนางว่ารักเมีย แต่อยากเห็นนางมีความสุข ไม่หวังอะไร แล้วก็เลิกคุยกันไป เหมือนไม่ได้บทสรุปอะไร ผู้หญิงถามย้ำๆ ว่าจะแอบคบกันเหรอ งั้นงี้ แต่สามีเราตอบแบบบ่ายเบี่ยง แต่อยากคุยกับเค้า

เราแอบไปอ่านไลน์ เราช็อก แต่ไม่ได้เกินคาดหมาย เพราะเราแอบเห็นข้อความที่สามีเราทักนางไปบ่อยๆ ประมาณสองเดือนครั้ง ตลอด 1 ปีที่ผ่านมา

เราเลยเปิดอกคุยกันค่ะ

สรุปได้ว่า ยอมรับว่าชอบเค้า อ้างว่า ชอบเพราะรู้สึกจากความสงสาร ที่เพื่อนชอบพูดดูถูก และเพื่อนล้อเล่นกับความรู้สึกผู้หญิงคนนี้ ทำให้นางชอบ แล้วโยนความผิดให้นางอยู่คนเดียว

เราถามว่าจะเอายังไง เราไม่เป็นตัวเลือกของใคร ถ้าชอบเขา เราจะไปดีๆ

ไม่รู้ทำไมเราไม่อาละวาด ไม่เอาเรื่อง ไม่โวยวาย แต่เราเสียใจหนักมาก เราคุยแต่กับคนของเรานะคะ แต่ผู้หญิงคนนั้นเราไม่ได้คุย

เราคุยกันเยอะมาก สามีเราบอกว่า มันเป็นแค่ความรู้สึกดีๆ แต่เรารู้ว่า สามีเราชอบนางมาก สามีเราไม่ยอม บอกรักเรามาก เลือกไม่ได้ ไม่ได้ชอบนางแบบพิศวาส ไม่อยากได้ครอบครอง อะไรประมาณนั้น

ไปๆ มาๆ เราเหมือนต้องเป็นฝ่ายปลอบใจสามีตัวเองค่ะ นางเล่าแบบนางเจ็บปวด วนอยู่กับเรื่องที่เพื่อนเคยว่านางคนนี้ แค่นั้น (คือเราคิดว่า เค้าสามคนคงมีปัญหารักสามเส้าตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่สามีเราไม่ออกตัว เพราะตอนนั้น เพื่อนสามีเราหึงนางกับสามีเรา สามีเราต้องพยายามอธิบายกับเพื่อนว่าไม่ได้คิดอะไร คิดแค่น้อง แต่เราว่าสามีเราคิดตั้งแต่ตอนนั้นหรือก่อนหน้านั้นแล้วค่ะ)

จนไม่กี่วันที่ผ่านมา ผู้หญิงคนนี้มาหาเรา แต่ไม่ได้พูดเรื่องนี้นะคะ มาคุยเรื่องสัพเพเหระ พอสามีเรารู้เรากับผู้หญิงคุยกัน สามีเราก็อยากรู้มากว่าคุยอะไรกัน เราก็บอกว่าไม่มีอะไร เราไม่ได้ทำอะไรนาง ไม่ได้พูดอะไรกับนางเกี่ยวกับเรื่องนี้ เราไม่ได้กลัวสามีเรานะคะ แต่เราคิดแบบปลงๆ ว่าถ้าเค้าชอบกันเราคงไป และเรามองแล้ว เหมือนผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ผิดอะไร สามีเราเป็นฝ่ายยุ่งกับเค้าเอง

เราขอร้องให้สามีเราตัดใจ ตอนแรกสามีเราเหมือนคนอกหักเลยค่ะ บอกขอเวลา เราถามแค่ว่า คิดจะตัดใจไหม คิดจะมองผู้หญิงคนนี้แค่เพื่อนร่วมงานไหม แต่สามีเราก็พูดแต่ขอเวลาๆ

สามีเราโทรไปหานางค่ะ ไลน์ไปนางไม่ตอบ หลังจากที่นางมาคุยกับเรา โทรไปถามนางว่า มาคุยอะไรกับเรา

พอเรารู้ เราเสียใจ สามีเราก็พยายามบอกว่า จะตัดใจจริงๆ จะตัดใจให้ได้

แล้วเราก็เจอผู้หญิงคนนี้อีก ทักทายกันปกติ

สามีเราขอเรา ขอไปคุยไปเครียกับนาง เราบอกว่า เราไม่ไหวแล้ว เราไม่โอเคที่ให้เขาสองคนคุยอะไรกันอีก ถ้าคิดจะไม่มีอะไรกันจริงๆ ก็ควรห่าง  คนจะตัดใจ ทำไมต้องอะไรนักหนา ทั้งที่ยังไม่ได้เกินเลยอะไรเลย และเด็กคนนั้นก็ไม่มีอาการอะไรเลยนะคะ สามีเราก็รับปากว่าไม่โทรๆ

แต่ก็โทรไปหาเค้าอีกค่ะ แต่เค้าไม่รับ

เรารู้ เราเลยบอกว่า โอเค เราจะเป็นฝ่ายตัดใจเอง เราไม่ไหวจริงๆ สามีเราง้อเรา กอดแข้งกอดขา สารพัดที่จะทำ เราบอกให้ไปลองคุยกับเขาดู บอกว่าเราแยกทางกัน เปิดโอกาสให้ตัวเองไป แต่อย่าทำกับเราแบบนี้ สามีรับปากว่าไม่แล้วจริงๆ ตัดใจแน่นอน ไม่มอง ไม่อะไรแล้ว เราเลยเอาโทรศัพท์สามีมาบล็อกไลน์ บล็อกเฟส บล็อกเบอร์โทร แต่ในไลน์กลุ่มเรื่องงาน ยังมีนาง สามี หัวหน้า อะไรอยู่นะคะ เรารู้ว่าไลน์กลุ่มยังคุยกันได้ เราเลยบล็อกช่องแชทส่วนตัว ส่วนเรื่องงานถ้ามีอะไรจะถามให้สามีโทรไปเบอร์ออฟฟิด เบอร์โต้ะนางแทน

หลังจากวันนั้น สามีเราเหมือนคนอกหักรุนแรง นอนไม่หลับทั้งคืน เราเหมือนคนผิด เหมือนคนซ้ำแซะ เขาพร่ำว่า เขาขอเวลา เขาจะเจ็บเอง เขาจะเงียบๆ เดี๋ยวก็ลืมไปเองนั่นนี่

พอเช้าวันนั้น สามีก็บอกว่า ขออะไรเราได้ไหม ปลดบล็อกไลน์ เฟส เบอร์ผู้หญิงคนนั้นได้ไหม

เราทำให้ค่ะ

เราต้องตัดใจแล้วใช่ไหมคะ

แค่จุดเริ่มต้นของการพยายามตัดใจของสามีเรา เขายังทนไม่ได้เลย

เขาบอกแค่ปลดบล็อก แต่จะไม่ติดต่อ จะพยายามลืม แต่จะขอลืมแบบที่มีความรู้สึกดีๆ ให้กัน

เราสับสนไปหมด

หรือที่เขาไม่ยอมไป เพราะเราไม่ยอมปล่อยเอง

เราท้อเหลือเกินค่ะ เขานอนจับมือเราทุกคืน บอกอย่าไปไหนๆ อาการเค้าแย่มาก กลัวเสียเราไป แต่ก็ไม่ยอมเสียคนอื่น หลอกตัวเองไปวันๆ ว่าจะลืมเค้า แต่ไม่คิดพยายามจะทำเลย บอกขาดเราไม่ได้ แต่ก็ไม่คิดจะลืมอีกคน

เราจะทำยังไงดี เราไม่ได้อยู่ในอารมณ์โกรธเลยค่ะ ไม่ได้โกรธผู้หญิงคนนั้น ไม่โกรธสามี เรารู้ว่าความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ เราพูดให้โอกาสเขาตลอด ให้ลองเลิกกันแล้วไปคุยกับคนนั้น เขาก็ไม่เอา แต่ก็ยังคิดถึงนางอยู่

เราอยู่แบบทรมานมาก สามีดูรักเรามากแต่มีใครอีกคนในใจตลอด

เราเลิกดูโทรศัพท์สามี แล้วพูดว่า ให้ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติ เขาไม่ต้องตัดใจแล้ว เพราะแค่คิดจะทำ ยังทำไม่ได้เลย เขาดูทรมาน น้ำเสียงสั่นเครือ เวลาพูดว่าจะตัดใจจากนาง แต่สามีเราก็พร่ำบอกเหมือนหลอกตัวเอง ว่าขอเวลาๆ แค่บล็อกเค้าไปวันเดียว ยังทรมานเหมือนจะตาย

พอเราพูดผลักไส เราก็เหมือนคนผิด เราดูใจร้ายกับเขา พอเราขอให้ตัดใจ เราก็เหมือนไปทำร้ายความรู้สึกเขา

เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ ค่ะ

เวลาเราขอให้เค้าตัดใจจากคนนั้น เขาก็ดูเจ็บปวด เวลาเราขอให้ตัดใจจากเรา แยกทางกัน เขาก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน

และไม่รู้ว่าทำไมเราถึงไม่หนีไปเลย แล้วปล่อยให้เขาจัดการปัญหาบ้าบอนี้คนเดียว ยอมรับค่ะว่ายังรัก คนอยู่ด้วยกันมาขนาดนี้ แต่ความรู้สึกเรามันตีกันไปหมด อยากเลิกก็อยาก ไม่อยากเลิกก็อยาก เราจัดการความคิดตัวเองไม่ได้เลยค่ะ