..

💔  The  Way  We  Were  💔
สุดทางรัก

..


..

Memories... .. .   .  
ความทรงจำร้างเลือนเยือนอีกหน

light the corners of my mind
ซอกกมลสะท้อนนิวรณ์ฉาย

Misty watercolor memories
ภาพสีน้ำมืดหมอกระลอกราย

Of the way we were
นั่นฤๅสายมรรคาเราฝ่าไป


Scattered pictures
รูปเก่าก่อนกระจายประปรายเห็น

Of the smiles we left behind
รอยยิ้มเช่นอดีตหล่นอยู่หนไหน

Smiles we gave to one another
สุขสรวลร่วมกันฤๅฉันใด

For the way we were
ทางละไมร่วมสองประคองเคย


Can it be that it was all so simple then
เป็นไปแสนสามัญเช่นนั้นหนา

Or has time rewritten every line?
เหลือเวลาลิขิตใหม่ให้เฉลย

If we had the chance to do it all again
ขอโอกาสแก้พลั้งสักครั้งเปรย

Tell me, would we? Could we?
แก้วตาเอยบอกมาหากว่ามี


Memories may be beautiful and yet
ความทรงจำหมดจดงดงามเหลือ

What's too painful to remember
รวดร้าวเมื่อก่อนกรายให้หน่ายหนี

We simply to choose to forget
อย่างง่ายเลือกลืมเลือนแชเชือนที

So it's the laughter
รื่นฤดีสุขสรวลใคร่ครวญแทน


we will remember
จะจดจำเรื่องเก่าแห่งเราสอง

Whenever we remember
เมื่อครั้งครองรักสมภิรมย์แสน

The way we were
คือวิถีเคยคู่อยู่เป็นแฟน

The way we were
เสียดายแม้นสุดทางรักจางจรฯ


..


..