เราคบกันมาตั้งแต่เรียนปวช. จนปัจจุบันเราสองคนก็เข้ามหาลัยทั้งคู่แล้ว เธอยอมเรียนปี 1 ใหม่ เพราะอยากมีอนาคตที่ดี ส่วนฉันอีก 1 ปีกว่า ๆ ก็จบแล้ว ใจฉันไม่เคยมีวันไหน ไม่คิดถึงเรื่องของเธอ หรืออนาคตของเราสองคน  คิดทุก ๆ วัน ว่าเราสองคนต้องอยู่ด้วยกัน ฉันตั้งใจเรียนให้จบตามเป้าหมาย เพื่อจะได้เก็บเงินสร้างฐานะกับเธอในอนาคต เพราะฐานะทางบ้านฉันในตอนนี้มันไม่ดี ฉันหวังอย่างนั้น แต่ฉันอาจจะทำได้ไม่ดีพอ อาจจะตั้งใจไม่มากพอ ที่จะทำให้เธอเห็นว่า "ฉันคู่ควร"  ใจฉันรู้สึกเหมือนเดิมตั้งแต่วันแรก ถึงแม้ตลอดเวลาที่คบกันมา เธอจะทำให้เจ็บช้ำใจบ้าง แต่เธอก็มีข้อดีหลาย ๆ อย่างที่ฉันเห็น  ฉันยังยืนยันคำเดิมว่า ใจฉันมันมีแค่เธอ แต่ตอนนี้ เธอบอกกับฉันว่า "ความรู้สึกของเธอมันบอกว่า ฉันอาจจะไม่ใช่" เธอกังวลว่าในอนาคต ฉัน จะทำให้ครอบครัวเราดีขึ้นได้ยังไง  คำพูดพวกนี้ ทำให้ฉันเริ่มมั่นใจอะไรหลาย ๆ อย่าง ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้น ถ้าเธอคิดแบบนี้ เธอไม่ผิดหรอกนะ มันเป็นสิทธิ์ของเธอ ที่ต้องเลือกสิ่งที่ดีให้กับอนาคต  ถ้าเธอเลือกทางนี้ คือทางที่เธอปล่อยฉันไว้ตรงนี้ แล้วเดินไปโดยไม่มีฉัน  ฉันก็ขอให้ชีวิตในอนาคตของเธอ มีแต่สิ่งดี ๆ เข้ามา สมหวังในทุก ๆ เรื่องที่เธอคิด  ฉันขอบคุณที่เข้ามาเป็นส่วนนึงในชีวิตฉัน ขอบคุณที่ผ่านอะไรด้วยกันมา หลาย ๆ อย่าง ไม่ว่าดี หรือร้าย และสุดท้ายขอบคุณตัวฉันเอง ที่ทนกับอะไรหลาย ๆ อย่าง ที่ทำให้เจ็บช้ำใจหลาย ๆ ครั้ง ขอบคุณที่ทนกับคำพูด ของผู้ชายคนนี้
#ความรู้สึกพิมหรือพูดยังไงก็ไม่หมด   #รัก