เรามาอยู่บ้านแฟนได้ประมาณ 7-8 เดือนแล้วค่ะ แต่เป็นบ้านที่เราอยู่กับแฟนเป็นของครอบครัวเก่าของแฟนค่ะ ( เพราะว่าพ่อแม่ของแฟนเลิกกัน ต่างคนต่างแต่งงานใหม่ )   แรกๆที่ไปอยู่ก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ  ใช้ชีวิตกับแฟนสองคน  บางครั้งแม่แฟนก็ใาหาที่บ้านบ้าง อาทิตย์ละ2-3ครั้ง บ้านของแม่แฟนอยู่อีกบ้านนึง ไกลจากบ้านเราประมาณ 10 กิโล แล้วปัญหามันก็เกิดเพราะการไปๆมาๆบ้านเรานี่แหละค่ะ


          แรกๆเราห็พอรู้นิสัยเค้าตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน คือทะเลาะกับแฟนเราต่อหน้าเรา ขึ้นขึ้นกู ด่าเสียๆหายๆ เพราะปัญหาแค่ลืมเอาข้าวหมาจากในตู้เย็นไปให้หมา จากนั้นเราเรียนรู้ว่าจะไม่มีปัญหากับแกเลยค่ะ สงบเสงี่ยม ไม่เถียง ไม่หือไม่อือ  เลยเกิดปัญหาแรกเพราะเราเรียนที่กทม. เวลาเสาร์อาทิตย์ถึงจะต่างจังหวัดมาหาแฟน พอวันเสาร์แกมาบ้าน บางที7-8โมงเรายังไม่ตื่น แกก็เปิดประตู้ห้องเรากับแฟนเข้าใาเลยนะคะ แล้วบ่นว่าเราไม่ตื่นมาทำงานบ้าน  คือเราพึ่งกลับมาเมื่อคืน 3-4ทุ่ม เราอยากพักบ้าง   ทั้งๆที่จริงๆเราเป็นคนรับหน้าที่ทำงานบ้านทุกอย่าง เพราะแฟนเราทำงานนอกบ้านเยอะแล้ว พอแกว่าเรามา เราก็ไม่อยากเถียงให้ทะเลาะกัน พยายามเข้าใจว่าแกไม่เห็นเราตอนทำ แกเลยบ่น ช่างมันๆๆ

        เพราะความอารมณ์เสียง่าย ด่าเก่ง เสียงดังของแก เราเลยไม่ยุ่งไม่สุงสิงด้วย  คุยบ้างตามโอกาศ แต่ไม่ให้ความสนิทสนมอะไร บางครั้งแฟนเราต้องไปทำงานต้องขอยืมรถยนต์แม่ใช้ คนเป็นแม่อ่ะเนาะ สำหรับลูกเราว่าแค่ยืมไม่น่ามีอะไร แต่แม่เก็บตังค่ะ ตามระยะทางเลย ไปไกลหน่อย 500-1,000บาท ไกล้ๆในจังหวัด 200-500บาท เรางงมาก เพราะที่บ้านเราไม่เป็นแบบนี้ แต่ก็ไม่กล้าพูดกับแฟน จนบางทีฉุกเฉินจริงๆขอยืมพาเราไปโรงพยาบาลแม่แกก็ขอคิดตังหน่อย 100-200 บาท เรื่องความงกคือแกงกมากๆ มีครั้งนึงแกโทรมาบอกเห็นซากกะเบือสวยดีจะซื้อไปให้ แต่ให้แฟนเราจ่ายตังค์เขาด้วยนะ เรางงตาแตก พูดไม่ออกเลยค่ะ


       มีเรื่องนึงที่เราไม่เข้าใจแม่แฟนเลยคือ แฟนพาเราไปเที่ยวห้าง กินอาการนอกบ้านบ้าง พอแม่แฟนรู้เขาจะถามว่าไปไหนมา แล้วก็จะพูดจาเหน็บแนม ว่าพาแต่คนอื่นไป (คือหมายถึงเรา) แต่ไม่ให้ตังค์แม่ใช้เลยนะ แฟนเราเงินเดือนตก 20,000บาท จ่ายทุกอย่างในบ้าน ไหนจะหนี้เก่าๆที่แฟนเก่าของแฟนทำไว้ เดือนๆนึงแทบไม่พอใช้ แต่แม่มีสามีใหม่ชีวิตเขาดีไปหมด มีรถ มีบ้านจัดสรร ไปห้าง กินหรูอยู่สบายกว่าลูกอีก เราไม่ได้ให้เขาไม่ให้นะคะ พอเดือนไหนเหลือ เขาก็ให้แม่บ้าง โบนัสออกก็ให้ พาไปเลี้ยง แต่แม่ไม่เคยคิดถึงตรงนี้บ้างเลย เอาแต่ว่าเหน็บแนม ว่ากระทบมาถึงเราด้วยซ้ำ


      ตลอดระยะเวลา 7-8 เดือนเราทนเขาทุกอย่างค่ะ ใช้ไปเฝ้าญาติ ใช้ไปช่วยขายของ ลองมือลองเท้าเขาตลอด แต่เขาก็เอาเราไปพูดกับครอบครัวว่าเราขี้เกียจอย่างงั้นอย่างงี้ กลัวเรามาเกาะลูกเขากินบ้างล่ะ บลาๆ จนล่าสุดเราไปได้ยินเองต่อหน้าเลย ยายของแฟนเราว่าเราว่าอย่าขี้เกียจให้มันมาก ทำงานทำการบ้าง ทั้งๆที่เขาไม่เคยมาบ้านเราเลยนะคะ ไม่เคยรู้ว่ากินอยู่ยังไง ขาดเหลือตรงไหน ชีวิตเราอยู่กันแค่สองคนมาโดยตลอด เรานึกได้ว่าคงเป็นเพราะแม่แฟนเอาไปบอกเขา เลยมาว่าต่อเราอีก พอได้ยินแบบนั้นเราก็เสียใจ ร้องไห้ เหมือนมันนกดดันไปหมด ทำดีทำให้ครอบครัวเขาทุกอย่าง แต่มาโดนใส่ร้ายลับหลัง พูดจาไม่ดีใส่ แฟนเราเห็นแบบนั้นก็ไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่กอดปลอบ เขาบอกว่าคบมากี่คนๆก็มีแต่ทะเลาะเรื่องแม่ เรื่องที่บ้าน ไม่มีใครดีพร้อมสำหรับแมม่ซักคน ไม่ใช่ว่าแฟนเราหัวอ่อนฟังแต่แม่นะคะ เถียงด้วยเหตุผลก็แล้ว หูทวนลมใส่ก็แล้ว แกก็เป็นแบบเดิม ใช้อารมณ์ตลอด

       จนบางครั้งเราแอบคิดว่าอยากเลิกกับแฟนจบปัญหาแม่แฟนไปเลย แต่มาคิดอีกทีก็รักและสงสารเขา ถ้าไม่มีเราอยู่เป็นเพื่อนเขาก็ไม่มีใคร วันๆก็เล่นเกมส์ระบายอารมณ์ แม่ที่ควรเป็นที่พึ่งก็เหมือนไม่ใช่ บ้านที่ควรเป็น comfort zone ก็เป็น เหมือนเขาตัวคนเดียวมาตลอด เราทิ้งเขาไม่ลงเพราะเขาไม่ผิดอะไร แต่เรามองปัญหาในอนาคตแล้วว่ามันต้องมีมากกว่านี้แน่ เราเคยชวนเขาไปอยู่บ้านเรานะคะ แต่เขาไม่ไป บ้านเราก็พอมีฐานะไม่ได้รวยไม่ได้จน อยากพาเขาออกมาจากที่ตรงนั้น สงสารตัวเองสงสารแฟนด้วย ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง อึดอัดใจ ท้อมากด้วยค่ะ TT


    ****     ใครมีปัญหาแบบเดียวกัน มาพูดคุยแลกเปลี่ยนกันได้นะ ขอบคุณมากๆที่เข้ามาอ่านกระทู้ของเรา ผิดพลาดตรงไหน ขอโททษด้วนะคะ    ****