ตอนนี้ผม ก็อยู่มหาลัยปี 2 เเล้ว เปิดเทอม 2 มาได้พักนึง แต่ความรู้สึก คือ ไม่อยากทำอะไรเลย ไม่อยากไปเรียน ไม่อยากอ่านหนังสือสอบตอนใกล้สอบ เบื่อบางอย่างที่เคยทำเเล้วมีความสุข (ตลอด 2 ปี จนถึงวันนี้ มีอารมณ์ที่ต่างออกไปเยอะมาก เครียด ร้องให้ หดหู่ ) แต่ ผมไม่ใช้คนที่มีนิสัยพวกนี้เลย เรียนดีมาตลอด เป็นลูกที่ดีมาตลอด ผมเป็นคนที่ทำความเข้าใจกับความรู้สึก ตัวเองตลอด เเต่ครั้งนี้กลับหาคำตอบไม่ได้ว่าตัวเองต้องการอะไร
(ที่ไม่คิดว่าตัวเอง ขี้เกียจหรือป่าว เพราะผมไม่ได้เป็นคนเเบบนั้น ผมไม่เคยคิดหนีความจริง)
ตลอด 1 เดือนที่ผ่านมา มีคำถามแปลกๆเกิดขึ้นมาในหัวเยอะมาก
1. เราเกิดมาทำไม
2. ยิ่งอายุมากขึ้นยิ่งมีเรื่องให้เครียด ให้ทุกข์มากขึ้น เราจะอยู่ไปทำไม
3. เราต้องการอะไรในชีวิตกันแน่
4. ถ้าเราไม่มีความสุขเราจะทำไปเพื่ออะไร
5. ถ้าวันนึงไม่มีพ่อกับแม่ ความสุขคืออะไร T T ความสุขเดียวของเรา
6. สิ่งที่น่าขยะแขยง เเละ น่ากลัวที่สุดคือ โลกใบนี้
คำถามที่เกิดมาพวกนี้มันไม่ใช้ความรู้สึก ที่ว่าเราจะฆ่าตัวตายนะเราไม่เคยคิดถึงมัน
เป็นครั้งเเรกที่ผมไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเอง เบื่อ อยากหนีไปให้ไกล
(ที่ไม่คิดว่าตัวเอง ขี้เกียจหรือป่าว เพราะผมไม่ได้เป็นคนเเบบนั้น ผมไม่เคยคิดหนีความจริง)
ตลอด 1 เดือนที่ผ่านมา มีคำถามแปลกๆเกิดขึ้นมาในหัวเยอะมาก
1. เราเกิดมาทำไม
2. ยิ่งอายุมากขึ้นยิ่งมีเรื่องให้เครียด ให้ทุกข์มากขึ้น เราจะอยู่ไปทำไม
3. เราต้องการอะไรในชีวิตกันแน่
4. ถ้าเราไม่มีความสุขเราจะทำไปเพื่ออะไร
5. ถ้าวันนึงไม่มีพ่อกับแม่ ความสุขคืออะไร T T ความสุขเดียวของเรา
6. สิ่งที่น่าขยะแขยง เเละ น่ากลัวที่สุดคือ โลกใบนี้
คำถามที่เกิดมาพวกนี้มันไม่ใช้ความรู้สึก ที่ว่าเราจะฆ่าตัวตายนะเราไม่เคยคิดถึงมัน