สิ่งของผ่านเวลา เรียกว่าเก่า
ผู้คนเราผ่านเวลา เรียกว่าแก่
ความคิดผ่านเวลาไป ใจเปลี่ยนแปร
มั่นคงแท้ผ่านเวลา คือความดี

   เวลาปอกลอกเปลือก แปลกประหลาด
ที่ตัดญาติขาดมิตรเขา ไม่เผาผี
กลับดวงตาเห็นธรรม เลิกย่ำยี
ผูกไมตรีพี่น้อง มองการณ์ไกล

   นั่นก็พี่นี่ก็เพื่อน เหมือนสนิท
สามสี่มิตรรู้จัก กันตอนไหน
ระยะทางพิสูจน์ม้า หากว่าไกล
วันเวลาพิสูจน์ใจ ใครปลอมปน

   เวลาปอกลอกเปลือก แปลกประหลาด
เห็นลิ้นไก่ตามคาด เขาหวังผล
เวลาโหดร้ายที่ พิสูจน์คน
เปลือยเปล่าจนตับไต เห็นไส้พุง

   สิ่งของผ่านเวลา เรียกว่าเก่า
ผู้ชายเราผ่านเวลา พากันยุ่ง
เรียกพี่ป้าน้าอา เรียกว่า  ลุง
เข้ามาสุงสิงแล้ว ไม่เลิกรา

                ............

  ขอขอบคุณน้ำใจพี่หนิง ท่านครูเคียงเดือน สมาชิกสุภาพสตรีห้องราชดำเนิน สำหรับผ้าลายทอทำมือสวยงามจากอุดรฯ ที่มอบให้เพื่อนสมาชิกในราชดำเนินครับ