กาลครั้งหนึ่งเมื่อไม่นานเท่าไร

นางฟ้าเข้ามาแสดงความเห็นเรื่องข้าวสารสามารถเก็บได้นานเป็นปี. และเก็บประมาณ 1-2ปี ก็ไม่เป็นไร

ถ้าข้าวใหม่เก็บค้างปีก็จะกลายเป็นข้าวเก่า   และเวลาขายปลีกก็จะได้ราคาดีกว่า เพราะหุงขึ้นหม้อกว่าข้าวใหม่

แต่สลิ่มไม่เชื่อ โดยอ้างว่า เคยเก็บข้าวสารเพียง3เดือนก็กลายเป็นแป้งไปแล้ว 5555

พอนางฟ้าขอหลักฐาน ก็อ้างว่า ข้าวถุงนั้นกลายเป็นแป้งจึงทิ้งไป เลยไม่มีหลักฐานมาอ้างอิงได้

จึงเป็นสาเหตุให้นางฟ้าต้องเก็บข้าวสารที่เป็นของขวัญปีใหม่จนถึงวันนี้. เพราะต้องการจะทดสอบว่า ข้าวสารจะเก็บได้นานแค่ไหน  

รู้แต่ว่า ผ่านมาร่วมปี. ข้าวสารถุงนี้ก็ยังไม่กลายเป็นแป้งสักที.  สงสัยจะเป็นข้าวศักดิ์สิทธิ์แน่ๆ. นางฟ้าจึงวางไว้ที่เดิมต่อไป

จากเหตุการณ์เรื่องข้าวสารเก็บได้ 3 เดือนเน่าครั้งนั้น  สลิ่มประกาศเลยว่า “ทางใครทางมัน”  ซึ่งนางฟ้าก็เห็นด้วย เพราะสลิ่มกระจอกๆแบบนี้. นางฟ้าไม่ขอเดินร่วมทางอยู่แล้ว

ที่ไหนได้.  พอนางฟ้าพูดถึงเรื่อง. สินค้าเกษตรไทยจะเอาเกรดดีส่งออก.  เป็นเรื่องทันที. เพราะสลิ่มที่ประกาศว่าทางใครทางมันรีบเข้ามาตอแยทันที โดยลืมสัญญาที่เคยประกาศฝ่ายเดียวมาก่อน. รีบเอารายการส่งออกข้าวหอมมะลิ 100% ชั้น2 มาเล่นทันที. โดยหารู้ไม่ว่า กำลังปล่อยไก่ตัวเบ้อเริ่ม

ครั้งนั้น กว่าที่นางฟ้าจะตอบข้อสงสัยเรื่องนี้.  นางฟ้าปล่อยให้สลิ่มรายดังกล่าวตามเกาะไปเรื่อยๆ โดยพยายามรักษาสัญญาที่ว่า. ทางใครทางมัน

มาสบโอกาสเฉลยเอาตอนที่สลิ่มอีกรายมาถามแทน.  จึงชี้แจงไปยังสลิ่มรายนั้นว่า เพราะอะไรถึงระบุว่าเป็นชั้น2. ไม่ใช่ชั้น 1 ทั้งๆที่เป็นเกรดที่คัดดีที่สุดแล้ว (ท่านใดไม่รู้ หรือสนใจ ถามมาได้)

แผลแรกยังไม่หายดี. มาเจอแผลที่สองลงไป เลยทำให้คลั่งนางฟ้าจนถึงวันนี้ 5555. และเป็นสาเหตุที่ทำไมนางฟ้าถึงไม่ไปตอบในกระทู้สลิ่มรายนั้นสักที. ทั้งๆที่เห็นการปล่อยไก่มาหลายรอบแล้ว. (มีอยู่ครั้งเดียวเมื่อไม่นานมานี้ที่ไปตอบเรื่องอ้อยที่ปล่อยไก่อีกที.).

มีคนกล่าวไว้ว่า เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือ....   นางฟ้าเลยขอเป็นคนที่เจ็บแล้วจำดีกว่านะฮ้า