Girl (Lukas Dhont, 2018) คะแนน A
"หนังทำให้เราเข้าใจคนข้ามเพศได้ละมุนลุ่มลึก" Girl เป็นภาพยนตร์จากประเทศเบลเยี่ยม บอกเล่าเรื่องราวของคนข้ามเพศ (Transgender) ได้ชวนละมุนละไม และเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวาที่แสนเจ็บปวด พร้อมกันนี้ยังแสดงอารมณ์ให้เราร่วมคล้อยตามไปกับการเติบโตก้าวผ่านพ้นวัย 'ลาฮา (วิคเตอร์ โพลสเตอร์)' เด็กสาวข้ามเพศวัย 15 ปี ที่พยายามพาตัวเองหลุดพ้นไปจากความเป็นชาย ไม่ว่าจะเป็นการกินยาเพื่อเพิ่มฮอร์โมนร่างกาย หรือการเตรียมตัวเตรียมใจเข้ารับผ่าตัดแปลงเพศ ประกอบกับความใฝ่ฝันที่อยากจะเป็นนักเต้นบัลเลต์ และต้องเรียนในโรงเรียนสอนเต้นระดับชั้นนำของประเทศ ที่มีการฝึกซ้อมสุดโหด ยิ่งไปกว่านั้น ยังต้องปรับตัวเข้ากับเพื่อน ๆ ในโรงเรียน แต่ส่วนหนึ่งของหนังไม่ได้ใจร้ายตัวละครตัวนี้เกินไป เพราะ ลาฮา มีพ่อที่ดีมากและใส่ใจดูแลยอมรับในตัวเธอ พร้อมที่จะเอามือโอบอุ้มประคองชีวิตลูกสาวคนนี้อยู่เสมอ
Girl จึงพาเราสัมผัสชุดความคิดของคนข้ามเพศในช่วงวัยรุ่น และเรียนรู้ถึงพฤติกรรมต่าง ๆ ในเชิงลึก รวมทั้งพาเราไปสำรวจจิตใจของตัวละครได้อย่างละเมียดละไม สะเทือนอารมณ์ได้บาดลึกกินใจ พร้อมทั้งเอาใจช่วยให้ตัวละครก้าวข้ามพ้นเพศสภาพและกลายเป็นผู้หญิงได้อย่างสมบูรณ์ บทภาพยนตร์และวิธีกำกับของ 'ลูคัส ดอนต์' ทำให้เรามีส่วนร่วมไปกับตัวละคร ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้เป็นคนข้ามเพศ แต่เรากลับรู้สึกอยากให้ตัวละคร 'ลาฮา' กลายเป็นผู้หญิงให้ได้ ความเห็นอกเห็นใจที่เรามีต่อตัวละครตัวนี้จึงมีส่วนสำคัญต่อพล็อตเรื่อง และตัวหนังเองทำให้เรารู้สึกเห็นอกเห็นใจตัวละครแบบไม่ได้ยัดเยียด ความเป็นธรรมชาติผสมความเรียบง่ายต่าง ๆ ในหนัง ทำให้เรารู้สึกอยากจะเข้าไปปลอบโยนตัวละครจริง ๆ แน่นอนว่า เมื่อหนังจบลงเราได้เรียนรู้และเข้าใจโลกมากขึ้นในมุมมองเรื่องเพศ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ส่วนสำคัญนอกจากบทภาพยนตร์และงานกำกับ การแสดงของ 'วิคเตอร์ โพลสเตอร์' ได้ถ่ายทอดตัวละคร ลาฮา ออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม และเต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ สะท้อนอารมณ์ความนึกคิดผ่านสีหน้า แววตา ท่าทาง ที่แสดงไม่เยอะ แต่รับรู้ได้จากความรู้สึกข้างใน ทุกสิ่งอย่างในหนังจึงออกมาสมบูรณ์แบบ และทำให้เราเชื่อตัวละครตัวนี้อย่างสนิทใจในความเป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในโลก กำลังเผชิญหน้ากับใจตัวเองและคนรอบข้าง จนทำให้เราที่เป็นคนดูรู้สึกเจ็บปวดตามตัวละครตัวนี้อย่างถึงที่สุด นอกจากนี้ หนังยังสอดแทรกความทนทุกข์ทรมานของการฝึกซ้อมบัลเลต์ ที่ต้องแลกมาด้วยหยาดเหงื่อบาดแผลที่เราก็รู้สึกเจ็บตาม
ท้ายสุด Girl เป็นภาพยนตร์ดราม่ายอดเยี่ยมที่สุดเรื่องหนึ่ง และควรค่าแก่การชื่นชมทั้งงานแสดง บทภาพยนตร์ งานกำกับ งานภาพ ดนตรีประกอบ ลำดับเรื่องราว มวลรวมทั้งหมดของหนังได้สร้างตัวละครที่เป็นมนุษย์จับต้องได้ และให้เราสัมผัสหัวจิตหัวใจที่อ่อนไหวแสนเจ็บปวดของหญิงข้ามเพศ กระบวนการแปลงเพศที่ต้องใช้ระยะเวลาจนสร้างรอยแผลที่เจ็บซ้ำภายในจิตใจ การฝึกซ้อมบัลเลต์ที่หนักเกินตัวจนสร้างรอยแผลให้กับร่างกาย ทุกสิ่งอย่างประกอบสร้างให้เราเชื่อและทนทุกข์ไปพร้อมตัวละคร อย่างไรก็ตาม หนังค่อนข้างเนิบช้าตามสไตล์หนังยุโรป ถ้าใครไม่คุ้นชินอาจจะทำให้รู้สึกง่วงนอนได้อยู่เหมือนกัน...
ขอให้มีความสุขกับการรับชมภาพยนตร์ครับ
ตัวอย่าง
ติดตามรีวิวภาพยนตร์ได้ที่
Page:
https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog:
http://moviesdelightclub.blogspot.com/ 
Review: Girl (Lukas Dhont, 2018) รีวิวโดย Form Corleone
"หนังทำให้เราเข้าใจคนข้ามเพศได้ละมุนลุ่มลึก" Girl เป็นภาพยนตร์จากประเทศเบลเยี่ยม บอกเล่าเรื่องราวของคนข้ามเพศ (Transgender) ได้ชวนละมุนละไม และเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวาที่แสนเจ็บปวด พร้อมกันนี้ยังแสดงอารมณ์ให้เราร่วมคล้อยตามไปกับการเติบโตก้าวผ่านพ้นวัย 'ลาฮา (วิคเตอร์ โพลสเตอร์)' เด็กสาวข้ามเพศวัย 15 ปี ที่พยายามพาตัวเองหลุดพ้นไปจากความเป็นชาย ไม่ว่าจะเป็นการกินยาเพื่อเพิ่มฮอร์โมนร่างกาย หรือการเตรียมตัวเตรียมใจเข้ารับผ่าตัดแปลงเพศ ประกอบกับความใฝ่ฝันที่อยากจะเป็นนักเต้นบัลเลต์ และต้องเรียนในโรงเรียนสอนเต้นระดับชั้นนำของประเทศ ที่มีการฝึกซ้อมสุดโหด ยิ่งไปกว่านั้น ยังต้องปรับตัวเข้ากับเพื่อน ๆ ในโรงเรียน แต่ส่วนหนึ่งของหนังไม่ได้ใจร้ายตัวละครตัวนี้เกินไป เพราะ ลาฮา มีพ่อที่ดีมากและใส่ใจดูแลยอมรับในตัวเธอ พร้อมที่จะเอามือโอบอุ้มประคองชีวิตลูกสาวคนนี้อยู่เสมอ
Girl จึงพาเราสัมผัสชุดความคิดของคนข้ามเพศในช่วงวัยรุ่น และเรียนรู้ถึงพฤติกรรมต่าง ๆ ในเชิงลึก รวมทั้งพาเราไปสำรวจจิตใจของตัวละครได้อย่างละเมียดละไม สะเทือนอารมณ์ได้บาดลึกกินใจ พร้อมทั้งเอาใจช่วยให้ตัวละครก้าวข้ามพ้นเพศสภาพและกลายเป็นผู้หญิงได้อย่างสมบูรณ์ บทภาพยนตร์และวิธีกำกับของ 'ลูคัส ดอนต์' ทำให้เรามีส่วนร่วมไปกับตัวละคร ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้เป็นคนข้ามเพศ แต่เรากลับรู้สึกอยากให้ตัวละคร 'ลาฮา' กลายเป็นผู้หญิงให้ได้ ความเห็นอกเห็นใจที่เรามีต่อตัวละครตัวนี้จึงมีส่วนสำคัญต่อพล็อตเรื่อง และตัวหนังเองทำให้เรารู้สึกเห็นอกเห็นใจตัวละครแบบไม่ได้ยัดเยียด ความเป็นธรรมชาติผสมความเรียบง่ายต่าง ๆ ในหนัง ทำให้เรารู้สึกอยากจะเข้าไปปลอบโยนตัวละครจริง ๆ แน่นอนว่า เมื่อหนังจบลงเราได้เรียนรู้และเข้าใจโลกมากขึ้นในมุมมองเรื่องเพศ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ส่วนสำคัญนอกจากบทภาพยนตร์และงานกำกับ การแสดงของ 'วิคเตอร์ โพลสเตอร์' ได้ถ่ายทอดตัวละคร ลาฮา ออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม และเต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ สะท้อนอารมณ์ความนึกคิดผ่านสีหน้า แววตา ท่าทาง ที่แสดงไม่เยอะ แต่รับรู้ได้จากความรู้สึกข้างใน ทุกสิ่งอย่างในหนังจึงออกมาสมบูรณ์แบบ และทำให้เราเชื่อตัวละครตัวนี้อย่างสนิทใจในความเป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในโลก กำลังเผชิญหน้ากับใจตัวเองและคนรอบข้าง จนทำให้เราที่เป็นคนดูรู้สึกเจ็บปวดตามตัวละครตัวนี้อย่างถึงที่สุด นอกจากนี้ หนังยังสอดแทรกความทนทุกข์ทรมานของการฝึกซ้อมบัลเลต์ ที่ต้องแลกมาด้วยหยาดเหงื่อบาดแผลที่เราก็รู้สึกเจ็บตาม
ท้ายสุด Girl เป็นภาพยนตร์ดราม่ายอดเยี่ยมที่สุดเรื่องหนึ่ง และควรค่าแก่การชื่นชมทั้งงานแสดง บทภาพยนตร์ งานกำกับ งานภาพ ดนตรีประกอบ ลำดับเรื่องราว มวลรวมทั้งหมดของหนังได้สร้างตัวละครที่เป็นมนุษย์จับต้องได้ และให้เราสัมผัสหัวจิตหัวใจที่อ่อนไหวแสนเจ็บปวดของหญิงข้ามเพศ กระบวนการแปลงเพศที่ต้องใช้ระยะเวลาจนสร้างรอยแผลที่เจ็บซ้ำภายในจิตใจ การฝึกซ้อมบัลเลต์ที่หนักเกินตัวจนสร้างรอยแผลให้กับร่างกาย ทุกสิ่งอย่างประกอบสร้างให้เราเชื่อและทนทุกข์ไปพร้อมตัวละคร อย่างไรก็ตาม หนังค่อนข้างเนิบช้าตามสไตล์หนังยุโรป ถ้าใครไม่คุ้นชินอาจจะทำให้รู้สึกง่วงนอนได้อยู่เหมือนกัน...
ขอให้มีความสุขกับการรับชมภาพยนตร์ครับ
ตัวอย่าง
ติดตามรีวิวภาพยนตร์ได้ที่
Page: https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog: http://moviesdelightclub.blogspot.com/