ผมมีปัญหาที่ไม่สะบายใจมากๆเรื่องหนึ่งที่เกิดจากความคิดที่ไม่กลั่นกรองของผมเอง คือผมปลอมลายเซ็นครูท่านนึงที่สอนวิชาชีวะ แต่ปลอมแค่งานเดียวนะครับ เหตุที่ปลอมลายเซ็นเพราะลายเซ็น แต่ละลายเซ็นมันมีคะแนนแล้วเมื่อวันศุกร์ที่แล้วครูท่านนี้เรียกตรวจสมุด ซึ่งงานที่ผมทำการปลอมลายเซ็นมีลอยตรวจจากครูท่านนั้น แต่ไม่ได้ลายเซ็นผม ณ ตอนนั้นเลยคิดว่า ปลอมไปก็ไม่เห็นไปไร ก็เราส่งจริง แต่ครูดันไม่ให้ลายเซ็นเรา แล้วที่นี่วันนี้เหมือนครูเก็บสมุดผมไว้แล้วฝากเพื่อนมาบอกว่าให้ไปพบครูวันพรุ่งนี้ ซึ่งผมก็คาดว่าครูน่าจะจับได้ ตอนนี้ผมกังวลและรู้สึกผิดมากครับ ตอนนี้ที่ผมคิดคือ ต่อให้ลายเซ็นนั้นเป็นสิ่งที่ผมควรจะได้ แต่ผมก็ไม่มีสิทธิ์ไปเซ็นเองอยู่ดี แล้วผมก็รู้สึกผิดมากจริงๆ แต่ด้วยที่ว่าครูคนนี้ค่อนข้างจะมีอัตราเยอะมาก ผมคิดว่าครูท่านนี้น่าจะไม่สนใจต่อให้ผมจะมีเหตุผลหรือว่ารู้สึกผิดแค่ไหน ผมกลัวท่านไม่ให้อภัยผมแล้วเรื่องมันจะบานปลายไปกันใหญ่ กลัวว่าท่านจะเอาเรื่องนี้ไปเล่าต่างๆนาๆ คือผมก็พยายามทำดีกับทุกคนกับครูทุกคนมาตลอดผมไม่เคยก้าวร้าวกับครูท่านไหนเลย แต่ผมเรียนไม่เก่งมากๆ ด้วยที่ว่าผมไปแข่งกีฬาบ่อยก็จะขาดเรียนบ่อยครูบางท่านเลยมองว่าผมเหลวไหล ครูท่านนี้ก็เป็นหนึ่งในครูที่มองว่าผมเหลวไหล ผมยอมรับว่าครั้งนี้ผมพลาดและผิดเองจริงๆที่ทำอย่างนั้นไป แต่ผมอยากให้ครูท่านนี้เข้าใจว่าผมรู้สึกผิดจริงๆ ผมควรทำยังไงดีครับ ควรจะบอกครูเขาว่าอะไรให้ครูเขาฟังผม ผมกังวลมากเลยครับตอนนี้
สุดท้ายนี้ผมอยากบอกจริงๆครับว่าตอนนี้ผมกังวลใจมากและสำนึกผิดมากครับ ผมพร้อมจะโดนทำโทษ พร้อมจะยอมคัดงานได้เป็น10ๆจบ ผมแค่อยากให้ครูเค้าให้โอกาศผม แล้วเวลาผมพูดต่อหน้ากับครูคนนี้หน้าผมจะดูตึงๆ แบบผมทำหน้าตาไม่ถูก ไม่กล้ายิ้ม เพราะเคยยิ้มแล้วครูเค้าด่าว่ายิ้มอะไร แล้วก็เหมือนประจานผมในห้องพักครูเหมือนผมไม่มีมารยาท ประจานอาจจะแรงไป เหมือนว่าครูเขาตะโกนดังๆว่า ดูนักเรียนคนนี้สิ่บลาๆๆ
แต่ผมไม่โกรธครูเลยครับผมเข้าใจว่าครูท่านนี้นิสัยประมาณนี้เพราะท่านใจดีและน่ารักในห้องเรียน แต่ท่านเข้มงวดมากเรื่องส่งงาน แล้วทีนี้พอไม่กล้ายิ้มผมก็ทำได้แต่หน้านิ่งๆ ผมกลัวครูเค้าคิดว่าผมต่อต้านหรือไม่พอใจหรือครูเค้าจะรู้สึกว่าผมเป็นเด็กก้าวร้าวรึเปล่าด้วยหน้าตาผมดูเป็นเด็กไม่ดี
ขอคำแนะนำหน่อยนะครับ แต่ถ้าใครรู้สึกขัดใจอยากด่าอยากดุอยากว่าผม ขออย่าแรงมากนะครับ ผมกังวลใจมากจริงๆตอนนี้จิตใจค่อยข้างแย่ครับ ผมอยู่ห้องเช่าคนเดียวด้วยเลยไม่มีใครที่ผมจะปรึกษาได้ ผมอายุ17ครับ กำลังอยู่ในวัยหัวเลี้ยวหัวต่อเลย ผมเลยกลัวครูเขาจะคิดว่าผมก้าวร้าวรึเปล่าด้วยเด็กวัยนี้มักชอบต่อต้านผู้ใหญ่
อยากได้คำแนะนำจากผู้ใหญ่ครับ ผมทุกข์ใจจริงๆครับ
สุดท้ายนี้ผมอยากบอกจริงๆครับว่าตอนนี้ผมกังวลใจมากและสำนึกผิดมากครับ ผมพร้อมจะโดนทำโทษ พร้อมจะยอมคัดงานได้เป็น10ๆจบ ผมแค่อยากให้ครูเค้าให้โอกาศผม แล้วเวลาผมพูดต่อหน้ากับครูคนนี้หน้าผมจะดูตึงๆ แบบผมทำหน้าตาไม่ถูก ไม่กล้ายิ้ม เพราะเคยยิ้มแล้วครูเค้าด่าว่ายิ้มอะไร แล้วก็เหมือนประจานผมในห้องพักครูเหมือนผมไม่มีมารยาท ประจานอาจจะแรงไป เหมือนว่าครูเขาตะโกนดังๆว่า ดูนักเรียนคนนี้สิ่บลาๆๆ
แต่ผมไม่โกรธครูเลยครับผมเข้าใจว่าครูท่านนี้นิสัยประมาณนี้เพราะท่านใจดีและน่ารักในห้องเรียน แต่ท่านเข้มงวดมากเรื่องส่งงาน แล้วทีนี้พอไม่กล้ายิ้มผมก็ทำได้แต่หน้านิ่งๆ ผมกลัวครูเค้าคิดว่าผมต่อต้านหรือไม่พอใจหรือครูเค้าจะรู้สึกว่าผมเป็นเด็กก้าวร้าวรึเปล่าด้วยหน้าตาผมดูเป็นเด็กไม่ดี
ขอคำแนะนำหน่อยนะครับ แต่ถ้าใครรู้สึกขัดใจอยากด่าอยากดุอยากว่าผม ขออย่าแรงมากนะครับ ผมกังวลใจมากจริงๆตอนนี้จิตใจค่อยข้างแย่ครับ ผมอยู่ห้องเช่าคนเดียวด้วยเลยไม่มีใครที่ผมจะปรึกษาได้ ผมอายุ17ครับ กำลังอยู่ในวัยหัวเลี้ยวหัวต่อเลย ผมเลยกลัวครูเขาจะคิดว่าผมก้าวร้าวรึเปล่าด้วยเด็กวัยนี้มักชอบต่อต้านผู้ใหญ่