คือต้องบอกก่อนเลยว่าผมเคยเป็นพุทธ(ตามครอบครัว)มาก่อน แต่มีจุดเปลี่ยนคือ ช่วงม.2พ่อผมให้ไปเรียนพิเศษกับอาจารย์ท่านหนึ่งที่เป็นคริสต์(โปรแตสแตนท์) เวลาพักเบรกตอนเรียนบางทีอาจารย์เค้าก็เล่าเรื่องเกี่ยวกับศาสนาให้ผมฟัง และบางครั้งก็เอาปรัชญาในพระคัมภีร์มาให้ดู ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจครับ แต่หลังจากเข้าสู่ช่วงเทอม2ที่ไม่ได้เรียนกับอาจารย์แล้ว ผมนึกถึงสิ่งที่อาจารย์เล่าต่างๆนาๆ จึงลองศึกษาดู และค้นพบว่าปรัชญาหลายๆอย่างมันจริงและไม่ย้อนแย้งครับ และรู้สึกว่า ถ้าเกิดผมมานับถือคริสต์ ผมอาจจะมีความสุขกว่าตอนเป็นพุทธก็ได้
ผมขอพูดตรงๆเลยแล้วกันครับ ถ้าข้อความนี้ทำให้ใครเดือดร้อนต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าเลยครับ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผมรู้สึกว่าตอนที่ผมเป็นพุทธเวลาจะทำอะไรก็ผิดบาปไปหมดเลยครับ เช่น เวลาที่คุยกับพ่อแม่ บางเรื่องที่พ่อแม่บอกมันไม่จริง ผมแย้งด้วยเหตุผล ก็โดนหาว่าบาป เถียง อกตัญญู หรือเวลายุงเข้าบ้าน จะตบก็ไม่ได้
หรือเวลาไปเที่ยวกับเพื่อน ไปติวหนังสือกับเพื่อน ก็โดนติฉินนินทาจากเครือญาติว่าดีแต่ไปที่ๆอโคจร ก็ตามที่พูดเลยครับ บางข้อความค่อนข้างไร้สาระ ขอโทษด้วยครับ ผมได้คุยกับพ่อแม่ในเรื่องนี้แล้ว
พ่อแม่ไม่ต่อต้าน แต่อยากให้ถึงเวลาโตก่อนค่อยไปเปลี่ยน อันนี้ผมก็โอเคครับ ผมได้แชทคุยกับอาจารย์คนนั้นบ่อยๆ เรื่องศาสนาเป็นหลัก และการปฏิบัติตัวที่ถูกต้องในคริสตศาสนา ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี แต่ติดตรงที่ จากตอนที่ผมศึกษาศาสนาคริสต์แรกๆจนมาถึงตอนนี้ก็เป็นปีกว่าๆแล้ว แต่ผมยังไม่เคยไปโบสถ์เลยครับ เพราะแถวบ้านมีแต่โบสถ์คาทอลิก แต่ผมเลือกที่จะนับถือโปรแตสแตนท์ครับ วันนี้เพื่อนที่เป็นคริสต์ก็แนะนำให้ผมพาพ่อแม่ไปโบสถ์เหมือนกัน แต่ผมหาโบสถ์แถวบ้านไม่เจอเลยครับ แนะนำหน่อยครับ
ปล.ผมอยู่ที่ตลิ่งชันครับ แถวๆซอยสวนผัก

ขอบคุณครับ