สวัสดีเพื่อนๆทุกท่านที่ที่อ่านโพสต์นี้อยู่  ตัวผม นี้เป็นเรื่องราวที่ผมเจอมากับตัว ผู้ที่ศรัทธาแรงกล้า ในความเป็นคริสต์ ตัวผมเป็น ออร์โธดอกซ์ ผู้ปฏิบัติตามวิถีเก่าแก่ ก่อนหน้าที่ผมจะ ย้ายมาทำงานแถวสมุทรปราการ

ผมเคยเป็นชาวเรือส่งสินค้าข้ามประเทศ บนเรือลำนั้นมีคนจากหลายชาติหลายศาสนา แต่เราอยู่ด้วยกันแบบมีความสุข เรามีห้องให้ผู้นับถือพระเจ้าของแต่ละคน ซึ่งบนเรือ มีผมและเพื่อนชาวฟิลิปปินส์อีกหนึ่งคนที่เป็นออธ์โธดอกซ์ ส่วนที่เหลือจะเป็น โปรแตสแตนท์และคาทอลิกซะส่วนใหญ่ มีมุสลิมอีก4คน พุทธอีกหนึ่ง ชาวคริสต์เราทั้ง3นิกาย เราใช้ห้องเดียวกันในการสวดภาวนา หรือทำกิจกรรมทางศาสนา ซึ่งเราก็ไม่เคยมีปัญหากันถึงแนวทางจะต่างกัน แต่เมือไม่นานมานี้ผมได้มีปัญหาด้าน สุขภาพผมเลยเลือกที่จะลาออก เพื่อรักษาตัวเอง จะทำให้คนรู้จักแนะนำงาน งานหนึ่งในจังหวัดสมุทรปราการให้ผมจึงไปสมัครงานนั้น และได้งานไป ด้วยความที่เป็นที่ที่ผมไม่รู้จักใครเลยไม่มีเพื่อน และด้วยความที่ผมไม่ได้สวดภาวนามาแล้วเกือบสองเดือน ผมจึงเข้าอินเตอร์เน็ตและค้นหา ศาสนาจักร วิหาร หรือโบสถ์ ที่ไหนก็ตามที่ผมคิดว่าเป็นบ้านของพระองค์ จนๆด้ไปเจอกับ ศาสนาจักร 2แห่ง ผมจึงตัดสินใจเรียกรถไป แห่งแรกพอผมไปถึงด้วยความเป็นวันเสาร์ จึงปิด (วันอาทิตย์ผมต้องเดินทางไปต่างจังหวัดจึงเลือกที่จะสวดวันเสาร์) ผมจึงได้ เรียกรถและเดินทางไปอีกแห่งซึ่งอยู่ใกล้กัน พอไปถึงด้วยความมุดไม่ตรง ผมจึงได้เดินหา และถามชาวบ้านในพื่นที่อยู่ 2-3คน ซึ่งไม่มีใครรู้ว่า คริสต์จักรนั้นอยู่ตรงไหน ผมจึงเหลือกที่จะกลับ ระหว่างผมกำลังเดินไปวินมอเตอร์ไซค์ ใกล้เคียง สายตาผมก็เหลือบไปเห็นป้ายที่บอกว่าผมเดินทางมาถึงบ้านของพระองค์แล้ว ผมจึงเลือกที่จะเดินเข้าไป ระหว่างนั้นมีวัยรุ่นชายและหญิง นั่งทำอะไรซักอย่างอยู่ในทันใดนั้น วัยรุ่นชาย (น่าจะชาวเมียนมาร์) เดินออกมาด้วยสีหน้าไม่ค่อยต้อนรับเท่าไหร่ ผมเลยถามออกไปว่า

ผม:สาธุคุณอยู่ไหม

วัยรุ่น: ไม่มี

ผมก็งงๆ เลยถามออกไปอีก

ผม: มีห้องหรือพื่นที่ให้สวดไหม

วัยรุ่น: ไม่มี ไม่มีอะไรทั้งนั้น 

ผม:นี้ไม่ใช้บ้านของพระองค์หรอ

วัยรุ่น:พึ่งมาอยู่ไม่รู้ ๆ แล้วก็ปิดประตูรั่วใส่ผม 

ผมได้แต่คิดในใจว่าไม่เป็นไร กลับก็ได้จึงเดินไปหาวินใกล้ๆแล้วเรียกกลับห้อง 

ที่ผมออกมาโพสผมไม่ได้ต้องการโจมตีหรืออะไรทั้งนั้นแต่ผมแค่สองสัยว่า ทั้งๆที่เราเป็นลูกของพระองค์เหมือนกัน ทำไหมเราถึงไม่ตินรับกัน