อยู่มาวันหนึ่ง บุญทรงก็เปิดปากขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยว่า

          “จำได้แม่น...ในเช้าวันนั้นผมได้รับสายของท่านฯ ...ท่านฯ บอกกับผมว่า พี่คะรอหนูแป๊บใกล้ถึงแล้วค่ะ"

          แต่แล้วบุญทรงก็ถูกปล่อยให้รอเก้อที่หน้าศาล

          แต่ก่อนหน้าบุญทรงเล่าว่า “พวกเขายืนยันหนักแน่นว่าเรารอดแน่ และท่านฯ มาแน่นอน ไม่งั้นจะเห็นท่านขึ้นศาลทุกนัดหรือ?” ...โกหกบุญทรงจนถึงวันสุดท้ายและนาทีสุดท้าย

          เวลานี้บุญทรงถูกทิ้ง คนอื่นๆ ในคดีนี้ก็ถูกทิ้งเช่นกัน ส่วน “ผู้บงการ” สบายไป ไร้โรคาพยาธิ

          บุญทรงเจอคำพิพากษาติดคุก 42 ปี รออุทธรณ์ด้วยใจระทึก ร่างกายผ่ายผอม สุขภาพไม่ดี แต่ในใจยังคงนึกถึงวันนั้นเสมอ

          วันสุดท้ายที่รับสายอยู่หน้าศาล “พี่คะรอหนูแป๊บ ใกล้ถึงแล้วค่ะ”

          ถึงไหนไม่รู้ ที่รู้ๆ คือ ถึงแน่ แต่ที่ชายแดนเขมร ตรงช่องทางธรรมชาติ

http://www.komchadluek.net/news/scoop/359421#.XEHQVlKncBg.facebook




ไม่อยากจะเชื่อว่าคนอย่างคุณจะหน้ามืดตามัว   เห็นกงจักรเป็นดอกบัว   ได้ถึงขนาดนี้       อนาคตไม่มีใครรู้ก็จริงอยู่      แต่เราก็สามารถเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองได้


ถ้าสิ่งที่ดีที่สุดของคุณ    มันมีปลายทางเช่นเดียวกับบุญทรง   ก็เดินเข้าไปเลยครับ      



.....ก็อยากจะดังมันจึงต้องไปในเมื่อใจ มันเอาซะอย่าง    ยอมทำทุกทาง ตะเกียกตะกาย
ฮึม ฮึม ฮึม ตะเกียกตะกาย