เราเป็นคนที่ไม่ได้ขำง่าย ขำพร่ำเพรื่อนะคะ
แต่มันจะมีบางครั้งที่ไปเจอเรื่องตลก แล้วเราขำจริงๆ ส่วนมากจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนรอบตัวค่ะ เวลาเค้าทำอะไรที่เราขำ เช่น เพื่อนเล่าเรื่องตลกแล้วเราคิดภาพตาม อะไรทำนองนี้ค่ะ เวลาขำคือเราจะขำมากจนปวดท้อง ปวดกราม น้ำตาไหล ขำจนไม่มีเสียงอะค่ะ แล้วเราก็จะหยุดไม่ได้ค่ะ หายใจไม่ทัน คือในหัวเราจะวนคิดแต่เรื่องนั้นซ้ำๆจริงๆนะคะ มันเป็นการหัวเราะที่เข้าขั้นทรมานแล้วค่ะ ถ้าเราจะหยุดให้ได้คือเราต้องบอกให้เพื่อนหยุด ห้ามพูดอะไรให้เรากลับไปคิดเรื่องนั้นเด็ดขาด เพราะถ้าคิดเราก็จะขำ เราต้องรวบรวมสติมากๆจริงๆค่ะ ถึงจะหยุดได้ มีใครเป็นแบบนี้มั้ยคะ มันอันตรายมั้ยคะ มันเป็นโรคจิตชนิดนึงรึเปล่า  TT