เราคบกับแฟนมาได้สัก 4 ปี ตอนแรกเราไม่ยอมให้แฟนเรามีอะไรด้วย แต่พอไปนานๆเราเริ่ม รักเค้า และใจอ่อนให้เค้า คิดว่าเค้าต้องมีเราแค่คนเดียว ต่อมาแฟนขอไปตีหรี่ เราแอบน้อยใจมาก ว่าเราคงจะไม่ดีแน่ๆ เค้าถึงอยากไปตีหรี่ เวลาเห็นสาวๆ สวยๆ ระดับพริตตี้ เค้าก้อบอกว่าอยากจะเอา อยากลั้นลา อยากเที่ยวบ้าง เราคิดว่าแล้วความรู้สึกเราหล่ะ ไม่แคร์บ้างเลยหรอ ไม่เคยรักกันเลยงั้นสิ เค้าจึงขอเราไปตีหรี่ เราคิดว่าเรารับได้ และคิดว่าเค้าคงไม่ไปหรอก จึงอนุญาตไป สรุปเค้าไปจิงๆ เราพยายามยอมรับ พยายามทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น มันไม่ไหวจิงๆ แฟนเราไปมีอะไรกับคนอื่น นึกภาพตอนเค้านอนกับเรา แต่เปลี่ยนเป็นผู้หญิงอื่น แล้วรับไม่ได้ อ้างว่าแค่นอกกาย ไม่ได้นอกใจ เรารับไม่ได้จิงๆ คืนนั้นร้องไห้อยู่นานจนตาบวม ไม่นอนร่วมเตียงกับเค้าเลย เราออกมานอนโซฟา เราพยายามหลอกตัวเองนะ ว่าคงไม่ได้ไปหรอกมั๊ง แต่ถามแล้วถามซ้ำหลายรอบมากๆ ว่าไปมาจิงๆ ไหม เค้าตอบเหมืนเดิมทุกครั้งว่าเค้าไปจริงๆ น้ำตาก็ไหลแทบไม่หยุด มันนึกน้อยใจ เสียใจ เสียความรู้สึกแบบสุดๆ ถึงตอนเช้า เราเลยลุกมาทำกับข้าวและขอให้เค้าพามาส่งที่บ้าน เราพยายามอยากได้รับรู้ความรู้สึกผิดจากคนๆ นี้ บ้างซักเล็กน้อย แต่ก็ไม่มีเลย และตอนขับมาส่งบ้านยังบอกอีกว่า อยากกลับไปเมื่อไหร่ให้บอก ส่วนตัวแล้วรับไม่ได้จิงๆ เลยขอเลิกกับเค้า เค้าบอกจะเลิกทำไม เรื่องแค่นี้เอง เราคิดว่ามันไม้แค่นี้เลยสำหรับเรามันเรื่องใหญ่มาก ทุกวันนี้เราก็ยอมให้ตั้ม ไม่ใช่ไม่ยอม แต่ทำไมต้องไปนอนกับคนอื่นด้วย ไม่อยากใช้ร่วมกับใคร เค้าคงคิดว่าเรารักเค้ามาก ถึงสามารถทำอย่างไรกับเราก็ได้ เราคงไม่ไปจากเค้าหรอก แต่ตอนนี้เราตัดสินใจกลับมาบ้านเราแล้ว อีกใจก็เจ็บปวดอยากเลิกๆไปเลยรับไม่ได้ อีกใจก็อยากให้อภัย
ปล.แฟนบ่นตลอดว่าไม่อยากให้ใครมาตีกรอบ ห้ามนู้น ห้ามนี่ อยากลั้นลา อยากเที่ยวตามประสาผู้ชาย แต่ต้องมานั่งเกรงใจเรา บ่นจนเรารู้สึกผิดที่มาเป็นแฟนของเค้า