คือเรามีเพื่อนผู้ชายอยู่คนนึงสนิทมากๆ ไว้ใจเค้าทุกเรื่องไปแล้ว คุยกันไม่ทุกวันหรอก แต่ถ้าฝ่ายไหนมีปัญหา ก็มาคุยกัน ไม่กี่นาทีอีกฝ่ายก็จะทำให้ฝ่ายที่มีปัญหาสบายใจ เค้าก็มีแฟนของเค้า เราก็มีแฟนของเรา เราคุยกันมา 7 ปี มากแฟนที่คบกันอีก ส่วนเค้าเพิ่งคบกะแฟนได้ปีเดียวเอง มันมีอยู่ช่วงนึงที่ต่างฝ่ายต่างโสด (พร้อมกัน)​แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะคบกัน มันเป็นเพื่อนกันไปแล้ว และไม่เคยคิดจะคบกัน พอแยกย้ายกันไปมีแฟน ใครทะเลาะกะแฟนก็จะมาระบายกับอีกคน จนคืนดีกับแฟน เป็นแบบนี้มา 7 ปี เหมือนเค้าเป็นส่วนหนึ่งของความสุขเราไปแล้ว ส่วนเราจะเป็นความสุขของเค้าไหมไปถามเค้านะ 555 เราเคยพูดกันเล่นๆว่าถ้าวันนึงแฟนของเรา ไม่ให้เราคุยกันจะทำไง ตอนนั้นก็ตอบกันว่า ไม่มีวันนั้นหรอก เพื่อนกันคุยได้เสมอ แต่วันนี้ก็มาถึงแฟนของเพื่อนไม่อยากให้เราคุยกัน แล้วตรงกับช่วงที่เรารู้สึกไม่โอเค (เรื่องส่วนตัว)​ ปกติเราก็จะบ่นกะเค้า ระบายกะเค้า แต่เพราะเค้ารักแฟนคนนี้มาก เลยพยายามออกห่างไม่คุยกับเรา ส่วนนี้เราเข้าใจดี แต่ที่ยังยอมรับไม่ได้และไม่โอเคคือ ไม่คิดจะอธิบายแฟนหน่อยเหรอ ว่าเราเป็นเพื่อนกัน คุยกันมาตลอด ไว้ใจทุกอย่าง ไว้ใจที่สุด ไว้ใจมากกว่าแฟน ทำไมหายไปแบบนี เราไม่โอเค เราไม่กล้าติดต่อไปหาเค้า 1 สัปดาห์ผ่านไป เราไม่ไหวเว้ย เราโทรไปเค้ากดวางสาย โอเคเข้าใจว่าไม่สะดวกคุยเหมือนปกติ เราก้ไม่โทรสายที่ 2 แต่ก็รอเค้าโทรกลับมา จนผ่านไปอีกวันก็ยังไม่ติดต่อกลับใดๆ หายทั้งไลน์ เฟส และไม่โทรมาเลย เราโกรธมาก ทั้งโกรธตัวเองและเพื่อน จึงตัดสินใจโทรไปโวยวายใส่เค้า เค้าก็พูดแปลกๆไปอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เราเข้าใจว่ารักแฟนเว้ย เราเข้าใจว่ากลัวแฟน แต่เราเป็นเพื่อนกัน ไม่คิดจะติดต่อกลับมาบ้างเหรอ #เป็นเพื่อนกันมันผิดเหรอ เราผิดอะไร หายไปแบบนี้ เทอไม่เคยหายไป เราไม่โอเค อยากรู้ว่าเพื่อนๆมีความคิดเห็นว่ายังไง เราควรทำยังไงต่อไปดี เราอยากจะรักษาความเป็นเพื่อนกัน และไม่อยากให้เค้ามีปัญหากับแฟน แต่เราอยากคุยกันปกติ ไม่ใช่หายไป หรือเราควรหายไป สับสนไปหมด