เล่าให้อ่านสั้นๆเหมือนว่าความฝันได้ผ่านไปแล้ว
ผมมีเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง รู้จักกันตั้งแต่มอ.3 ผมอยู่มอ.6 ไม่สนิทกันมาก เพราะอยู่คนละจังหวัด
แต่ผมก็ช่วยเหลือเธอได้หลายอย่าง เธออยู่อุบล ผมอยู่กทม. ชอบดูหนังฟังเพลงเหมือนกัน
เธอเลยให้ผมช่วยซื้อซีดี ดีวีดี ซื้อหนังสือ ซื้อแบบเรียน ผมก็จัดการให้เหมือนเป็นน้องสาวคนหนึ่ง
จนสุดท้ายเธอติดมหาลัยสามย่าน ตอนปีแรกผมยังช่วยเธอสารพัดเรื่อง ทั้งหอนอกหอใน การเดินทาง อะไรสารพัด
เพราะผมคนกทม.ก็จะรู้อะไร ที่ไหน อย่างไร มากกว่าเธอ ปีแรกยังเจอกันเรื่อยๆ แต่พอปี 2 เราก็ไม่ได้เจอกันเท่าไร

มาเจออีกทีตอนเธอปี 4 แล้วเห็นเธอในม็อบหนึ่ง เดินร่วมกับคุณลุง ผมก็เลยถามๆเธอว่าเป็นไงมาไง ผมก็พูดถึง "เพื่อไทย"
เท่านั้นแหละครับ เธอ "ด่า" น้าแม้ว พี่ปู ผมใช้คำนี้เลย แบบว่าผมตกใจ เพราะผมไม่เคยเห็นเธอในมุมนี้ (ปกติเธอน่ารักสนุกสนาน)
ผมก็เฉยๆ และไม่พูดเรื่องนี้อีก ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ เราไม่ได้ทักทายหรือพูดคุยกันอีกเลยไม่ว่าเรื่องใด ห้าปีผ่านไป ไวจนน่าใจหาย