อยากถามเพื่อนๆนะครับ
อาจจะเปนการระบายก้ได้
คือตอนนี้ผมคิดถึงแฟนเก่ามาก
ขอเล่าก่อนนะครับ
ก่อนหน้านี้ประมาน6-7ปีผมเคยไปทำงานงานที่บริษัทแห่งนึง(ตอนนั้นผมเรียนจบใหม่ๆ)พอได้ทำงานที่แรกผมก้ได้ศึกษางานกับพี่คนนึงแกเปนผู้หญิงที่นิสัยดีมากๆดูแลเทคแคร์ผมดีมาก(เนื่องด้วยว่าผมเด็กต่างจังหวัด)แกคงสงสารมั้ง..แกเปนคนสวยน่ารักออกหมวยๆจีนๆตัวเล็กๆพอเริ่มสนิทกะแกผมก้รู้สึกว่าชอบพี่เขาแล้วล่ะ..แต่ก้ชั่งใจยุนาน..จนมีวันนึงผมไปดื่มกับเพื่อนมา..ความกล้าจึงบังเกิดตัดสินใจโทรไปบอกความรู้สึกทั้งหมดที่มี...แต่คำตอบกลับมา..แกบอกว่ามีลูกแล้ว..ผมก้ยังไม่เชื่อ..จนแกบอกว่าจริงแต่แกแยกกันยุกับพ่อของลูก..ตอนนั้นผมก้ตอบไปว่าแค่นี้ผมก้มีหวังแล้ว...แล้วหลังจากวันนั้นผมก้จะโทรคุยกะพี่คนนี้ทุกวันจนรู้ใจตัวเองเลยว่าคนนี้ที่สุดของใจผมแล้ว..แล้วพี่เขาก้โอเคกับผมนะ..แต่มีข้อแม้ว่าต้องห้ามบอกใครในบริษัทให้รู้..เนื่องด้วยที่ว่าผมกับพี่เขาิายุห่างกันเยอะถึง9ปี..ผมก้รับปาก..แล้วเราก้คบกันมาเรื่อย...ผมมีความสุขมาก(อยากบอก..ผมเรียกพี่เขาว่า"หมูกระป๋อง")เพราะแกตัวเล็กแต่ไม่ผอมไม่อ้วน...แกจะชอบแซวผมว่าฝาแฝดของสมรักษ์ คำสิงห์...ประมานหน้าตาผมอ่ะนะ...จริงๆแล้วผมก้น่ารักพอดู...ต่อเรยคับ. ขอข้ามรายละเอียด..เราด้คบกันมาด้วยดีถึงแม้จะไม่ออกสื่ิอแต่ทุกคนั้งที่ว่างเราก้จะหาเวลาไปเที่ยวกินข้าวกันบ่อยๆ..มีวันนึงผมชวนแกกลับบ้านต่างจังหวัดด้วยกันแกตอบตงลง..ผมนี่ดีใจมากเพราะว่าเคยชวนหลายครั้งแล้ว..เราตกลงกันว่าจะกลับช่วงปีใหม่...แต่สุดท้ายก้แห้ว้พราะว่าผมทำตัวเองแอบไปคุยกับน้องที่ทำงานอีกคนแกจับได้(ความซวยบังเกิด)แต่เราก้เคลียร์กันได้ผมเลิกคุยกับน้องคนนั้น...กลับมายุกับร่องกับรอยตามเดิม..พี่เขาบอกว่าขอดูพฤติกรรมอีก1ปี..ค่อยจัไปบ้านด้วย...ผมยอมครับเพราะรักคำเดียวครับ..พอหลังจากเหตุการนี้ผมก้ไม่มีเรื่องสาวๆอีก...แต่ผมดันไปติดการพนันบอล(ไม่ดีมากๆครับ)พี่เขาก้ยังคอยให้กำลังใจมาตลอดอยู่เคียงข้างผมเสมอมา..ผมติดการพนันยุประมาน3ปีพี่เขายังยุเคียงข้างผมเสมอถึงแม้แกจะแกล้งเปนไม่รู้ว่าผมติดพนันบอลมากแค่ไหน..แต่ก้ยังเแนคนเดียวที่ที่อยู่เคียงข้างเสมอมา..แม้คนอื่นจะว่าผมเแนผีพนันแต่ก้มีคนเดียวที่ยังคอยห่วงใยผมมาตลอดแม้กระทั่งในวันที่ผมแทบไม่มีไรกินก้มีแค่คนนี้ที่ยังคอยเปนห่วงเสมอ..จนวันนึงผมตัดสินใจลาออกจากที่ทำงานเพื่อนำเงินที่ได้จากการลาออกมาใช้หนี้พนัน..และหางานใหม่และได้ที่ทำงานที่ไกลจากพี่เค้ามาก...ช่วงแรกๆผมก้คุยกับพี่เค้าทุกวันแกคอยให้กำลังใจเสมอมา...มีเพลงๆนึงที่พี่เค้าส่งใก้ผมฟัง...คือเพลง.สบายดีไหม(ภารต้า)ซึ้งมากฟังทีไรน้ำตาไหลทุกครั้ง(ลองฟังดูนะครับ)แล้วเราก่เริ่มห่างกันมากขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุดก้แยกย้ายกันไป..แต่ผมยอมรับว่าผมยังรักพี่เขาเสมอจนถึงทุกวันนี้..ถึงแม้ผมจะเคยมีคนใหม่เข้ามาแต่ทุกคนที่เข้ามาก้ไม่เหมือนพี่คนนี้ที่ผมยังรักยุเสมอมา...ข้ามเลยละกันตอนนี้ไม่ได้คุยกับพี่เค้ามา5-6ปีแล้วแต่ผมก้ยังรักพี่คนนี้เสมอ...ถึงแม้จะมีเบอร์แต่ไม่กล้าโทร(ประมมานว่าละอายแก่ใจตัวเอง)ทำไม่ดีกับพี่เขาไว้เยอะ...(เรื่องมี่ทำไม่ดีเยอะครับยังไม่กล้าเล่า)สรุปคือเลวละครับสำหรับผมคนนี้
แต่อยากจะบอกว่าตอนนี้ผมพน้อมที่จะดูแลคนนี้ที่ผมรัก...แต่ก้ยังไม่กล้าแม้แต่จะโทรหา..เพราะว่าตอนนี้ผมเปนคนใหม่แล้ว..แต่เปนคนใหม่ที่รักเธอคนนี้เสมอ...อาจเคยผิดพลาดมาในหลายๆเรื่อง..ทำให้เธอมีน้ำตาก้หลายครั้ง...แต่รู้รเปล่าว่ารักเธอเสมอ..นะ"หมูกระป๋อง"
ขอใช้พื้นที่ระบายความใจหน่อยนะครับ
อาจจะเปนการระบายก้ได้
คือตอนนี้ผมคิดถึงแฟนเก่ามาก
ขอเล่าก่อนนะครับ
ก่อนหน้านี้ประมาน6-7ปีผมเคยไปทำงานงานที่บริษัทแห่งนึง(ตอนนั้นผมเรียนจบใหม่ๆ)พอได้ทำงานที่แรกผมก้ได้ศึกษางานกับพี่คนนึงแกเปนผู้หญิงที่นิสัยดีมากๆดูแลเทคแคร์ผมดีมาก(เนื่องด้วยว่าผมเด็กต่างจังหวัด)แกคงสงสารมั้ง..แกเปนคนสวยน่ารักออกหมวยๆจีนๆตัวเล็กๆพอเริ่มสนิทกะแกผมก้รู้สึกว่าชอบพี่เขาแล้วล่ะ..แต่ก้ชั่งใจยุนาน..จนมีวันนึงผมไปดื่มกับเพื่อนมา..ความกล้าจึงบังเกิดตัดสินใจโทรไปบอกความรู้สึกทั้งหมดที่มี...แต่คำตอบกลับมา..แกบอกว่ามีลูกแล้ว..ผมก้ยังไม่เชื่อ..จนแกบอกว่าจริงแต่แกแยกกันยุกับพ่อของลูก..ตอนนั้นผมก้ตอบไปว่าแค่นี้ผมก้มีหวังแล้ว...แล้วหลังจากวันนั้นผมก้จะโทรคุยกะพี่คนนี้ทุกวันจนรู้ใจตัวเองเลยว่าคนนี้ที่สุดของใจผมแล้ว..แล้วพี่เขาก้โอเคกับผมนะ..แต่มีข้อแม้ว่าต้องห้ามบอกใครในบริษัทให้รู้..เนื่องด้วยที่ว่าผมกับพี่เขาิายุห่างกันเยอะถึง9ปี..ผมก้รับปาก..แล้วเราก้คบกันมาเรื่อย...ผมมีความสุขมาก(อยากบอก..ผมเรียกพี่เขาว่า"หมูกระป๋อง")เพราะแกตัวเล็กแต่ไม่ผอมไม่อ้วน...แกจะชอบแซวผมว่าฝาแฝดของสมรักษ์ คำสิงห์...ประมานหน้าตาผมอ่ะนะ...จริงๆแล้วผมก้น่ารักพอดู...ต่อเรยคับ. ขอข้ามรายละเอียด..เราด้คบกันมาด้วยดีถึงแม้จะไม่ออกสื่ิอแต่ทุกคนั้งที่ว่างเราก้จะหาเวลาไปเที่ยวกินข้าวกันบ่อยๆ..มีวันนึงผมชวนแกกลับบ้านต่างจังหวัดด้วยกันแกตอบตงลง..ผมนี่ดีใจมากเพราะว่าเคยชวนหลายครั้งแล้ว..เราตกลงกันว่าจะกลับช่วงปีใหม่...แต่สุดท้ายก้แห้ว้พราะว่าผมทำตัวเองแอบไปคุยกับน้องที่ทำงานอีกคนแกจับได้(ความซวยบังเกิด)แต่เราก้เคลียร์กันได้ผมเลิกคุยกับน้องคนนั้น...กลับมายุกับร่องกับรอยตามเดิม..พี่เขาบอกว่าขอดูพฤติกรรมอีก1ปี..ค่อยจัไปบ้านด้วย...ผมยอมครับเพราะรักคำเดียวครับ..พอหลังจากเหตุการนี้ผมก้ไม่มีเรื่องสาวๆอีก...แต่ผมดันไปติดการพนันบอล(ไม่ดีมากๆครับ)พี่เขาก้ยังคอยให้กำลังใจมาตลอดอยู่เคียงข้างผมเสมอมา..ผมติดการพนันยุประมาน3ปีพี่เขายังยุเคียงข้างผมเสมอถึงแม้แกจะแกล้งเปนไม่รู้ว่าผมติดพนันบอลมากแค่ไหน..แต่ก้ยังเแนคนเดียวที่ที่อยู่เคียงข้างเสมอมา..แม้คนอื่นจะว่าผมเแนผีพนันแต่ก้มีคนเดียวที่ยังคอยห่วงใยผมมาตลอดแม้กระทั่งในวันที่ผมแทบไม่มีไรกินก้มีแค่คนนี้ที่ยังคอยเปนห่วงเสมอ..จนวันนึงผมตัดสินใจลาออกจากที่ทำงานเพื่อนำเงินที่ได้จากการลาออกมาใช้หนี้พนัน..และหางานใหม่และได้ที่ทำงานที่ไกลจากพี่เค้ามาก...ช่วงแรกๆผมก้คุยกับพี่เค้าทุกวันแกคอยให้กำลังใจเสมอมา...มีเพลงๆนึงที่พี่เค้าส่งใก้ผมฟัง...คือเพลง.สบายดีไหม(ภารต้า)ซึ้งมากฟังทีไรน้ำตาไหลทุกครั้ง(ลองฟังดูนะครับ)แล้วเราก่เริ่มห่างกันมากขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุดก้แยกย้ายกันไป..แต่ผมยอมรับว่าผมยังรักพี่เขาเสมอจนถึงทุกวันนี้..ถึงแม้ผมจะเคยมีคนใหม่เข้ามาแต่ทุกคนที่เข้ามาก้ไม่เหมือนพี่คนนี้ที่ผมยังรักยุเสมอมา...ข้ามเลยละกันตอนนี้ไม่ได้คุยกับพี่เค้ามา5-6ปีแล้วแต่ผมก้ยังรักพี่คนนี้เสมอ...ถึงแม้จะมีเบอร์แต่ไม่กล้าโทร(ประมมานว่าละอายแก่ใจตัวเอง)ทำไม่ดีกับพี่เขาไว้เยอะ...(เรื่องมี่ทำไม่ดีเยอะครับยังไม่กล้าเล่า)สรุปคือเลวละครับสำหรับผมคนนี้
แต่อยากจะบอกว่าตอนนี้ผมพน้อมที่จะดูแลคนนี้ที่ผมรัก...แต่ก้ยังไม่กล้าแม้แต่จะโทรหา..เพราะว่าตอนนี้ผมเปนคนใหม่แล้ว..แต่เปนคนใหม่ที่รักเธอคนนี้เสมอ...อาจเคยผิดพลาดมาในหลายๆเรื่อง..ทำให้เธอมีน้ำตาก้หลายครั้ง...แต่รู้รเปล่าว่ารักเธอเสมอ..นะ"หมูกระป๋อง"