เราเป็นลูกคนเดียวของบ้านพ่อแม่รักมากแต่เรามารู้ความจริงตอนอายุ9ขวบว่าเราไม่ใช่ลูกพ่อแม่ท้องกับคนรักเก่าตอนแต่งงานกับพ่อทุกวันนี้แม่กับพ่อแท้ๆยังไปมาหาสู่กันอยู่โดยที่พ่อไม่รู้พ่อเราทำงานออกต่างจังหวัดไม่ค่อยกลับบ้านเราอึดอัดอยากบอกความจริงพ่อแต่พ่อคงรับไม่ได้เราเป็นแค่เด็กม.ต้นต้องมาแบกรับอะไรแบบนี้
เราทรมานมากอยากบอกพ่อก็บอกไม่ได้เพราะคนที่จะเจ็บคือพ่อและเราเราร้องไห้จนเหมือนคนเป็นโรคซึมเศร้าเราสงสารพ่อที่ดูแลลูกใครก็ไม่รู้มาจนโต
อยากกราบขอขมาพ่อมากทุกครั้งที่เห็นพ่อยิ้มให้เราเจ็บจนจะร้องไห้เราไม่อยากให้ครอบครัวแตกแยกเราไม่อยากบอกพ่อแต่เราอึดอัดพิมพ์ไปร้องไห้ไปพ่อเราเป็นคนดีเหล้าไม่กินบุหรี่ไม่สูบเราไม่อยากให้คนดีๆแบบท่านเสียใจ
เราต้องการคำแนะนำมาก
อยากจะบอกความในใจกับพ่อตอนนี้
"พ่อจ๋าหนูขอโทษหนูทำให้พ่อลำบากขอบคุณพ่อที่ดูแลเด็กคนนี้มาจนโตหนูจะไม่ลืมบุญคุณพ่อเลยหนูรักพ่อที่สุดเลย"
ไม่ใช่ลูกของพ่อแต่พ่อไม่รู้
เราทรมานมากอยากบอกพ่อก็บอกไม่ได้เพราะคนที่จะเจ็บคือพ่อและเราเราร้องไห้จนเหมือนคนเป็นโรคซึมเศร้าเราสงสารพ่อที่ดูแลลูกใครก็ไม่รู้มาจนโต
อยากกราบขอขมาพ่อมากทุกครั้งที่เห็นพ่อยิ้มให้เราเจ็บจนจะร้องไห้เราไม่อยากให้ครอบครัวแตกแยกเราไม่อยากบอกพ่อแต่เราอึดอัดพิมพ์ไปร้องไห้ไปพ่อเราเป็นคนดีเหล้าไม่กินบุหรี่ไม่สูบเราไม่อยากให้คนดีๆแบบท่านเสียใจ
เราต้องการคำแนะนำมาก
อยากจะบอกความในใจกับพ่อตอนนี้
"พ่อจ๋าหนูขอโทษหนูทำให้พ่อลำบากขอบคุณพ่อที่ดูแลเด็กคนนี้มาจนโตหนูจะไม่ลืมบุญคุณพ่อเลยหนูรักพ่อที่สุดเลย"