วันนั้นผมไปเที่ยวกับเธอคนที่ผมคุยด้วยคือเราไม่ได้เป็นแฟนแต่เราคุยกันมานานล่ะแหละผมก็ชอบเธอมากเธออยากให้ผมเป็นเพื่อนเธอแค่นั้นสถานะตอนนี้เราแค่เพื่อนแต่ในใจลึกผมไม่ค่อยโอเครเท่าไหร่หรอกเพราะผมรักเธออยากคบกับเธอมากกว่า
แต่ประเด็นคือ คืนนั้นเราไปกินข้าวกันไปกับเพื่อน
4-5คน ก็มีดื่มนิดหน่อยกว่าจะเสร็จก็5ทุ่มก็เลยชวนกันว่าจะไปต่อไหน ก็เลยนัดกันไปต่อที่ห้องเพื่อนของเธอตอนนั้นเราเหลือ 3 คน มีผม เธอ และเพื่อนของเธอซึ่งเป็นผู้หญิง เราก็ไปนั่งกินก็คุยกันจิปาถะเงียบๆ ดื่มจริงๆมีผมกับเพื่อนเธอที่ดื่มแค่2คนส่วนเธอนั่งเฝ้า
จนเหล้าหมดผมว่าจะกลับล่ะ แต่เธอไม่ให้ผมกลับกลัวผมรถล้มแล้วมันก็ดึกมากแล้วสรุปคืนนั้นผมก็นอนที่นั้นแหละนอนด้วยกันเลย3คน555เพื่อนเธอก็เพื่อนผมนี้ล่ะคับ ไฮไลน์มันอยู่ตรงนี้คับ ผมเอาผ้ามาปูนอนข้างล่างเธอนอนบนเตียงกับเพื่อน2คน สักพักหนึ่งเธอหอบผ้ามานอนข้างล่างกับผมเพราะเพื่อนเธอนอนดิ้นมากดิ้นแรงด้วย เธอนอนข้างผมใจผมเต้นเลยทีนี้ตั้งแต่คุยกันมาปีกว่าไม่เคยได้อยู่ใกล้ขนาดนี้เลย ด้วยความเป็นผู้ชายน่ะคับมันต้องคิดล่ะ มือปลาหมึกเริ่มทำงานครับทีนี้ครั้งแรกผมจับไปที่แขนเธอ เธอก็ท้วงผมว่าจะทำไร!!!ผมก็เลยว่ามือมันไปโดนเฉยๆตีเนียน555 แล้วเธอก็เขยิบห่างผมอีกผมค่อยๆเขยิบตามทีนี้เข้ามุมล่ะเขยิบไม่ได้ล่ะ ผมตัดสินใจกอดไปที่เอวเธอ ตัวเธอนางสั่นมากหายใจเสียงดัง
เธอก็ด่าผมเบาๆให้ผมเอามือออกไปเธอก็ปัดมือผมเธอหันหลังให้ผมอีก ผมกอดจากด้านหลังเธอผมก็กระซิบข้างหูเธอเบาๆหยอดคำนั้นนี้ไปหมดเธอก็ดิ้นผมก็โหมหนักขึ้นๆเรื่อย กอดลัดฟัดเหวี่ยงกันประมาณ 1ชั่วโมงกว่าสุดท้ายเหนื่อยทั้งคู่ ก็เลยหยุดพักหายใจ แต่ยังกอดกันอยู่ผมนึกตอนนั้นผมทำไปขนาดนี้เธอคงโกรธผมแน่ๆเกลียดเลยล่ะมั้งแต่ไม่ใช่
เธอก็ค้อนผมเบาๆว่าแรงเยอะน่ะเราทำฉันหอบเลย
เธอก็ยิ้มก็ต่างพูดแซวกันผมก็ทั้งกอดทั้งจูบทั้งหอมใหญ่เลยทำเหมือนคนเป็นแฟนคือทั้งร่างกายเธอผมได้สัมผัสหมดเลยแต่ไม่ได้มีอะไรกันน่ะ คือกลัวเพื่อนนางตื่นผมไม่เคยคิดว่าจะมาถึงจุดนี้กับเธอเพราะลำพังอยู่ด้วยโดนตัวยังยากเลย ไปหายิ่งแล้วใหญ่นางไม่ให้ไปเลย คุยกันไปอย่างมากไม่แชทก็คอลหากันเจอกันบ้างเป็นครั้งคราวเจอกันแต่ละทีเพื่อนนางเยอะผมนี้หมาหัวเน่าไปเลย พูดกันไม่กี่ประโยคหรอกตลอดระยะเวลาปีกว่าผมต้องทนอยู่กับสถานะที่ไม่ชัดเจนแบบนี้มาโดยตลอดกล้าพูดได้ว่าเป็นผู้ชายที่อดทนกับความรักมากๆคนหนึ่ง เจอทุกคำพูดที่ทำให้เสียความรู้สึกทั้งเจ็บทั้งเศร้า เหนื่อยท้อมากจนคิดจะยอมแพ้หลายครั้งล่ะกับผู้หญิงคนนี้ สุดท้ายอาศัยความหน้าด้านเข้าช่วย คิดแค่ว่าถ้าเขาเกลียดเราคงไม่คุยกับเรามาขนาดนี้หรอก สรุปคืนนั้นผมมีความสุขมากเลยเธอเองก็ไม่ได้โกรธไม่ได้อะไรผมน่ะแต่ก็มีบ่นบ้างเล็กหน่อยเพราะผมทำให้เธอเหนื่อย เพื่อนเธอยังแซวผมอีก 2คนนี้เมื่อคืนทำไรกัน 555 ถ้าไม่ติดว่ามีเพื่อนเธออยู่ด้วยคืนนั้นผมกับเธอคงต้องลงเอยกันล่ะ คือจับหมดล่วงหมดทุกที่5555 ผมคงไม่ผิดน่ะที่ทำแบบนี้ ทุกคนว่าไงคับ