ทุกวันนี้ผมอ่านข่าว ฟังข่าว พูดกันตามโลกโซเชียล คอมเมนท์ไปในทิศทางเดียวกันว่า ประเทศไทย คนจนล้นประเทศ คนไม่มีจะกิน เหลื่อมล้ำทุกหย่อมหญ้า คือเรานิยามคำว่าจนอย่างไร ถึงจะจน แวดล้อมรอบตัวผมก็คือ เป็นตำบลที่ใหญ่พอสมควร เป็นเทศบาลเมืองน่ะครับ ทุกคนมีการมีงาน ชาวบ้านอยู่ดีกินดี ทำไร่อ้อยกันเสียส่วนใหญ่ บ้านผมค้าขาย ก็ยอมรับ ว่าปีนี้มันขายได้น้อยลงจริง ๆ แต่ว่าก็ไม่น้อยขนาดนั้น ที่โรงเรียน เด็กคนไหนพ่อแม่รายได้น้อยหน่อย ก็มีทุนให้ นอกนั้นไม่มียากจนอะไร โทรศัพท์มีกันทุกคน (ย้ำว่าทุกคน) วันประชุมผู้ปกครอง การแต่งกายแต่ละคน คือดูฐานะปานกลาง มีรถขับ เอาเป็นว่าตำบลผม ผมเกิดมายังไม่เคยเห็นคนที่จ๊นจนถึงขนาดอยู่บ้านผุ ๆ พัง ๆ หรือมีก็คือน้อยมาก ๆ ตอนผมยังเด็ก ตอนนี้เ้ขามีงานทำ คือขายขนมหวานที่ตลาดสด ตระกูลผมเป็นตระกูลค้าขาย แต่ละคนก็มีรายได้ ลูกหลานอยู่สุขสบายดี โดยรวมคือ ผมไม่คิดว่าคนไทยจะจนขนาดนั้น และความเหลื่อมล้ำมันก็ไม่ได้มากนะ แต่บางคนไปเทียบกับเจ้าสัวกับคนฐานะปานกลาง มันก็เหลื่อมล้ำกันทุกประเทศแหละ สรุป ผมคิดว่าประเทศไทยไม่ได้จน หรือเหลื่อมล้ำขนาดนั้นตามที่โลกโซเชียล หรือสื่อประโคมกัน
แล้วแวดล้อมรอบตัวท่านล่ะ ?? คิดว่ายากจน และเหลื่อมล้ำไหมครับ
ถ้าไม่มองในเชิงตัวเลข ในแวดล้อมรอบตัวคุณ คนไทยยากจน หรือเหลื่อมล้ำมากจริงไหมครับ
แล้วแวดล้อมรอบตัวท่านล่ะ ?? คิดว่ายากจน และเหลื่อมล้ำไหมครับ