เรื่องมีอยู่ว่าเราคบกับผู้ชายคนหนึ่งค่ะ เขาเป็นเเฟนคนเเรกของเราเลย เราคบกันเเต่ไม่สามารถเปิดเผยได้ เนื่องจากว่าที่บ้านไม่สนับสนุนให้มีเเฟนเเละอยากให้เรียนให้จบก่อนเเล้วค่อยมี เเละอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เราหนักใจมากคือเขาเป็นเเฟนเก่าของเพื่อนเราค่ะ ซึ่งตอนเเรกที่คุยกันเราไม่รู้ว่าเขาคือเเฟนเก่าของเพื่อน เพราะตอนที่เขาคบกับเพื่อนไม่เคยเจอกัน ส่วนเขาเองก็มารู้ตอนเจอเรากับเพื่อนซึ่งตอนนั้นเขากับเพื่อนเราเลิกกันเเล้ว ตอนที่รู้ว่าเขาเป็นเเฟนเก่าของเพื่อนเราก็เเอบเฟลนิดๆในใจตอนนั้นมันตันไปหมดเพราะเราเริ่มรู้สึกดีกับเขาเเล้ว เเต่อีกใจหนึ่งก็กลัวจะเสียเพื่อน เขารู้ว่าเราไม่โอเคที่เขาเป็นเเฟนเก่าเพื่อนเ เขาเลยพูดกับเราว่า เขาเข้าใจว่าเรารู้สึกยังไงเเต่เขาก็อยากให้เราเข้าใจเหมือนกันว่าเขาเองก็ไม่สามารถเปลี่ยนเเปลงอดีตได้ ตอนนั้นเราเลยใจอ่อนค่ะ เรากับเขาก็คุยกันมาเรื่อยๆ เขาขอเราเป็นเเฟนหลายรอบมากเเต่เราบอกว่าเรายังไม่พร้อม เขาก็บอกว่าเขาจะรอ จนคุยกันได้ 5 เดือน เขาก็ขอเราเป็นเเฟนอีกรอบหนึ่ง เเต่เราไม่ตอบตกลงค่ะเราขอให้เขารอเราเข้ามหาลัยก่อน(เราอยู่ ม6 ค่ะ) เพราะเรารู้ดีอยู่เเล้วว่าถ้าคบกันเราก็ไม่สามารถเปิดเผยได้ซึ่งมันก็ไม่ต่างอะไรกับตอนคุยกัน ส่วนหนึ่งคือเราห่วงความรู้สึกของเขาด้วย เรากลัวว่าเขาจะไม่โอเคที่ต้องคบกันเเบบหลบๆซ่อนๆ ตอนนั้นเขาก็น้อยใจเราค่ะ เขาคิดว่าที่เราไม่ยอมคบกับเขาเพราะเราอายที่เขาจน (บ้านเราค่อนข้างมีฐานะ เราเป็นเด็กบ้านนอกที่เข้ามาเรียนในเมืองตั้งเเต่เด็กๆ) พอเรารู้ว่าเขารู้สึกยังไงเรารู้สึกเฟลมากค่ะที่ทำให้เขาต้องรู้สึกเเบบนั้น เราเลยตัดสินใจบอกเหตุผลเขาไปตรงๆ เขาบอกว่าเขาโอเคที่จะคบกับเราเเบบนั้น เพราะสิ่งที่เขาต้องการคือถวามขัดเจนจากเราว่าน้อยเราก็รู้สึกดีกับเขาเหมือนกัน เราเลยตอบตกลงค่ะ หลังจากนั้นก็เเเฮปปี้ดี เเต่ความสัมพันธ์ก็ยังเหมือนเดิม เราคุยกันได้เเค่ทางโทรศัพท์ เเชทเฟส คอลหากัน ทั้งๆที่บ้านไม่ได้อยู่ไกลกันเเต่ก็เจอหน้ากันไม่ได้ ในเฟสเราเองก็ไม่เคยโพสอะไรเกี่ยวกับความรักเลย (ซึ่งปกติก็ไม่เคยโพสอยู่เเล้ว ทั้งเเอบชอบ คิดถึ งอกหัก เพราะไม่เคยมีโมเม้นนั้นเลย55555) สถานะเราก็ไม่ขึ้น ส่วนตัวเราโอเคกับความสัมพันธ์เเบบนี้นะ เพราะเรารู้สึกว่าความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคน เเต่เรากลัวเขาจะไม่โอเคกับความสัมพันธ์นี้ ขนาดเราที่ไม่ค่อยอะไรยังเเอบอึดอัดเลยบางที ในขณะที่เขาโพสเฟสถึงเราตลอด เเต่เรากลับไม่ทำอะไรเลย เราไม่อยากให้เขารู้สึกว่าความสัมพันธ์นี้มีเเค่เขาที่พยายามทำทุกอย่างคนเดียว เขาเป็นคนที่ทำให้เรายิ้ม ทำให้เราหัวเราะ ทำให้เรามีความสุข เราไม่อยากเป็นคนที่ทำให้เขาต้องน้อยใจว่าเราไม่เเคร์ ไม่อยากให้เขาเฟลไม่มีความสุข ถ้าความสัมพันธ์นี้มันมีเเค่เราที่เเฮปปี้เเต่อีกคนต้องทุกข์เราก็ไม่โอเค  เราควรจะทำยังไงดีคะ ใครมีคำเเนะนำหรือมีระสบการณ์ก็มาเเชร์กันได้ค่ะ